Golda Karol

Golda Karol SDB (1914-1942), salezjanin

Urodził się 23 grudnia 1914 w Tychach, syn Ludwika i Anny zd. Świerczyk. Pierwsze lata szkolne spędził w miejscowości rodzinnej, następnie uczęszczał do gimnazjum w Pszczynie. Mając zaledwie 16 lat, wstąpił do nowicjatu Zgromadzenia Salezjańskiego w Czerwińsku. 23 lipca 1932 złożył śluby czasowe. Dalszą formację uzupełniał w Marszałkach. Tutaj ukończył ostatnie dwie klasy gimnazjalne. Po maturze przełożeni wysłali go na asystencję do Daszawy do pracy wśród chłopców. W 1935 roku został wysłany na studia teologiczne do Rzymu. 18 grudnia 1938 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa Rotolo w bazylice Sacro Cuore w Rzymie. Uzyskawszy licencjat fakultetu teologicznego wrócił do kraju w lipcu 1939 roku. Wybuch wojny zastał go w Poznaniu. Wraz z innymi udał się do zakładu salezjańskiego w Lądzie. 31 grudnia 1941 został aresztowany przez gestapo i osadzony w obozie koncentracyjnym Auschwitz. Powodem aresztowania była spowiedź. Ksiądz Karol udzielał sakramentu pokuty zarówno w języku polskim jak i niemieckim. Często spowiadał się u niego jeden z żołnierzy niemieckich. Regulamin wojskowy z czasów Hitlera zabraniał żołnierzom przystępować prywatnie do sakramentów świętych. Prócz tego księżom polskim nie wolno było udzielać posług kapłańskich Niemcom. Ksiądz Karol zdawał sobie sprawę z przykrych następstw, które go czekały z tego powodu. Został aresztowany i poprowadzony do obozu koncentracyjnego, penitenta zaś wysłano na wschodni front. Przeszedł pięć miesięcy prawdziwego męczeństwa, w czasie którego nie oszczędzono mu bunkra głodowego, został zamordowany 14 maja 1942. Wśród samych SS-manów miejscowych panowała opinia, że ksiądz Golda zginął jako ofiara tajemnicy spowiedzi.