Bł. Maria Merkert

Z e-ncyklopedia

Bł. Maria Luiza Merkert (1817-1872)

Merkert portret.jpg
grób S. M. Merkert w Nysie
relikwiarz

Maria Luiza Merkert urodziła się 21 września 1817 w rodzinie Karola i Barbary, zamieszkałej w Nysie. Dzień po urodzinach została ochrzczona w parafialnym kościele pw. św. Jakuba. 21 czerwca 1818 zmarł ojciec Marii, co spowodowało materialne zubożenie rodziny. Około 1824 roku Maria Luiza rozpoczęła naukę w Katolickiej Szkole dla Dziewcząt mieszczącej się w nyskim rynku. W tym samym czasie miejscowy proboszcz przygotowywał ją do sakramentów pokuty i I komunii św., które przyjęła w wieku 14 lat. Ponadto od sekularyzowanych Sióstr Magdalenek uczyła się prowadzenia gospodarstwa domowego. Religijna atmosfera domu rodzinnego uczyła ją miłości Boga i bliźniego, umiejętności dostrzegania biednych i dzielenia się z potrzebującymi. 11 lipca 1842 zmarła matka Marii, chorująca od dłuższego czasu na gruźlicę. Kilka dni później Maria i Matylda przeprowadziły się do kamienicy znajdującej się w pobliżu kościoła parafialnego. Siostry wraz ze swoimi znajomymi rozpoczęły pracę charytatywną polegającą na pielęgnacji chorych i opuszczonych we własnych domach. 27 września 1842 w czasie Mszy świętej poświęciły rozwijające się dzieło Najświętszemu Sercu Jezusa i otrzymały kapłańskie błogosławieństwo. Od tego czasu nazywano je Szarymi Siostrami.

Codziennie pielęgnowały chorych oraz zbierały ofiary dla najbardziej potrzebujących. W lutym 1846 roku siostry Merkert udały się do chorych na tyfus w Prudniku. W niedługim czasie również się zaraziły. Matylda Merkert zmarła z powodu choroby dnia 8 maja 1846. Po tym wydarzeniu Maria powróciła do Nysy, by nadal służyć biednym i chorym. Za zachętą biskupa wrocławskiego Maria Luiza w latach 1846-1849 odbyła nowicjat w Zgromadzeniu Sióstr Miłosierdzia im. Karola Boromeusza w Pradze, zdobywając tam formację duchową oraz fachowe umiejętności pielęgniarskie. 31 października 1848 do Nysy sprowadzono Siostry Boromeuszki. Do tegoż zgromadzenia włączono wszystkie Szare Siostry. Maria z wielkim uporem dążyła do zrealizowania swego powołania, którym jak czuła, było całkowite poświęcenie się cierpiącym. Odeszła więc z nowicjatu Sióstr Boromeuszek, a to pociągnęło za sobą szereg nieprzyjemności. W atmosferze niechęci i bez środków materialnych 19 listopada 1850 Maria Merkert wraz z Franciszką Werner ponownie rozpoczęły działalność charytatywną. Miesiąc później przedłożyły przed miejscowym magistratem Statut Stowarzyszenia Sióstr św. Elżbiety. Dziewięć lat później, 4 września 1859 bp Henryk Förster, zatwierdził Stowarzyszenie Sióstr św. Elżbiety.

Maria została wybrana pierwszą przełożoną generalną nowej wspólnoty zakonnej. Zgromadzenie za jej czasów bardzo wzrosło. Siostry pracowały wśród chorych oraz opiekowały się osobami w podeszłym wieku, prowadząc domy w Nysie, Wrocławiu, Złotoryi. Nieustanna służba bliźnim spowodowała, że siły Matki Marii Merkert szybko się wyczerpywały. Niestety zmarła na skutek ciężkiej choroby 14 listopada 1872 w wieku 55 lat. Proces beatyfikacyjny Marii Luizy Merkert na szczeblu diecezjalnym rozpoczął się w 1985 roku. 30 września 2007 nastąpiła uroczysta beatyfikacja siostry Merkert, w kościele św. Jakuba i św. Agnieszki w Nysie.

  • Wspomnienie liturgiczne przypada 14 listopada.

Bibliografia

M.G. Cebula, Czcigodna Służebnica Boża Maria Merkert 1817-1872, Nysa 2006; R. Pierskała, Beatyfikacja Marii Luizy Merkert - "śląskiej samarytanki", [w:] Arcybiskup Alfons Nossol, 32 lata posługi biskupiej, Opole 2009, s. 205-209; W. Bochnak, W służbie Bogu i ludziom. Sylwetki Ślązaków, Warszawa 1989, s. 25-52; P. Ziaja, Sługa Boża Matka Maria Merkert, Nysa 1984; Służebnica Boża Maria Merkert. Myśli wybrane z pism. Świadectwa i wspomnienia, zebr. i opr. M. Cebula. Wybór tekstów: C. Kudelka, M. Cebula, Nysa 1992; A. Maziarz, Śląskie samarytanki, opieka zdrowotna rodzimych żeńskich zgromadzeń zakonnych na Śląsku w latach 1842, 1914, Warszawa 2009; Z. Zalewski, Błogosławiona z Nysy. Pierwsza beatyfikacja sprawowana na tej ziemi, GN 2007, nr 38, (dodatek katowicki), s. 4-5.