Nyga Roman: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
Linia 2: Linia 2:
Urodził się 24 maja 1938. Młodszy brat [[Nyga Jerzy| ks. prałata Jerzego Nyga]]. Ukończył krakowską Akademię Sztuk Pięknych w 1962 roku. Studiował na Wydziale Malarstwa u prof. Wacława Taranczewskiego, z którym współpracował przy realizacji kilku projektów. Uprawia malarstwo sztalugowe, polichromie i rysunek. W swoich pracach koncentruje się wokół człowieka, związanego ze Śląskiem, a także porusza tematykę religijną. Był jednym z członków założycieli katowickiej grupy artystycznej "Arkat" (1964). W latach 1970-1980 współpracował z artystą malarzem Marianem Boguszem z Warszawy. W 1989 roku otrzymał stypendium fundacji [[Jan Paweł II|Jana Pawła II]], które było zrealizowane w Akademii Katolickiej w Stuttgarcie i Stacji Sztuki Sankt Peter w Kolonii. Trzy lata później, w 1992 roku był członkiem Stowarzyszenia Wolnych Twórców - Projekt Oberbuschweg w Kolonii. W 2001 roku został odznaczony nagrodą Starosty powiatu bieruńsko-lędzińskiego w dziedzinie kultury. Obecnie jest członkiem Międzynarodowej Grupy Artystów RAR.
Urodził się 24 maja 1938. Młodszy brat [[Nyga Jerzy| ks. prałata Jerzego Nyga]]. Ukończył krakowską Akademię Sztuk Pięknych w 1962 roku. Studiował na Wydziale Malarstwa u prof. Wacława Taranczewskiego, z którym współpracował przy realizacji kilku projektów. Uprawia malarstwo sztalugowe, polichromie i rysunek. W swoich pracach koncentruje się wokół człowieka, związanego ze Śląskiem, a także porusza tematykę religijną. Był jednym z członków założycieli katowickiej grupy artystycznej "Arkat" (1964). W latach 1970-1980 współpracował z artystą malarzem Marianem Boguszem z Warszawy. W 1989 roku otrzymał stypendium fundacji [[Jan Paweł II|Jana Pawła II]], które było zrealizowane w Akademii Katolickiej w Stuttgarcie i Stacji Sztuki Sankt Peter w Kolonii. Trzy lata później, w 1992 roku był członkiem Stowarzyszenia Wolnych Twórców - Projekt Oberbuschweg w Kolonii. W 2001 roku został odznaczony nagrodą Starosty powiatu bieruńsko-lędzińskiego w dziedzinie kultury. Obecnie jest członkiem Międzynarodowej Grupy Artystów RAR.


Pierwsze prace prowadzone w obiektach sakralnych to wykonanie wraz z Józefem Kołodziejczykiem oraz Erykiem Pudełko wystroju wnętrz w kościołach Krzyża Świętego w Strzebiniu (1965) i [[Parafia św. Apostołów Piotra i Pawła w Bziu Zameckim|św. Piotra i Pawła w Bziu Zameckim]] (1967).  
Pierwsze prace prowadzone w obiektach sakralnych to wykonanie wraz z [[Kołodziejczyk Józef|Józefem Kołodziejczykiem]] oraz Erykiem Pudełko wystroju wnętrz w kościołach: [[Parafia Świętego Krzyża w Strzebiniu|Świętego Krzyża w Strzebiniu]] (1965) i [[Parafia św. Apostołów Piotra i Pawła w Bziu Zameckim|św. Piotra i Pawła w Bziu Zameckim]] (1967).  


Do najliczniejszych jego realizacji sakralnych należały polichromie w kościołach: [[Parafia Matki Bożej Różańcowej w Chropaczowie|Matki Bożej Różańcowej w Chropaczowie]], [[Parafia św. Józefa Robotnika w Józefowcu|św. Józefa Robotnika w Józefowcu]], Wniebowzięcia NMP w Miasteczku Śląskim, [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Studzionce|Wniebowzięcia NMP w Studzionce]], [[Parafia św. Urbana Papieża i Męczennika w Woli|św. Urbana w Woli]], [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Brzezinach Śląskich|NSPJ w Brzezinach Śląskich]], [[Parafia św. Jana i Pawła Męczenników w Dębie|św. Apostołów Jana i Pawła w Dębie]], [[Parafia św. Marcina Biskupa i Wyznawcy w Starych Tarnowicach|św. Marcina w Starych Tarnowicach]], [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|Wniebowzięcia NMP w Katowicach]], [[Parafia św. Brata Alberta w Kamieniu|św. Brata Alberta w Kamieniu]], [[Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Kozłowej Górze|Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Kozłowej Górze]]. W przeważającej liczbie przypadków zostały już bezpowrotnie zniszczone.  
Do najliczniejszych jego realizacji sakralnych należały polichromie w kościołach: [[Parafia Matki Bożej Różańcowej w Chropaczowie|Matki Bożej Różańcowej w Chropaczowie]], [[Parafia św. Józefa Robotnika w Józefowcu|św. Józefa Robotnika w Józefowcu]], [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Miasteczku Śląskim|Wniebowzięcia NMP w Miasteczku Śląskim]], [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Studzionce|Wniebowzięcia NMP w Studzionce]], [[Parafia św. Urbana Papieża i Męczennika w Woli|św. Urbana w Woli]], [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Brzezinach Śląskich|NSPJ w Brzezinach Śląskich]], [[Parafia św. Jana i Pawła Męczenników w Dębie|św. Apostołów Jana i Pawła w Dębie]], [[Parafia św. Marcina Biskupa i Wyznawcy w Starych Tarnowicach|św. Marcina w Starych Tarnowicach]], [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|Wniebowzięcia NMP w Katowicach]], [[Parafia św. Brata Alberta w Kamieniu|św. Brata Alberta w Kamieniu]], [[Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Kozłowej Górze|Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Kozłowej Górze]]. W przeważającej liczbie przypadków zostały już bezpowrotnie zniszczone.  


Artysta zaprojektował również wystrój wnętrza kościoła [[Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Gostyni Śląskiej|Podwyższenia Krzyża Świętego w Gostyni Śląskiej]], wystrój prezbiterium kościoła [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Paniowach|św. Apostołów Piotra i Pawła w Paniowach]] i kościoła [[Parafia św. Maksymiliana Kolbego w Gardawicach|św. Maksymiliana Kolbe w Gardawicach]], a także wystrój wnętrza domu przedpogrzebowego w Bieruniu Starym.
Artysta zaprojektował również wystrój wnętrza [[Parafia Podwyższenia Krzyża Świętego w Gostyni Śląskiej|kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego w Gostyni Śląskiej]], wystrój prezbiterium [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Paniowach|kościoła św. Apostołów Piotra i Pawła w Paniowach]] i [[Parafia św. Maksymiliana Kolbego w Gardawicach|kościoła św. Maksymiliana Kolbego w Gardawicach]], a także wystrój wnętrza domu przedpogrzebowego w Bieruniu Starym.


Jedną z najstarszych zachowanych prac Nygi jest sgraffito na łuku tęczowym w kościele [[Parafia św. Wawrzyńca w Orzeszu|św. Wawrzyńca w Orzeszu]] (1970). W podobnej konwencji namalował w 1974 roku w kościele [[Parafia św. Jana Chrzciciela w Jaśkowicach Śląskich|św. Jana Chrzciciela w Jaśkowicach]] Drogę Krzyżową. Ciekawe rozwiązania malarskie można również dostrzec w polichromii kościołów: [[Parafia Przemienienia Pańskiego w Katowicach|Przemienienia Pańskiego w Katowicach]] oraz [[Kościół pw. św. Walentego w Bieruniu|św. Walentego w Bieruniu Starym]].
Jedną z najstarszych zachowanych prac Nygi jest sgraffito na łuku tęczowym w [[Parafia św. Wawrzyńca w Orzeszu|kościele św. Wawrzyńca w Orzeszu]] (1970). W podobnej konwencji namalował w 1974 roku w [[Parafia św. Jana Chrzciciela w Jaśkowicach Śląskich|kościele św. Jana Chrzciciela w Jaśkowicach]] Drogę Krzyżową. Ciekawe rozwiązania malarskie można również dostrzec w polichromii kościołów: [[Parafia Przemienienia Pańskiego w Katowicach|Przemienienia Pańskiego w Katowicach]] oraz [[Kościół pw. św. Walentego w Bieruniu|św. Walentego w Bieruniu Starym]].


Jest także autorem projektu witraży w kościołach: [[Parafia św. Brata Alberta w Kamieniu|św. Brata Alberta w Kamieniu]], [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|Wniebowzięcia NMP w Katowicach]], [[Parafia Chrystusa Króla w Hołdunowie|Chrystusa Króla w Hołdunowie]]. Ponadto namalował obraz Świętej Rodziny, który znajduje się w kościele starobieruńskim, a także jest autorem obrazu [[Św. Cecylia|św. Cecylii]] umieszczonego w nowych organach bieruńskiego kościoła.
Jest także autorem projektu witraży w kościołach: [[Parafia św. Brata Alberta w Kamieniu|św. Brata Alberta w Kamieniu]], [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|Wniebowzięcia NMP w Katowicach]], [[Parafia Chrystusa Króla w Hołdunowie|Chrystusa Króla w Hołdunowie]]. Ponadto namalował obraz Świętej Rodziny, który znajduje się w kościele starobieruńskim, a także jest autorem obrazu [[Św. Cecylia|św. Cecylii]] umieszczonego w nowych organach bieruńskiego kościoła.
Linia 21: Linia 21:
*Galerie am Buttermarkt, 1990 Kolonia;
*Galerie am Buttermarkt, 1990 Kolonia;
*Cercle Royal des Beaux - Arts, 1992 Liege;
*Cercle Royal des Beaux - Arts, 1992 Liege;
*Muzeum Archidiecezjalnym, 1995 Katowice;
*[[Muzeum Archidiecezjalne w Katowicach|Muzeum Archidiecezjalnym]], 1995 Katowice;
*Muzeum Górnośląskim, 1995 Ratingen;
*Muzeum Górnośląskim, 1995 Ratingen;
*Kunstraum 76 A, 1998 Kolonia;
*Kunstraum 76 A, 1998 Kolonia;

Wersja z 00:13, 4 lut 2017

Nyga Roman (1938-), malarz

Urodził się 24 maja 1938. Młodszy brat ks. prałata Jerzego Nyga. Ukończył krakowską Akademię Sztuk Pięknych w 1962 roku. Studiował na Wydziale Malarstwa u prof. Wacława Taranczewskiego, z którym współpracował przy realizacji kilku projektów. Uprawia malarstwo sztalugowe, polichromie i rysunek. W swoich pracach koncentruje się wokół człowieka, związanego ze Śląskiem, a także porusza tematykę religijną. Był jednym z członków założycieli katowickiej grupy artystycznej "Arkat" (1964). W latach 1970-1980 współpracował z artystą malarzem Marianem Boguszem z Warszawy. W 1989 roku otrzymał stypendium fundacji Jana Pawła II, które było zrealizowane w Akademii Katolickiej w Stuttgarcie i Stacji Sztuki Sankt Peter w Kolonii. Trzy lata później, w 1992 roku był członkiem Stowarzyszenia Wolnych Twórców - Projekt Oberbuschweg w Kolonii. W 2001 roku został odznaczony nagrodą Starosty powiatu bieruńsko-lędzińskiego w dziedzinie kultury. Obecnie jest członkiem Międzynarodowej Grupy Artystów RAR.

Pierwsze prace prowadzone w obiektach sakralnych to wykonanie wraz z Józefem Kołodziejczykiem oraz Erykiem Pudełko wystroju wnętrz w kościołach: Świętego Krzyża w Strzebiniu (1965) i św. Piotra i Pawła w Bziu Zameckim (1967).

Do najliczniejszych jego realizacji sakralnych należały polichromie w kościołach: Matki Bożej Różańcowej w Chropaczowie, św. Józefa Robotnika w Józefowcu, Wniebowzięcia NMP w Miasteczku Śląskim, Wniebowzięcia NMP w Studzionce, św. Urbana w Woli, NSPJ w Brzezinach Śląskich, św. Apostołów Jana i Pawła w Dębie, św. Marcina w Starych Tarnowicach, Wniebowzięcia NMP w Katowicach, św. Brata Alberta w Kamieniu, Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Kozłowej Górze. W przeważającej liczbie przypadków zostały już bezpowrotnie zniszczone.

Artysta zaprojektował również wystrój wnętrza kościoła Podwyższenia Krzyża Świętego w Gostyni Śląskiej, wystrój prezbiterium kościoła św. Apostołów Piotra i Pawła w Paniowach i kościoła św. Maksymiliana Kolbego w Gardawicach, a także wystrój wnętrza domu przedpogrzebowego w Bieruniu Starym.

Jedną z najstarszych zachowanych prac Nygi jest sgraffito na łuku tęczowym w kościele św. Wawrzyńca w Orzeszu (1970). W podobnej konwencji namalował w 1974 roku w kościele św. Jana Chrzciciela w Jaśkowicach Drogę Krzyżową. Ciekawe rozwiązania malarskie można również dostrzec w polichromii kościołów: Przemienienia Pańskiego w Katowicach oraz św. Walentego w Bieruniu Starym.

Jest także autorem projektu witraży w kościołach: św. Brata Alberta w Kamieniu, Wniebowzięcia NMP w Katowicach, Chrystusa Króla w Hołdunowie. Ponadto namalował obraz Świętej Rodziny, który znajduje się w kościele starobieruńskim, a także jest autorem obrazu św. Cecylii umieszczonego w nowych organach bieruńskiego kościoła.

Swe prace zaprezentował indywidualnie, m.in. w:

  • Teatrze 38, 1963 Kraków;
  • Biurze Wystaw Artystycznych, 1969 Katowice;
  • Galerii Katowice, 1973 Katowice;
  • Muzeum Diecezjalnym, 1988 Katowice;
  • Galerie Alphaflor, 1989 Freiburg;
  • Galerie Dam - Beldende Kunst, Assen (NL);
  • Galerie am Buttermarkt, 1990 Kolonia;
  • Cercle Royal des Beaux - Arts, 1992 Liege;
  • Muzeum Archidiecezjalnym, 1995 Katowice;
  • Muzeum Górnośląskim, 1995 Ratingen;
  • Kunstraum 76 A, 1998 Kolonia;
  • Centrum Kultury - Galeria Kronika, 2000 Bytom;
  • Galery'a Maneż, 2001 Koźle;
  • Opolskim Garażu Sztuki, 2002 Opole;
  • Stowarzyszeniu Artystycznym "Za", 2003 Rawka k. Warszawy;
  • Będzińskich Pejzażach, Będzin;
  • "Na koniec" Opolskim Garażu Sztuki, Opole;
  • Galerii Ratuszowej, Guldenfingen k. Freiburga;
  • Bożonarodzeniowe Spotkania ze Sztuką - Być razem w Muzeum Archidiecezjalnym, 2003 Katowice (razem ze swym wieloletnim przyjacielem Arne - Bernd Rhaue).

Bibliografia

L. Makówka, Sztuka sakralna na Górnym Śląsku w II połowie XX wieku. Malarstwo i rzeźba, Katowice 2008, s. 257-261; H. Pyka, Dwa źródła ekspresji Romana Nygi, GN 1995, nr 13, s. 23.