Myszor Jerzy: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 16:26, 24 gru 2021

Myszor Jerzy (1950-), historyk

Urodził się 11 maja 1950 w Chełmie Śląskim w rodzinie Wilhelma i Antoniny z d. Ryszka. W 1968 roku, po zdaniu egzaminu maturalnego w Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Kościuszki w Mysłowicach, wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. W latach 1969-1971 odbył służbę wojskową w tzw. kleryckiej jednostce w Brzegu. Uczęszczał na seminarium naukowe z historii Kościoła w Polsce prowadzone przez ks. prof. Bolesława Kumora. Studia zasadnicze zakończył licencjatem (kościelnym) uzyskanym na Wydziale Teologicznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie (1976). Pod kierunkiem ks. prof. Bolesława Kumora napisał pracę licencjacką na temat: Duszpasterstwo parafialne w dekanacie pszczyńskim w latach 1850-1914 i pracę doktorską na temat: Duszpasterstwo parafialne na Górnym Śląsku w latach 1821-1914 (obrona 1985). Święcenia kapłańskie przyjął 27 marca 1975 w katowickiej katedrze Chrystusa Króla z rąk bpa Herberta Bednorza.

W 1982 roku został powołany do pracy dydaktyczno-wychowawczej w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach (1982-1985). W latach 1983-1989 był dyrektorem muzeum i archiwum diecezjalnego w Katowicach. Po objęciu kierownictwa muzeum, w 1985 roku rozpoczął w stanie wojennym działalność wystawienniczą. W seminarium duchownym w Katowicach założył galerię sztuki „Gołębnik”, a przy muzeum diecezjalnym - galerię „Fra Angelico”. W latach 1985-1989 urządził kilkadziesiąt wystaw czasowych, w tym kilka ogólnopolskich.

Doktorat z teologii uzyskany na Wydziale Teologicznym w Krakowie (PAT) nostryfikował na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W latach 1989-1990 przebywał na stypendium naukowym fundowanym przez Wydział Teologiczny w Paderborn. Podjął szereg wyjazdów naukowych do archiwów Wrocławia, Bonn, Berlina, Koblencji i Londynu. W 1992 roku na Wydziale Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy: Stosunki Kościół - Państwo okupacyjne w diecezji katowickiej w latach 1939-1945.

Od 1982 roku wykładał historię Kościoła w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach, a w latach 1982-1992 prowadził zajęcia z historii Kościoła na Eksternistycznym Studium Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego - filia w Katowicach. 1 października 1992 został powołany na stanowisko adiunkta przy katedrze Historii Kościoła w Czasach Najnowszych na Wydziale Kościelnych Nauk Historycznych i Społecznych ATK w Warszawie. Z dniem 1 czerwca 1996 został powołany na kierownika Katedry Historii Powszechnej Europy Środkowo-Wschodniej. 21 czerwca 1996 został mianowany profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Kościelnych Nauk Historycznych i Społecznych ATK. W latach 1995–1999 był prodziekanem Wydziału Kościelnych Nauk Historycznych i Społecznych Akademii Teologii Katolickiej. W 2000 roku otrzymał tytuł profesora w dziedzinie nauk humanistycznych; profesor zwyczajny. W 1992 roku otrzymał nominację na wicepostulatora w sprawie beatyfikacji męczenników II wojny światowej: ks. Emila Szramka i ks. Józefa Czempiela.

W 1985 roku wszedł w skład redakcji Słownika Biograficznego Duchowieństwa Katolickiego na Śląsku. Przez dziesięć lat współpracował z redakcją „Śląskich Studiów Historyczno-Teologicznych”, a w latach 2000-2010 był ich redaktorem naczelnym. Jest członkiem zwyczajnym towarzystwa naukowego „Societas Scientiis Favendis Silesiae Superioris” z siedzibą w Katowicach, członkiem redakcji „Materiały i Studia z dziejów Śląska” (od 1996). W 1995 roku został powołany na członka Polsko-Niemieckiej Komisji Podręcznikowej (UNESCO), a w 1998 roku na członka prezydium Głównej Komisji Badania Zbrodni Przeciw Narodowi Polskiemu - Instytut Pamięci Narodowej - Okręgowa Komisja w Katowicach. W październiku 1997 roku wszedł w skład Komisji Historycznej przy Konferencji Episkopatu Polski ds. beatyfikacji kard. Augusta Hlonda, a w 2006 roku - w skład Komisji Historycznej badającej problem inwigilacji duchowieństwa oraz księży współpracujących z PRL-owską Służbą Bezpieczeństwa w latach 1949-1989. Był kierownikiem Katedry Teologii Patrystycznej i Historii Kościoła na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach.

Wypromował 18 doktorów.

Przewodniczący Komisji ds. Dziedzictwa Kościoła Katowickiego II Synodu Archidiecezji Katowickiej.

Bibliografia

Bibliografia podmiotowa: Myszor Jerzy - bibliografia

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
-Urodził się 11 maja 1950  w Chełmie Śląskim w rodzinie Wilhelma i Antoniny z d. Ryszka. W 1968 roku, po zadaniu egzaminu maturalnego w liceum im Tadeusza Kościuszki w Mysłowicach, wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. W latach 1969-1971 odbył służbę wojskową w  tzw. kleryckiej jednostce w Brzegu. Uczęszczał na seminarium naukowe z historii Kościoła w Polsce prowadzone przez ks. prof. Bolesława Kumora. Studia zasadnicze zakończył licencjatem (kościelnym) uzyskanym na Wydziale Teologicznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie (1976). Po kierunkiem ks. prof. Bolesława Kumora napisał pracę licencjacką na temat „Duszpasterstwo parafialne w dekanacie pszczyńskim w latach 1850 -1914” i pracę doktorską nt. „Duszpasterstwo parafialne na Górnym Śląsku w latach 1821-1914” (obrona 1985).  Święcenia kapłańskie przyjął  27 marca 1975 roku z rąk bpa Herberta Bednorza.
+==Myszor Jerzy (1950-), historyk==
-W 1982 roku  został powołany do pracy dydaktyczno- wychowawczej w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach (1982-1985). W latach 1983 -1989 był dyrektorem muzeum  i archiwum diecezjalnego w Katowicach. Po objęciu kierownictwa muzeum,  w 1985 roku rozpoczął w stanie wojennym działalność wystawienniczą. W seminarium duchownym w Katowicach założył galerię sztuki „Gołębnik”, a przy muzeum diecezjalnym -  Galerię Sztuki Współczesnej „Fra Angelico”. W latach 1985-1989 urządził kilkadziesiąt wystaw czasowych, w tym kilka ogólnopolskich.
+Urodził się 11 maja 1950  w Chełmie Śląskim w rodzinie Wilhelma i Antoniny z d. Ryszka. W 1968 roku, po zdaniu egzaminu maturalnego w [[Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Mysłowicach|Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Kościuszki w Mysłowicach]], wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne| Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. W latach 1969-1971 odbył służbę wojskową w tzw. [[Jednostka klerycka - Brzeg|kleryckiej jednostce w Brzegu]]. Uczęszczał na seminarium naukowe z historii Kościoła w Polsce prowadzone przez ks. prof. Bolesława Kumora. Studia zasadnicze zakończył licencjatem (kościelnym) uzyskanym na Wydziale Teologicznym Papieskiej Akademii Teologicznej w Krakowie (1976). Pod kierunkiem ks. prof. Bolesława Kumora napisał pracę licencjacką na temat: '' Duszpasterstwo parafialne w dekanacie pszczyńskim w latach 1850-1914 '' i pracę doktorską na temat: '' Duszpasterstwo parafialne na Górnym Śląsku w latach 1821-1914 '' (obrona 1985). Święcenia kapłańskie przyjął 27 marca 1975 w [[Parafia Chrystusa Króla w Katowicach|katowickiej katedrze Chrystusa Króla]] z rąk [[Bednorz Herbert|bpa Herberta Bednorza]].
-Doktorat z teologii uzyskany na Wydziale Teologicznym w Krakowie (PAT) nostryfikował  na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie.  W latach 1989 - 1990 przebywał na stypendium naukowym fundowanym przez Wydział Teologiczny w Paderborn. Podjął szereg wyjazdów naukowych do archiwów Wrocławia, Bonn, Berlina, Koblencji i Londynu. W 1992 roku na Wydziale Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego uzyskał stopień doktora habilitowanego pracy nt. „Stosunki Kościół - Państwo okupacyjne w diecezji katowickiej w latach 1939 -1945”.
+W 1982 roku został powołany do pracy dydaktyczno-wychowawczej w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach (1982-1985). W latach 1983-1989 był dyrektorem [[Muzeum Archidiecezjalne w Katowicach|muzeum]] i [[Archiwum Archidiecezjalne w Katowicach|archiwum diecezjalnego w Katowicach]]. Po objęciu kierownictwa muzeum, w 1985 roku rozpoczął w stanie wojennym działalność wystawienniczą. W seminarium duchownym w Katowicach założył galerię sztuki „Gołębnik”, a przy muzeum diecezjalnym - [[Galeria Fra Angelico w Katowicach| galerię „Fra Angelico”]]. W latach 1985-1989 urządził kilkadziesiąt wystaw czasowych, w tym kilka ogólnopolskich.
-Od 1982 roku wykładał historię Kościoła w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach, a w latach 1982 - 1992 prowadził zajęcia z historii Kościoła na Eksternistycznym Studium Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego - filia w Katowicach. 1 października 1992 roku został powołany na stanowisko adiunkta przy katedrze Historii Kościoła w Czasach Najnowszych na Wydziale Kościelnych Nauk Historycznych i Społecznych ATK w Warszawie. Z dniem 1 czerwca 1996 roku  zostałem powołany na kierownika Katedry Historii Powszechnej Europy Środkowo – Wschodniej. 21 czerwca 1996 zostałem mianowany profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Kościelnych Nauk Historycznych i Społecznych ATK. W latach 1995 – 1999 był prodziekanem Wydziału Kościelnych Nauk Historycznych i Społecznych Akademii Teologii Katolickiej.
+Doktorat z teologii uzyskany na Wydziale Teologicznym w Krakowie (PAT) nostryfikował  na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. W latach 1989-1990 przebywał na stypendium naukowym fundowanym przez Wydział Teologiczny w Paderborn. Podjął szereg wyjazdów naukowych do archiwów Wrocławia, Bonn, Berlina, Koblencji i Londynu. W 1992 roku na Wydziale Nauk Historycznych i Pedagogicznych Uniwersytetu Wrocławskiego uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy: '' Stosunki Kościół - Państwo okupacyjne w diecezji katowickiej w latach 1939-1945''.
-W 1992 roku otrzymał nominację na wicepostulatora w sprawie beatyfikacji męczenników II wojny światowej: ks. Emila Szramka i ks. Józefa Czempiela.
+Od 1982 roku wykładał historię Kościoła w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach, a w latach 1982-1992 prowadził zajęcia z historii Kościoła na Eksternistycznym Studium Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego - filia w Katowicach. 1 października 1992 został powołany na stanowisko adiunkta przy katedrze Historii Kościoła w Czasach Najnowszych na Wydziale Kościelnych Nauk Historycznych i Społecznych ATK w Warszawie. Z dniem 1 czerwca 1996 został powołany na kierownika Katedry Historii Powszechnej Europy Środkowo-Wschodniej. 21 czerwca 1996 został mianowany profesorem nadzwyczajnym na Wydziale Kościelnych Nauk Historycznych i Społecznych ATK. W latach 1995–1999 był prodziekanem Wydziału Kościelnych Nauk Historycznych i Społecznych Akademii Teologii Katolickiej. W 2000 roku otrzymał tytuł profesora w dziedzinie nauk humanistycznych; profesor zwyczajny. W 1992 roku otrzymał nominację na wicepostulatora w sprawie beatyfikacji męczenników II wojny światowej: [[Szramek Emil|ks. Emila Szramka]] i [[ Bł. Józef Czempiel|ks. Józefa Czempiela]].
-W 1985 roku wszedł w skład redakcji Słownika Biograficznego Duchowieństwa Katolickiego na Śląsku. Przez dziesięć lat współpracował z redakcją „Śląskich Studiów Historyczno – Teologicznych”; a w latach 2000-2010 był ich redaktorem naczelnym. Jest członkiem zwyczajnym towarzystwa naukowego „Societas Scientiis Favendis Silesiae Superioris” z siedzibą w Katowicach, członkiem redakcji „Materiały i Studia z dziejów Śląska” (od 1996). W 1995 roku został powołany na członka Polsko - Niemieckiej Komisji Podręcznikowej (UNESCO), a w 1998 na członka prezydium Głównej Komisji Badania Zbrodni Przeciw Narodowi Polskiemu - Instytut Pamięci Narodowej - Okręgowa Komisja w Katowicach. W październiku 1997 roku wszedł w skład Komisji Historycznej przy konferencji Episkopatu Polski ds. beatyfikacji kard. Augusta Hlonda, a w 2006 roku  - w skład Komisji Historycznej badającej problem inwigilacji duchowieństwa oraz księży współpracujących z PRL-owską Służbą Bezpieczeństwa w latach 1949-1989. Obecnie pełni funkcję kierownika zakładu Teologii Patrystycznej i Historii Kościoła na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach
+W 1985 roku wszedł w skład redakcji Słownika Biograficznego Duchowieństwa Katolickiego na Śląsku. Przez dziesięć lat współpracował z redakcją [[Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne|„Śląskich Studiów Historyczno-Teologicznych”]], a w latach 2000-2010 był ich redaktorem naczelnym. Jest członkiem zwyczajnym towarzystwa naukowego „Societas Scientiis Favendis Silesiae Superioris” z siedzibą w Katowicach, członkiem redakcji „Materiały i Studia z dziejów Śląska” (od 1996). W 1995 roku został powołany na członka Polsko-Niemieckiej Komisji Podręcznikowej (UNESCO), a w 1998 roku na członka prezydium Głównej Komisji Badania Zbrodni Przeciw Narodowi Polskiemu - Instytut Pamięci Narodowej - Okręgowa Komisja w Katowicach. W październiku 1997 roku wszedł w skład Komisji Historycznej przy [[Konferencja Episkopatu Polski|Konferencji Episkopatu Polski]] ds. beatyfikacji kard.[[Hlond August| Augusta Hlonda]], a w 2006 roku - w skład Komisji Historycznej badającej problem inwigilacji duchowieństwa oraz księży współpracujących z PRL-owską Służbą Bezpieczeństwa w latach 1949-1989. Był kierownikiem Katedry Teologii Patrystycznej i Historii Kościoła na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach]].
-Wypromował 14 doktorów.
+Wypromował 18 doktorów.
+Przewodniczący Komisji ds. Dziedzictwa Kościoła Katowickiego II Synodu Archidiecezji Katowickiej.
+==Bibliografia==
+Bibliografia podmiotowa: [[Myszor Jerzy - bibliografia]]
+{{Noty biograficzne}}
 [[Kategoria:Biografie - M]]
 [[Kategoria:Naukowcy]]
+[[Kategoria:Historia]]
+[[Kategoria:Wychowawcy seminarium duchownego]]
+[[Kategoria:Duchowni urodzeni w Chełmie Śląskim]]