Tchórz Józef: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
(dr) |
||
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 5 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Tchórz Józef (1919-1992), proboszcz | ==Tchórz Józef (1919-1992), proboszcz parafii św. Bartłomieja Apostoła w Bieruniu Starym== | ||
[[Grafika:Tchorz Jozef.jpg|left]] | [[Grafika:Tchorz Jozef.jpg|thumb|left]] | ||
Urodził się 4 września 1919 w Katowicach - Załężu w rodzinie Józefa dozorcy murarskiego i Katarzyny z d. Globisz. W wieku | Urodził się 4 września 1919 w Katowicach-Załężu w rodzinie Józefa, dozorcy murarskiego, i Katarzyny z d. Globisz. W wieku 6 lat rozpoczął naukę w szkole powszechnej. Po trzech latach przeszedł do Polskiej Szkoły Wydziałowej. W 1929 roku rozpoczął naukę w Miejskim Gimnazjum Męskim w Katowicach. Egzamin dojrzałości zdał w 1938 roku. W tym również roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. Przerwane wybuchem wojny [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|studia teologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim]] kontynuował od 6 lutego 1940 w [[Seminarium Duchowne w Widnawie|Seminarium Duchownym w Widnawie]]. Ukończył je 3 lipca 1943. Święceń kapłańskich 19 grudnia 1943 we Wrocławiu udzielił mu [[Bertram Adolf|kard. A. Bertram]]. | ||
Po krótkich zastępstwach w Kończycach ( | Po krótkich zastępstwach w Kończycach (9-11 stycznia 1943) i w Załężu (3-22 kwietnia 1943), od 10 lipca 1943 był wikariuszem w [[Parafia św. Pawła w Nowym Bytomiu|Nowym Bytomiu]]. Dekretem z 17 marca 1945 zostało mu powierzone stanowisko katechety w [[Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Mysłowicach|Państwowym Gimnazjum Męskim w Mysłowicach]]. 23 sierpnia t.r. zlecono mu dodatkowo obowiązki katechety w Państwowym Seminarium dla Wychowawczyń Przedszkoli w Mysłowicach. Był też kapelanem hufca harcerek w Mysłowicach. 2 października 1947 został mianowany katechetą w [[Polskie Gimnazjum Państwowe w Rybniku|Państwowym Gimnazjum i Liceum Męskim w Rybniku]]. 1 października 1948 został zwolniony z pracy w szkolnictwie średnim ogólnokształcącym na terenie tego okręgu. | ||
6 października 1948 został mianowany wikariuszem w [[Parafia Wszystkich Świętych w Pszczynie|parafii Wszystkich Świętych w Pszczynie]], gdzie od 4 czerwca 1949 pełnił też urząd substytuta. Od czerwca do września 1950 roku prowadził budowę kościoła w należących do tejże parafii Jankowicach. 4 grudnia 1950 został przeniesiony do [[Parafia św. Jadwigi Śląskiej w Chorzowie|parafii św. Jadwigi w Chorzowie]]. | |||
W uznaniu jego dotychczasowej pracy duszpasterskiej [[Adamski Stanisław|bp S. Adamski]] 28 sierpnia 1952 nadał mu prawo do noszenia pelerynki proboszczowskiej. Jego ostatnią placówką wikariuszowską były [[Parafia św. Szczepana w Bogucicach|Bogucice]], dokąd został przeniesiony 9 kwietnia 1955. Był tam od 1 stycznia 1957 również katechetą w Liceum Ogólnokształcącym i w Szkole Górniczej. 13 września 1958 został mianowany rektorem [[Prowincja Śląska Sióstr Służebniczek - Panewniki|kaplicy Sióstr Służebniczek w Katowicach-Panewnikach]]. Zlecono mu też prowadzenie rekolekcji zamkniętych. Został również skierowany do nauczania religii w Zasadniczej Szkole Zawodowej (Metalowej) w Katowicach-Ligocie. 21 marca 1961 kuria diecezjalna w Katowicach zawiadomiła Wydział ds. Wyznań w Katowicach o zamiarze mianowania ks. Józefa Tchórza proboszczem w [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Biertułtowach|Biertułtowach]]. Instytucja zgłosiła sprzeciw wobec zamierzonej nominacji, a jej warszawski odpowiednik podtrzymał decyzję wydziału z Katowic. Dekretem z 12 marca 1962 ks. Tchórz został ustanowiony administratorem [[Parafia św. Stanisława biskupa i męczennika w Marklowicach| parafii św. Stanisława biskupa i męczennika w Marklowicach]]. | |||
W siedemdziesiątym roku życia ks. Tchórz poprosił biskupa o przeniesienie w stan spoczynku. Parafię | 26 lutego 1963 kuria poinformowała Wydział ds. Wyznań, że zamierza powierzyć ks. Tchórzowi [[parafia Ducha Świętego w Chorzowie|parafię Ducha Świętego w Chorzowie]]. Sprawa miała podobny przebieg, do poprzedniej. W uzasadnieniu zastrzeżeń Wydziału ds. Wyznań w Katowicach podano, że ks. Józef Tchórz '' nie respektuje obowiązujących zarządzeń państwowych, a w szczególności Zarządzenia Ministra Oświaty z dnia 19 sierpnia 1961 w sprawie prowadzenia punktów katechetycznych''. | ||
12 lipca 1965 duchowny został mianowany administratorem [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Wodzisławiu Śląskim|parafii Wniebowzięcia NMP w Wodzisławiu Śląskim]], a 13 lipca 1966 proboszczem tej wspólnoty. Od 24 lutego 1966 pełnił urząd dziekana dekanatu wodzisławskiego. 1 sierpnia 1972 został ustanowiony wikariuszem - ekonomem w [[parafia św. Bartłomieja Apostoła w Bieruniu Starym|Bieruniu Starym]], a we wrześniu t.r. proboszczem tamże. 23 czerwca 1973 został mu powierzony urząd dziekana dekanatu bieruńskiego. Sprawował go do 1985 roku. Uznając zasługi ks. Józefa Tchórza w długoletniej i ofiarnej pracy duszpasterskiej, [[Bednorz Herbert|bp H. Bednorz]] 30 października 1982 mianował go kanonikiem honorowym [[Kapituła Katedralna w Katowicach|Kapituły Katedralnej Katowickiej]]. | |||
W siedemdziesiątym roku życia ks. Tchórz poprosił biskupa o przeniesienie w stan spoczynku. Parafię w Bieruniu Starym swemu następcy przekazał 26 sierpnia 1989. Jako emeryt zamieszkał w Zazdrości, na terenie [[Parafia św. Apostołów Piotra i Pawła w Woszczycach|parafii Woszczyce]]. W budynku, w którym mieszkał znajduje się kaplica. W niej celebrował Msze św., co było bardzo dogodne dla okolicznych mieszkańców. Ostatnie lata życia ks. Józefa Tchórza naznaczone były chorobą. Wiele miesięcy przebywał w szpitalu. Zmarł 11 marca 1992 w Szpitalu Wojewódzkim w Tychach. Eksportacja zwłok odbyła się 13 marca 1992 w kaplicy w Zazdrości, a pogrzeb 14 marca 1992 w Woszczycach. | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
Linia 18: | Linia 19: | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - T]] | [[Kategoria:Biografie - T]] | ||
[[Kategoria:Represjonowani]] |
Aktualna wersja na dzień 01:37, 30 mar 2022
Tchórz Józef (1919-1992), proboszcz parafii św. Bartłomieja Apostoła w Bieruniu Starym
Urodził się 4 września 1919 w Katowicach-Załężu w rodzinie Józefa, dozorcy murarskiego, i Katarzyny z d. Globisz. W wieku 6 lat rozpoczął naukę w szkole powszechnej. Po trzech latach przeszedł do Polskiej Szkoły Wydziałowej. W 1929 roku rozpoczął naukę w Miejskim Gimnazjum Męskim w Katowicach. Egzamin dojrzałości zdał w 1938 roku. W tym również roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Przerwane wybuchem wojny studia teologiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim kontynuował od 6 lutego 1940 w Seminarium Duchownym w Widnawie. Ukończył je 3 lipca 1943. Święceń kapłańskich 19 grudnia 1943 we Wrocławiu udzielił mu kard. A. Bertram.
Po krótkich zastępstwach w Kończycach (9-11 stycznia 1943) i w Załężu (3-22 kwietnia 1943), od 10 lipca 1943 był wikariuszem w Nowym Bytomiu. Dekretem z 17 marca 1945 zostało mu powierzone stanowisko katechety w Państwowym Gimnazjum Męskim w Mysłowicach. 23 sierpnia t.r. zlecono mu dodatkowo obowiązki katechety w Państwowym Seminarium dla Wychowawczyń Przedszkoli w Mysłowicach. Był też kapelanem hufca harcerek w Mysłowicach. 2 października 1947 został mianowany katechetą w Państwowym Gimnazjum i Liceum Męskim w Rybniku. 1 października 1948 został zwolniony z pracy w szkolnictwie średnim ogólnokształcącym na terenie tego okręgu.
6 października 1948 został mianowany wikariuszem w parafii Wszystkich Świętych w Pszczynie, gdzie od 4 czerwca 1949 pełnił też urząd substytuta. Od czerwca do września 1950 roku prowadził budowę kościoła w należących do tejże parafii Jankowicach. 4 grudnia 1950 został przeniesiony do parafii św. Jadwigi w Chorzowie.
W uznaniu jego dotychczasowej pracy duszpasterskiej bp S. Adamski 28 sierpnia 1952 nadał mu prawo do noszenia pelerynki proboszczowskiej. Jego ostatnią placówką wikariuszowską były Bogucice, dokąd został przeniesiony 9 kwietnia 1955. Był tam od 1 stycznia 1957 również katechetą w Liceum Ogólnokształcącym i w Szkole Górniczej. 13 września 1958 został mianowany rektorem kaplicy Sióstr Służebniczek w Katowicach-Panewnikach. Zlecono mu też prowadzenie rekolekcji zamkniętych. Został również skierowany do nauczania religii w Zasadniczej Szkole Zawodowej (Metalowej) w Katowicach-Ligocie. 21 marca 1961 kuria diecezjalna w Katowicach zawiadomiła Wydział ds. Wyznań w Katowicach o zamiarze mianowania ks. Józefa Tchórza proboszczem w Biertułtowach. Instytucja zgłosiła sprzeciw wobec zamierzonej nominacji, a jej warszawski odpowiednik podtrzymał decyzję wydziału z Katowic. Dekretem z 12 marca 1962 ks. Tchórz został ustanowiony administratorem parafii św. Stanisława biskupa i męczennika w Marklowicach.
26 lutego 1963 kuria poinformowała Wydział ds. Wyznań, że zamierza powierzyć ks. Tchórzowi parafię Ducha Świętego w Chorzowie. Sprawa miała podobny przebieg, do poprzedniej. W uzasadnieniu zastrzeżeń Wydziału ds. Wyznań w Katowicach podano, że ks. Józef Tchórz nie respektuje obowiązujących zarządzeń państwowych, a w szczególności Zarządzenia Ministra Oświaty z dnia 19 sierpnia 1961 w sprawie prowadzenia punktów katechetycznych. 12 lipca 1965 duchowny został mianowany administratorem parafii Wniebowzięcia NMP w Wodzisławiu Śląskim, a 13 lipca 1966 proboszczem tej wspólnoty. Od 24 lutego 1966 pełnił urząd dziekana dekanatu wodzisławskiego. 1 sierpnia 1972 został ustanowiony wikariuszem - ekonomem w Bieruniu Starym, a we wrześniu t.r. proboszczem tamże. 23 czerwca 1973 został mu powierzony urząd dziekana dekanatu bieruńskiego. Sprawował go do 1985 roku. Uznając zasługi ks. Józefa Tchórza w długoletniej i ofiarnej pracy duszpasterskiej, bp H. Bednorz 30 października 1982 mianował go kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej Katowickiej.
W siedemdziesiątym roku życia ks. Tchórz poprosił biskupa o przeniesienie w stan spoczynku. Parafię w Bieruniu Starym swemu następcy przekazał 26 sierpnia 1989. Jako emeryt zamieszkał w Zazdrości, na terenie parafii Woszczyce. W budynku, w którym mieszkał znajduje się kaplica. W niej celebrował Msze św., co było bardzo dogodne dla okolicznych mieszkańców. Ostatnie lata życia ks. Józefa Tchórza naznaczone były chorobą. Wiele miesięcy przebywał w szpitalu. Zmarł 11 marca 1992 w Szpitalu Wojewódzkim w Tychach. Eksportacja zwłok odbyła się 13 marca 1992 w kaplicy w Zazdrości, a pogrzeb 14 marca 1992 w Woszczycach.
Bibliografia
AAKat, Akta personalne ks. Józefa Tchórza; Schematyzm (1955-1986); J. Pawliczek, Nekrolog, WA 1992, nr 4, s. 183-184; Bieruń, Monografia, s. 252; Represje wobec duchowieństwa, s. 240; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s. 255.
|