Prowincja Śląska Sióstr Służebniczek - Panewniki: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
mNie podano opisu zmian
(uzupełnienie)
 
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
27 czerwca 1923 na mocy decyzji Rady Generalnej Sióstr Służebniczek powstała prowincja śląska Siostr z siedzibą w Panewnikach.  Kurator zgromadzenia ks. prałat J. Głowacki w imieniu sióstr służebniczek, poprosił [[Bertram Adolf|kard. Adolfa Bertrama ]]o zatwierdzenie uchwał Rady Generalnej. Biskup wrocławski wyraził zgodę na powstanie nowej prowincji i utworzenie nowicjatu w Panewnikach 4 lipca 1923.   
[[Plik:Bojan.jpg|right|thumb|bł. Edmund Bojanowski]]
27 czerwca 1923 na mocy decyzji Rady Generalnej Sióstr Służebniczek powstała prowincja śląska Sióstr z siedzibą w Panewnikach.  Kurator zgromadzenia ks. prałat J. Głowacki w imieniu sióstr służebniczek, poprosił [[Bertram Adolf|kard. Adolfa Bertrama ]]o zatwierdzenie uchwał Rady Generalnej. Biskup wrocławski wyraził zgodę na powstanie nowej prowincji i utworzenie nowicjatu w Panewnikach 4 lipca 1923.   


Rada Generalna Sióstr Służebniczek, której przewodniczyła przełożona generalna s. Gabriela Nandzik, 20 sierpnia  1923  wybrała pierwszej przełożonej prowincji panewnickiej – s. Zofii Pawlety . W skład nowej prowincji weszły 33 domy zakonne znajdujące się w granicach Polski, w których znajdowało się 111 sióstr. Jednym z wyrazów samodzielności prowincji było mianowanie 18 stycznia 1924  przez administratora apostolskiego [[Hlond August|ks. A. Hlonda]], osobnego kuratora sióstr w osobie [[Mathea Karol|ks. Karola Mathei]], proboszcza [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|parafii Świętych Apostołów  Piotra i Pawła w Katowicach]].  
Rada Generalna Sióstr Służebniczek, której przewodniczyła przełożona generalna s. Gabriela Nandzik, 20 sierpnia  1923  wybrała pierwszą przełożoną prowincji panewnickiej – s. Zofię Pawlety . W skład nowej prowincji weszły 33 domy zakonne znajdujące się w granicach Polski, w których znajdowało się 111 sióstr. Jednym z wyrazów samodzielności prowincji było mianowanie 18 stycznia 1924  przez administratora apostolskiego [[Hlond August|ks. A. Hlonda]], osobnego kuratora sióstr w osobie [[Mathea Karol|ks. Karola Mathei]], proboszcza [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|parafii Świętych Apostołów  Piotra i Pawła w Katowicach]].  


Prowincja polska służebniczek znalazła się w 1925 roku w obrębie diecezji katowickiej i odtąd podlegała jurysdykcji ordynariusza katowickiego. [[Lisiecki Arkadiusz|Bp Arkadiusz Lisiecki]], pragnąc zapewnić prowincji Sióstr Służebniczek dalszy rozwój poprzez korzystanie z uprawnień konkordatu z 1925 roku, rozpoczął 26 czerwca 1928  starania, aby nadać jej osobowość prawną. Mógł to uczynić 28 września 1928  po uzyskaniu opinii Rady Generalnej dekretu Stolicy Apostolskiej i odtąd urzędowa nazwa prowincji brzmiała: „Polsko – Śląska Prowincja Zgromadzenia Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej”. W czasie kadencji przełożonej prowincjalnej s. Zofii Pawlety wzrosła liczba sióstr ze 111 do 410, a liczba domów z 33 do 47. W 1934 roku siostry przystąpiły do budowy nowego klasztoru, który do 1939 roku stanął w stanie surowym. Wybuch wojny przerwał prace budowlane.
Prowincja polska służebniczek znalazła się w 1925 roku w obrębie diecezji katowickiej i odtąd podlegała jurysdykcji ordynariusza katowickiego. [[Lisiecki Arkadiusz|Bp Arkadiusz Lisiecki]], pragnąc zapewnić prowincji Sióstr Służebniczek dalszy rozwój poprzez korzystanie z uprawnień [[Konkordat zawarty między Stolicą Apostolską a Rzecząpospolitą Polską, 10 luty 1925|konkordatu z 1925 roku]], rozpoczął 26 czerwca 1928  starania, aby nadać jej osobowość prawną. Mógł to uczynić 28 września 1928  po uzyskaniu opinii Rady Generalnej dekretu Stolicy Apostolskiej i odtąd urzędowa nazwa prowincji brzmiała: „Polsko – Śląska Prowincja Zgromadzenia Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej”. W czasie kadencji przełożonej prowincjalnej s. Zofii Pawlety wzrosła liczba sióstr ze 111 do 410, a liczba domów z 33 do 47. W 1934 roku siostry przystąpiły do budowy nowego klasztoru w Panewnikach, który do 1939 roku stanął w stanie surowym. Wybuch wojny przerwał prace budowlane. W czasie II wojny światowej Niemcy odebrali służebniczkom większość tego gmachu na potrzeby wojska. Siostry mogły zachować tylko jedno skrzydło budynku. Kolejnym trudnym okresem dla służebniczek były lata stalinowskie, kiedy to w 1950 roku władze komunistyczne bezprawnie zamknęły część ich domu prowincjalnego w Panewnikach. W 1954 roku 200 sióstr z rozkazu komunistów zostało wyrzuconych z pracy w szpitalach. Zjechały wtedy do Panewnik i musiały pomieścić się w tej części domu, która im została. Dopiero w 1956 roku siostry odzyskały cały dom. Śląskie służebniczki podjęły także odważną decyzję o otwarciu placówek w Rzymie, Kamerunie i w Kanadzie.


Obecnie siostry pracują w parafii jako katechetki w Szkole Podstawowej oraz w Gimnazjum. Pracują jako pielęgniarki w Szpitalu Wojewódzkim (dawnym Kolejowym) oraz jako pielęgniarki ambulatoryjne posługując osobom samotnym, starszym i potrzebującym pomocy medycznej. Poza tym, przy klasztorze Sióstr jest ochronka, do której uczęszczają dzieci z okolicy. W klasztorze mieści się także Dom Rekolekcyjny Archidiecezji Katowickiej, w którym co tydzień wiele osób z terenów Śląska przyjeżdża, by uczestniczyć w rekolekcjach zamkniętych.
Obecnie siostry pracują w [[Parafia Św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Panewnikach|panewnickiej parafii]] jako katechetki w szkole podstawowej, a przed reformą edukacji w 2017 roku pracowały także w gimnazjum. Pracują jako pielęgniarki w Okręgowym Szpitalu Kolejowym w Ligocie oraz jako pielęgniarki ambulatoryjne posługując osobom samotnym, starszym i potrzebującym pomocy medycznej. Poza tym, przy klasztorze sióstr jest ochronka, do której uczęszczają dzieci z okolicy. W klasztorze mieści się także Dom Rekolekcyjny Archidiecezji Katowickiej, w którym co tydzień wiele osób z terenów Śląska przyjeżdża, by uczestniczyć w rekolekcjach zamkniętych.


==Placówki na terenie archidiecezji katowickiej==
==Placówki na terenie archidiecezji katowickiej==
Linia 22: Linia 23:
*[[Służebniczki - Katowice|Służebniczki w Katowicach]]
*[[Służebniczki - Katowice|Służebniczki w Katowicach]]
*[[Służebniczki - Knurów|Służebniczki w Knurowie]]
*[[Służebniczki - Knurów|Służebniczki w Knurowie]]
*[[Służebniczki - Lubliniec|Służebniczki w Lublińcu]]
*[[Służebniczki - Miasteczko Śląskie|Służebniczki w Miasteczku Śląskim]]
*[[Służebniczki - Miasteczko Śląskie|Służebniczki w Miasteczku Śląskim]]
*[[Służebniczki - Niedobczyce|Służebniczki w Niedobczycach]]
*[[Służebniczki - Niedobczyce|Służebniczki w Niedobczycach]]
Linia 35: Linia 37:


==Bibliografia==
==Bibliografia==
B. Bem, Działalność Sióstr Służebniczek NMP na Górnym Śląsku w latach 1921-1939 na przykładzie wybranych placówek prowincji polsko - śląskiej, Katowice 2003, mps Biblioteka WTL UŚ; Magnificat anima mea Dominum. 100 lat Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej w Panewnikach 1909-2009, Katowice 2009.
B. Bem, Działalność Sióstr Służebniczek NMP na Górnym Śląsku w latach 1921-1939 na przykładzie wybranych placówek prowincji polsko - śląskiej, Katowice 2003, mps Biblioteka WTL UŚ; Magnificat anima mea Dominum. 100 lat Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej w Panewnikach 1909-2009, Katowice 2009; L. Smołka, Edmund Bojanowski a Śląsk. Początki Zgromadzenia Służebniczek NMP na Śląsku, [w:] 140 lat Służebniczek na Śląsku. Materiały z Sympozjum 9.09.2006 – Leśnica Opolska, wyd. Zgromadzenie Sióstr Służebniczek NMP (Służebniczki Śląskie), Wrocław 2006, s. 35-100; V. Guzy, Siostry Służebniczki na Śląsku w latach 1871-1933, [w:] 140 lat Służebniczek na Śląsku. Materiały z Sympozjum 9.09.2006 – Leśnica Opolska, wyd. Zgromadzenie Sióstr Służebniczek NMP (Służebniczki Śląskie), Wrocław 2006, s. 101-124; D. Mendrok, Historia Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP - Służebniczki Śląskie w latach 1933-1989, [w:] 140 lat Służebniczek na Śląsku. Materiały z Sympozjum 9.09.2006 – Leśnica Opolska, wyd. Zgromadzenie Sióstr Służebniczek NMP (Służebniczki Śląskie), Wrocław 2006, s. 125-135; Gość Niedzielny, 1 października, nr 39/1641, Archidiecezja katowicka, s. VI-VII


[[Kategoria:Zakony i zgromadzenia|Służebniczki Panewniki]]
[[Kategoria:Służebniczki|Panewniki]]

Aktualna wersja na dzień 20:50, 2 paź 2023

bł. Edmund Bojanowski

27 czerwca 1923 na mocy decyzji Rady Generalnej Sióstr Służebniczek powstała prowincja śląska Sióstr z siedzibą w Panewnikach. Kurator zgromadzenia ks. prałat J. Głowacki w imieniu sióstr służebniczek, poprosił kard. Adolfa Bertrama o zatwierdzenie uchwał Rady Generalnej. Biskup wrocławski wyraził zgodę na powstanie nowej prowincji i utworzenie nowicjatu w Panewnikach 4 lipca 1923.

Rada Generalna Sióstr Służebniczek, której przewodniczyła przełożona generalna s. Gabriela Nandzik, 20 sierpnia 1923 wybrała pierwszą przełożoną prowincji panewnickiej – s. Zofię Pawlety . W skład nowej prowincji weszły 33 domy zakonne znajdujące się w granicach Polski, w których znajdowało się 111 sióstr. Jednym z wyrazów samodzielności prowincji było mianowanie 18 stycznia 1924 przez administratora apostolskiego ks. A. Hlonda, osobnego kuratora sióstr w osobie ks. Karola Mathei, proboszcza parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach.

Prowincja polska służebniczek znalazła się w 1925 roku w obrębie diecezji katowickiej i odtąd podlegała jurysdykcji ordynariusza katowickiego. Bp Arkadiusz Lisiecki, pragnąc zapewnić prowincji Sióstr Służebniczek dalszy rozwój poprzez korzystanie z uprawnień konkordatu z 1925 roku, rozpoczął 26 czerwca 1928 starania, aby nadać jej osobowość prawną. Mógł to uczynić 28 września 1928 po uzyskaniu opinii Rady Generalnej dekretu Stolicy Apostolskiej i odtąd urzędowa nazwa prowincji brzmiała: „Polsko – Śląska Prowincja Zgromadzenia Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej”. W czasie kadencji przełożonej prowincjalnej s. Zofii Pawlety wzrosła liczba sióstr ze 111 do 410, a liczba domów z 33 do 47. W 1934 roku siostry przystąpiły do budowy nowego klasztoru w Panewnikach, który do 1939 roku stanął w stanie surowym. Wybuch wojny przerwał prace budowlane. W czasie II wojny światowej Niemcy odebrali służebniczkom większość tego gmachu na potrzeby wojska. Siostry mogły zachować tylko jedno skrzydło budynku. Kolejnym trudnym okresem dla służebniczek były lata stalinowskie, kiedy to w 1950 roku władze komunistyczne bezprawnie zamknęły część ich domu prowincjalnego w Panewnikach. W 1954 roku 200 sióstr z rozkazu komunistów zostało wyrzuconych z pracy w szpitalach. Zjechały wtedy do Panewnik i musiały pomieścić się w tej części domu, która im została. Dopiero w 1956 roku siostry odzyskały cały dom. Śląskie służebniczki podjęły także odważną decyzję o otwarciu placówek w Rzymie, Kamerunie i w Kanadzie.

Obecnie siostry pracują w panewnickiej parafii jako katechetki w szkole podstawowej, a przed reformą edukacji w 2017 roku pracowały także w gimnazjum. Pracują jako pielęgniarki w Okręgowym Szpitalu Kolejowym w Ligocie oraz jako pielęgniarki ambulatoryjne posługując osobom samotnym, starszym i potrzebującym pomocy medycznej. Poza tym, przy klasztorze sióstr jest ochronka, do której uczęszczają dzieci z okolicy. W klasztorze mieści się także Dom Rekolekcyjny Archidiecezji Katowickiej, w którym co tydzień wiele osób z terenów Śląska przyjeżdża, by uczestniczyć w rekolekcjach zamkniętych.

Placówki na terenie archidiecezji katowickiej

Bibliografia

B. Bem, Działalność Sióstr Służebniczek NMP na Górnym Śląsku w latach 1921-1939 na przykładzie wybranych placówek prowincji polsko - śląskiej, Katowice 2003, mps Biblioteka WTL UŚ; Magnificat anima mea Dominum. 100 lat Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej w Panewnikach 1909-2009, Katowice 2009; L. Smołka, Edmund Bojanowski a Śląsk. Początki Zgromadzenia Służebniczek NMP na Śląsku, [w:] 140 lat Służebniczek na Śląsku. Materiały z Sympozjum 9.09.2006 – Leśnica Opolska, wyd. Zgromadzenie Sióstr Służebniczek NMP (Służebniczki Śląskie), Wrocław 2006, s. 35-100; V. Guzy, Siostry Służebniczki na Śląsku w latach 1871-1933, [w:] 140 lat Służebniczek na Śląsku. Materiały z Sympozjum 9.09.2006 – Leśnica Opolska, wyd. Zgromadzenie Sióstr Służebniczek NMP (Służebniczki Śląskie), Wrocław 2006, s. 101-124; D. Mendrok, Historia Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP - Służebniczki Śląskie w latach 1933-1989, [w:] 140 lat Służebniczek na Śląsku. Materiały z Sympozjum 9.09.2006 – Leśnica Opolska, wyd. Zgromadzenie Sióstr Służebniczek NMP (Służebniczki Śląskie), Wrocław 2006, s. 125-135; Gość Niedzielny, 1 października, nr 39/1641, Archidiecezja katowicka, s. VI-VII

Źródło: „https://silesia.edu.pl/index.php?title=Prowincja_Śląska_Sióstr_Służebniczek_-_Panewniki&oldid=97937”