Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach

Z e-ncyklopedia
Katowice PP 12.jpg
Kat PP witraz1.jpg

W 1892 roku Zarząd Kościelny przy kościele Mariackim podjął decyzję o zakupie gruntu od rolnika Adamca. Starania o budowę nowego kościoła podjął proboszcz kościoła mariackiego ks. Wiktor Schmidt. Na jego wniosek sporządzono kilka projektów nowego kościoła. Początkowo wahano się wówczas pomiędzy romańskim a gotyckim stylem kościoła. Spor rozstrzygnął kardynał Georg Kopp. Obiecał on wspomóc działania budowniczych sumą 20 tys. marek oraz polecił, aby projekt świątyni sporządził radca budowlany Ebers z Wrocławia, który to zadecydował, że nowy kościół będzie w stylu gotyckim.

Budowę rozpoczęto 1 maja 1898, a ukończono 17 kwietnia 1902. W prezbiterium i nawach umieszczono witraże przedstawiające postacie św. Piotra i św. Pawła, Rodzinę Świętą, Matkę Boską Bolesną oraz postać Jezusa, przyjaciela dzieci. Dodatkowo wnętrze kościoła przyozdobiono figurami świętych, które zakupili hojni parafianie. Pierwotny wystrój kościoła przetrwał do reformy liturgicznej zainicjowanej przez Sobór Watykański II.

Organy do kościoła sporządził organomistrz Kurzer z Gliwic. Pierwszym organistą został miejscowy nauczyciel p. Ryszard Rudzki, ale od 1908 roku parafia miała swojego stałego organistę, którym został Jan Niesłony. Do jego dodatkowych obowiązków należała też praca w kancelarii oraz prowadzenie chóru kościelnego. W czasie I wojny światowej służył w wojsku, ale po zakończeniu działań wojennych powrócił na dawne miejsce pracy. W 1934 roku rozpisano konkurs na stanowisko organisty. Wybrano wówczas Józefa Jakaca. Obecnie funkcję organisty pełni jego wnuczka - Elżbieta Jakac-Laksa.

W czasie budowy świątyni zakupiono pięć nowych dzwonów, których poświęcenia dokonano 8 września 1901. Zostały one skonfiskowane w czasie II wojny światowej.

Bullą papieską z 11 listopada 1925 kościół św. Piotra i Pawła stał się kościołem katedralnym i pozostawał nim do 1957 roku, czyli do czasu ukończenia budowy Katedry Chrystusa Króla w Katowicach.

Proboszczowie

W czasie okupacji hitlerowskiej kościołem kierowali księża substytuci:

W okresie rządów wikariuszy kapitulnych, ks. Mathea został usunięty z parafii, a jego miejsce zajął:

Po "odwilży" politycznej w 1956 do parafii powrócił ks. Karola Mathea.

Bibliografia

Informacja o zmianie granic parafii, WD 1959, nr 9-10, s. 191; Straty wojenne. Zabytkowe dzwony utracone w latach 1939-1945 w granicach Polski po 1945, t. 3 Województwo Śląskie, cz. 1 diecezja katowicka wraz z częścią diecezji częstochowskiej, opr. P. Nadolski, Katowice 2008, s. 158; L. Kozub, Reforma duszpasterstwa po Soborze Watykańskim II i rozwój duszpasterstwa w Parafii św. Piotra i Pawła w Katowicach, mps w Bibliotece WTL UŚ w Katowicach; H. Olszar, Powstanie parafii na terenie Katowic, [w:]Wkład Kościołów i zakonu Franciszkanów w kulturę Katowic, red. A. Barciak, Katowice 2003, s. 21-42; J. Krętosz, Nadzwyczajne duszpasterstwo w parafii św. Piotra i Pawła w Katowicach (1902-2002), [w:] Wkład Kościołów i zakonu Franciszkanów w kulturę Katowic, red. A. Barciak, Katowice 2003, s. 112-118.

p • d • e
Organizacja Kościoła na Górnym Śląsku
Źródło: „https://silesia.edu.pl/index.php?title=Parafia_Świętych_Apostołów_Piotra_i_Pawła_w_Katowicach&oldid=29268”