Szubert Józef

Szubert (Schubert) Józef (1906-1973)

Urodził się 21 lutego 1906 w Ostrzeszowie k. Poznania. Pochodził z rodziny liczącej ośmioro dzieci. Ojciec był malarzem pokojowym. Szkołę podstawową ukończył w swojej rodzinnej miejscowości. Egzamin maturalny zdał w Wąbrzeźnie w 1925 roku. W latach 1925-1928 studiował filozofię klasyczną na Uniwersytecie w Poznaniu i w Krakowie. W 1928 roku podjął studia teologiczne w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął 29 czerwca 1933 w Katowicach. Pierwszą posługę duszpasterską pełnił w Chorzowie. Pracował tam trzy lata jako katecheta. Na kolejne 3 lata służby biskup katowicki skierował go do Wodzisławia, gdzie był wikariuszem. Od października 1939 roku do maja 1940 roku był substytutem w Pawłowicach.

W maju 1940 został aresztowany i wywieziony do Pszczyny, a stamtąd 26 maja 1940 do Dachau. Po dziesięciu tygodniach tj. 15 sierpnia 1940 przewieziony został do obozu Mauthausen-Gusen. Zwolnienie z obozu ks. Szuberta nastąpiło na skutek starań mieszkańców z Wodzisławia oraz Wandy Brodzkiej. Po zwolnieniu do 1943 roku pracował w katolickiej księgarni w Katowicach. W czasie okupacji władze niemieckie zakazały mu sprawowania posługi kapłańskiej. Mógł odprawiać tylko tzw. ciche Msze święte.

Po wyzwoleniu, od maja 1945 roku do sierpnia 1947 roku, był administratorem parafii Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych w Wełnowcu. 1 września 1947 został mianowany administratorem, a 10 października 1947 proboszczem parafii Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli. Poza posługą duszpasterską pracował także w Sądzie Biskupim jako obrońca węzła małżeńskiego i wizytator zgromadzeń i zakonów żeńskich.

W parafii w Goduli zatroszczył się o remont budynku i jego wewnętrzny wystrój. Na koszt Rudzkiego Zjednoczenia Górniczego w 1949 roku ukończono remont wieżyczki kościelnej i odnowiono witraże. W 1950 roku dwukrotnie został postawiony przed sądem za wywieszenie flagi papieskiej na wieży kościelnej na uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa. Sprawa karna została umorzona. Również jego postawa sprawiła, że nie udało się władzom nakłonić godulskich kapłanów do udziału w zebraniach Księży Patriotów.

8 listopada 1955 ks. Szubert został aresztowany pod zarzutem przymuszenia do praktyk religijnych. Na początku stycznia 1956 roku urządził w więzieniu dziesięciodniową głodówkę. Przerwał ją, gdy prokurator poinformował go, że pod koniec stycznia ma opuścić więzienie. Spełniło się to dopiero 13 kwietnia 1956.

W czasie nieobecności ks. Szuberta obowiązki administratora parafii pełnił wikariusz ks. Jerzy Zieliński. W 1958 roku został mianowany kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej w Katowicach. Przez trzynaście lat był dziekanem. Represje władz państwowych i pobyt w więzieniu pozostawiły ślad na zdrowiu ks. Szuberta. W 1972 roku poprosił bpa Bednorza o adiutora. Został nim 28 marca 1972 ks. Paweł Szolonek. Zmarł 2 lutego 1973. Został pochowany na cmentarzu parafialnym.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Józefa Szuberta; Grajewski, Wygnanie, s. 66, 103, 167, 170-173, 216, 224; Martyrologium, s. 203-204; Myszor, Stosunki Kościół, s. 168, Tenże, Historia diecezji, s. 364, 484, 498, 501; Represje wobec duchowieństwa, s. 18, 41-42, 74, 130, 153, 238, 257; Skworc, Budownictwo kościołów, s. 13, 201; S. Pisarek, Parafia p.w. św. Jana Chrzciciela w Pawłowicach, Pawłowice 1996, s. 51; A. Dziurok, Aparat bezpieczeństwa wobec biskupów i kurii katowickiej w latach 1945-1956, [w:] Aparat bezpieczeństwa wobec kurii biskupich w Polsce, Warszawa 2009, s. 83.