Sorek Jan: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
 
(Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 3: Linia 3:
[[Grafika:SorekJan.jpg|left|150px|thumb]]
[[Grafika:SorekJan.jpg|left|150px|thumb]]


Urodził się 21 października 1903 w Krasowach. Gimnazjum ukończył w Pszczynie w 1926 roku, a następnie wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. Święcenia kapłańskie otrzymał 21 czerwca 1931 w [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|Katowicach]].  
Urodził się 21 października 1903 w Krasowach. Gimnazjum ukończył w [[Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Chrobrego w Pszczynie|Pszczynie]] w 1926 roku, a następnie wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. Święcenia kapłańskie przyjął 21 czerwca 1931 w [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|Katowicach]].  


Jako wikary pracował w Chorzowie-Batorym (1931-1933), [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa i Matki Bożej Fatimskiej w Strzybnicy|Rybnej]] (1933), [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Syryni|Syryni]] (1933), [[Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pszowie|Pszowie]] (1933) i [[Parafia Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Brzezince|Brzezince]] (1933-1935). W październiku 1938 roku otrzymał instytucję kanoniczną na parafię Międzyrzecze k. Bielska. Podczas okupacji, jesienią 1941 roku, był wielokrotnie wzywany przez gestapo na przesłuchania, w czasie których grożono mu represjami. W liście do Kurii Diecezjalnej prosił o przeniesienie na inną placówkę. W 1942 roku został mianowany administratorem w Mszanie. 10 maja 1942 został aresztowany przez gestapo w Rybniku, a następnie osadzony w [[Obóz koncentracyjny - Dachau|Dachau]] od 15 maja 1942, gdzie przebywał do końca wojny. Powodem aresztowania miały być szykany stosowane przez ks. Sorka wobec parafian, którzy chcieli wpisać się na volkslistę i szukali w tym celu metryk kościelnych. W obozie zachował szlachetną postawę, pomagając słabszym fizycznie przetrwać. Śpiewał często godzinki i pieśni maryjne, których wiele znał na pamięć, odmawiał różaniec na sznurku z węzełków.  
Jako wikary pracował w Chorzowie-Batorym (1931-1933), [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa i Matki Bożej Fatimskiej w Strzybnicy|Rybnej]] (1933), [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Syryni|Syryni]] (1933), [[Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pszowie|Pszowie]] (1933) i [[Parafia Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Brzezince|Brzezince]] (1933-1935). W październiku 1938 roku otrzymał instytucję kanoniczną na parafię Międzyrzecze k. Bielska (obecnie [[diecezja bielsko-żywiecka]]). Podczas okupacji, jesienią 1941 roku, był wielokrotnie wzywany przez [[gestapo]] na przesłuchania, w czasie których grożono mu represjami. W liście do Kurii Diecezjalnej prosił o przeniesienie na inną placówkę. W 1942 roku został mianowany administratorem w [[Parafia św. Jerzego w Mszanie|Mszanie]]. 10 maja 1942 został aresztowany przez gestapo w Rybniku, a następnie osadzony w [[Obóz koncentracyjny - Dachau|Dachau]] od 15 maja 1942, gdzie przebywał do końca wojny. Powodem aresztowania miały być szykany stosowane przez ks. Sorka wobec parafian, którzy chcieli wpisać się na [[Volkslista|volkslistę]] i szukali w tym celu [[Księgi metrykalne|metryk kościelnych]]. W obozie zachował szlachetną postawę, pomagając słabszym fizycznie przetrwać. Śpiewał często [[Godzinki o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny|godzinki]] i pieśni maryjne, których wiele znał na pamięć, odmawiał [[Różaniec Święty|różaniec]] na sznurku z węzełków.  


Po wyjściu z obozu wrócił do kraju. W latach 1945—50 pracował jako administrator w [[Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Brzeźcach|Brzeźcach k. Pszczyny]], następnie w diecezji opolskiej w Cyprzanowie i Straduni. Po powrocie przez pewien czas był kapelanem w klasztorze [[Elżbietanki - Gorzyce|Sióstr św. Elżbiety w Gorzycach]], wreszcie osiadł w rodzinnej miejscowości w [[Parafia św. Józefa w Krasowach|Krasowach]]. 29 maja 1965 zmarł w szpitalu w Mysłowicach. Został pochowany w Krasowach.
Po wyjściu z obozu wrócił do kraju. W latach 1945-1950 pracował jako administrator w [[Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Brzeźcach|Brzeźcach k. Pszczyny]], następnie w [[Diecezja Opolska|diecezji opolskiej]] w Cyprzanowie i Straduni. Po powrocie przez pewien czas był kapelanem w klasztorze [[Elżbietanki - Gorzyce|sióstr elżbietanek w Gorzycach]], wreszcie osiadł w rodzinnych [[Parafia św. Józefa w Krasowach|Krasowach]]. 29 maja 1965 zmarł w szpitalu w Mysłowicach. Został pochowany w Krasowach.


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Aktualna wersja na dzień 22:21, 1 sie 2022

Sorek Jan (1903-1965)

SorekJan.jpg

Urodził się 21 października 1903 w Krasowach. Gimnazjum ukończył w Pszczynie w 1926 roku, a następnie wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Święcenia kapłańskie przyjął 21 czerwca 1931 w Katowicach.

Jako wikary pracował w Chorzowie-Batorym (1931-1933), Rybnej (1933), Syryni (1933), Pszowie (1933) i Brzezince (1933-1935). W październiku 1938 roku otrzymał instytucję kanoniczną na parafię Międzyrzecze k. Bielska (obecnie diecezja bielsko-żywiecka). Podczas okupacji, jesienią 1941 roku, był wielokrotnie wzywany przez gestapo na przesłuchania, w czasie których grożono mu represjami. W liście do Kurii Diecezjalnej prosił o przeniesienie na inną placówkę. W 1942 roku został mianowany administratorem w Mszanie. 10 maja 1942 został aresztowany przez gestapo w Rybniku, a następnie osadzony w Dachau od 15 maja 1942, gdzie przebywał do końca wojny. Powodem aresztowania miały być szykany stosowane przez ks. Sorka wobec parafian, którzy chcieli wpisać się na volkslistę i szukali w tym celu metryk kościelnych. W obozie zachował szlachetną postawę, pomagając słabszym fizycznie przetrwać. Śpiewał często godzinki i pieśni maryjne, których wiele znał na pamięć, odmawiał różaniec na sznurku z węzełków.

Po wyjściu z obozu wrócił do kraju. W latach 1945-1950 pracował jako administrator w Brzeźcach k. Pszczyny, następnie w diecezji opolskiej w Cyprzanowie i Straduni. Po powrocie przez pewien czas był kapelanem w klasztorze sióstr elżbietanek w Gorzycach, wreszcie osiadł w rodzinnych Krasowach. 29 maja 1965 zmarł w szpitalu w Mysłowicach. Został pochowany w Krasowach.

Bibliografia

K. Szweda, Nekrolog, WD 1966, nr 1-2, s. 35; Martyrologium s. 205; Nekrolog, GN 1965, nr 45, s. 272, Weiler, s. 618; Monografia parafii św. Antoniego w Syryni, red. P. Kachel, Syrynia 2005, s. 40.