Parafia św. Michała Archanioła w Michałkowicach: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
Linia 3: Linia 3:
[[Plik:Michalkowice witraz.jpg|right|thumb]]
[[Plik:Michalkowice witraz.jpg|right|thumb]]
==Historia miejscowości, kościoła i parafii==
==Historia miejscowości, kościoła i parafii==
Według [[Maroń Franciszek|Franciszka Maronia]], nazwa Michałkowice pochodzi od założyciela Michała. Biorąc pod uwagę to, że Michałkowice położone blisko Siemianowic należały od 1178 do 1281 roku do księstwa piastowskiego opolsko - raciborskiego nasuwa się przypuszczenie, że osoba ta jest identyczna ze wzmiankowanym w 1218 roku w dokumencie Henryka Brodatego, dotyczącym uposażenia klasztoru trzebnickiego, Michałem, ojcem Mścigniewa, Dalebora i Siemiana. Dokładniejsza data powstania [[Parafia|parafii]] jest trudna do ustalenia. Prawdopodobnie  powstała na prawie polskim w XIII wieku jako należąca do  diecezji krakowskiej. Mimo dużego obszaru, gdyż do parafii należał między innymi Dąb, miała niewystarczające uposażenie i w 1326 roku określona jest jako opuszczona, a w 1336 roku płaciła tylko trzy grosze świętopietrza. 14 lutego 1402 właściciel Michałkowic ufundował nowy kościół parafialny i uposażył go w dziesięcinę snopową z folwarku i karczmy michałkowskiej oraz w meszne od sołectwa i kmieci tamtejszych, a biskup krakowski Piotr z Radolina zwany Wysz potwierdził fundację 1 października 1402.
Według [[Maroń Franciszek|Franciszka Maronia]], nazwa Michałkowice pochodzi od założyciela Michała. Biorąc pod uwagę to, że Michałkowice położone blisko Siemianowic należały od 1178 do 1281 roku do księstwa piastowskiego opolsko - raciborskiego nasuwa się przypuszczenie, że osoba ta jest identyczna ze wzmiankowanym w 1218 roku w dokumencie Henryka Brodatego, dotyczącym uposażenia klasztoru trzebnickiego, Michałem, ojcem Mścigniewa, Dalebora i Siemiana. Dokładniejsza data powstania [[Parafia|parafii]] jest trudna do ustalenia. Prawdopodobnie  powstała na prawie polskim w XIII wieku jako należąca do  diecezji krakowskiej. Mimo dużego obszaru, gdyż do parafii należał między innymi Dąb, miała niewystarczające uposażenie i w 1326 roku określona jest jako opuszczona, a w 1336 roku płaciła tylko trzy grosze [[Świętopietrze|świętopietrza]]. 14 lutego 1402 właściciel Michałkowic ufundował nowy kościół parafialny i uposażył go w dziesięcinę snopową z folwarku i karczmy michałkowskiej oraz w meszne od sołectwa i kmieci tamtejszych, a biskup krakowski Piotr z Radolina zwany Wysz potwierdził fundację 1 października 1402.


Obecna bryła kościoła jest czwartą z kolei i została wzniesiona w latach 1902-1904. Autorem projektu był opolski architekt [[Schneider Ludwik|Ludwig Schneider]]. Kościół wybudowano w stylu neoromańskim, zaś jego  wyposażenie było utrzymane w neogotyku. Pewne elementy dawnego wystroju zostały usunięte w latach 70. ubiegłego wieku, w tym ołtarz z obrazem [[św. Michał Archanioł|św. Michała Archanioła]], pędzla Juliana Wołdowskiego z Wrocławia. Do dziś z dawnego wyposażenia pozostała neogotycka chrzcielnica, ambona i organy firmy Berschdorf z Nysy.
Obecna bryła kościoła jest czwartą z kolei i została wzniesiona w latach 1902-1904. Autorem projektu był opolski architekt [[Schneider Ludwik|Ludwig Schneider]]. Kościół wybudowano w stylu neoromańskim, zaś jego  wyposażenie było utrzymane w neogotyku. Pewne elementy dawnego wystroju zostały usunięte w latach 70. XX wieku, w tym ołtarz z obrazem [[św. Michał Archanioł|św. Michała Archanioła]], pędzla Juliana Wołdowskiego z Wrocławia. Do dziś z dawnego wyposażenia pozostała neogotycka chrzcielnica, ambona i organy firmy Berschdorf z Nysy.
==Cmentarz==
==Cmentarz==
*Patrz: [[Cmentarz - Michałkowice|Cmentarz w Michałkowicach]]
*Patrz: [[Cmentarz - Michałkowice|Cmentarz w Michałkowicach]]

Wersja z 19:18, 27 sie 2022

Michalkowice zewnatrz.jpg
Michalkowice wnetrze.jpg
Michalkowice witraz.jpg

Historia miejscowości, kościoła i parafii

Według Franciszka Maronia, nazwa Michałkowice pochodzi od założyciela Michała. Biorąc pod uwagę to, że Michałkowice położone blisko Siemianowic należały od 1178 do 1281 roku do księstwa piastowskiego opolsko - raciborskiego nasuwa się przypuszczenie, że osoba ta jest identyczna ze wzmiankowanym w 1218 roku w dokumencie Henryka Brodatego, dotyczącym uposażenia klasztoru trzebnickiego, Michałem, ojcem Mścigniewa, Dalebora i Siemiana. Dokładniejsza data powstania parafii jest trudna do ustalenia. Prawdopodobnie powstała na prawie polskim w XIII wieku jako należąca do diecezji krakowskiej. Mimo dużego obszaru, gdyż do parafii należał między innymi Dąb, miała niewystarczające uposażenie i w 1326 roku określona jest jako opuszczona, a w 1336 roku płaciła tylko trzy grosze świętopietrza. 14 lutego 1402 właściciel Michałkowic ufundował nowy kościół parafialny i uposażył go w dziesięcinę snopową z folwarku i karczmy michałkowskiej oraz w meszne od sołectwa i kmieci tamtejszych, a biskup krakowski Piotr z Radolina zwany Wysz potwierdził fundację 1 października 1402.

Obecna bryła kościoła jest czwartą z kolei i została wzniesiona w latach 1902-1904. Autorem projektu był opolski architekt Ludwig Schneider. Kościół wybudowano w stylu neoromańskim, zaś jego wyposażenie było utrzymane w neogotyku. Pewne elementy dawnego wystroju zostały usunięte w latach 70. XX wieku, w tym ołtarz z obrazem św. Michała Archanioła, pędzla Juliana Wołdowskiego z Wrocławia. Do dziś z dawnego wyposażenia pozostała neogotycka chrzcielnica, ambona i organy firmy Berschdorf z Nysy.

Cmentarz

Kapliczki i krzyże przydrożne

Proboszczowie

Bibliografia

Dekret dot. zmiany granic parafii, WD 1929, nr 9, s. 82-83; P. Bul, Monografia historyczna parafii św. Michała Archanioła w Michałkowicach w latach 1925-1985, Katowice 1985, mps Biblioteka WTL UŚ; F. Maroń, Rozwój sieci parafialnej diecezji katowickiej do końca XV w., SSHT 2 (1969), s. 101-168; L. Musioł, Michałkowice. Gmina i parafia, Siemianowice 2004; Straty Wojenne. Zabytkowe dzwony utracone w latach 1939-1945 w granicach Polski po 1945, t. 3 Województwo Śląskie, cz. 1 diecezja katowicka wraz z częścią diecezji częstochowskiej, opr. P. Nadolski, Katowice 2008, s. 196; Sz. Babuchowski, Pod skrzydłami chórów anielskich, GN 2004, nr 17, (dodatek katowicki), s. 8.