Lazar Alojzy: Różnice pomiędzy wersjami
(uzupełnienie - kategoria) |
(dr) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Lazar Alojzy (1884-1956), proboszcz w Podlesiu Śl.== | ==Lazar Alojzy (1884-1956), proboszcz w Niedobczycach i w Podlesiu Śl.== | ||
[[Grafika:Lazar Alojzy.jpg|thumb|left]] | [[Grafika:Lazar Alojzy.jpg|thumb|left]] | ||
Urodził się 11 kwietnia 1884 w miejscowości Piętna (powiat prudnicki), w rodzinie Andrzeja i Joanny z d. Wieczorek. Uczęszczał do szkoły elementarnej w Łaziskach Średnich, Mikołowie i Łaziskach Górnych. Po rocznym prywatnym przygotowaniu w 1898 roku został przyjęty do gimnazjum bytomskiego. Maturę zdał w 1904 roku, po czym został immatrykulowany na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego]]. W czasie studiów należał do [[Kółko Polskie - Wrocław|Kółka Polskiego]], działającego w konwikcie biskupim. Święcenia kapłańskie przyjął 22 czerwca 1908. | Urodził się 11 kwietnia 1884 w miejscowości Piętna (powiat prudnicki), w rodzinie Andrzeja i Joanny z d. Wieczorek. Uczęszczał do szkoły elementarnej w Łaziskach Średnich, Mikołowie i Łaziskach Górnych. Po rocznym prywatnym przygotowaniu w 1898 roku został przyjęty do gimnazjum bytomskiego. Maturę zdał w 1904 roku, po czym został immatrykulowany na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego]]. W czasie studiów należał do [[Kółko Polskie - Wrocław|Kółka Polskiego]], działającego w konwikcie biskupim. Święcenia kapłańskie przyjął 22 czerwca 1908. | ||
Pierwszą jego placówką duszpasterską była parafia w Jełowej (1908-1911). Następnie został wikariuszem w [[Parafia Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli|parafii Godula]] (1911-1917). Od 1917 roku pracował jako wikary w parafii Zaborze. W związku z przeprowadzonym [[Plebiscyt i jego skutki|plebiscytem]] i wybuchem [[Powstania Śląskie| III powstania śląskiego]] jego działalność duszpasterska w Zaborzu nabrała wielu cech narodowych, co spotkało się z gwałtownymi atakami prasy niemieckiej. Zarzucano mu, że polonizuje parafię. W tej sytuacji po podziale Śląska przeniósł się na teren przydzielony Polsce – do [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Niedobczycach|Niedobczyc]], gdzie w latach 1922-1925 był [[Lokalia|lokalistą]], a w latach 1925-1940 proboszczem. | Pierwszą jego placówką duszpasterską była parafia w Jełowej (1908-1911). Następnie został wikariuszem w [[Parafia Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli|parafii Godula]] (1911-1917). Od 1917 roku pracował jako wikary w parafii Zaborze. W związku z przeprowadzonym [[Plebiscyt i jego skutki|plebiscytem]] i wybuchem [[Powstania Śląskie| III powstania śląskiego]] jego działalność duszpasterska w Zaborzu nabrała wielu cech narodowych, co spotkało się z gwałtownymi atakami prasy niemieckiej. Zarzucano mu, że polonizuje parafię. W tej sytuacji po podziale Śląska przeniósł się na teren przydzielony Polsce – do [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Niedobczycach|Niedobczyc]], gdzie w latach 1922-1925 był [[Lokalia|lokalistą]], a w latach 1925-1940 [[Proboszcz|proboszczem]]. | ||
W styczniu 1940 roku, ostrzeżony przez parafian o grożącym mu uwięzieniu przez okupantów, opuścił Niedobczyce i zamieszkał w Mikołowie, a następnie przeniósł się do Łazisk Dolnych. 17 października 1944 został skierowany do [[Parafia Matki Bożej Częstochowskiej w Podlesiu Śląskim|Podlesia Śląskiego]], gdzie w latach 1944-1950 był proboszczem. Z powodu choroby w 1950 roku opuścił Podlesie i zamieszkał w [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Międzyrzeczu|Międzyrzeczu]]. W latach 1952-1956 był kapelanem w Domu Starców w Pszczynie i jednocześnie duszpasterzował w [[Parafia św. Izydora w Jankowicach Pszczyńskich|Jankowicach]]. Zmarł 9 lutego 1956 w Jankowicach, a 13 lutego 1956 spoczął na [[Cmentarz - Podlesie Śląskie|cmentarzu w Podlesiu]]. | W styczniu 1940 roku, ostrzeżony przez parafian o grożącym mu uwięzieniu przez okupantów, opuścił Niedobczyce i zamieszkał w Mikołowie, a następnie przeniósł się do Łazisk Dolnych. 17 października 1944 został skierowany do [[Parafia Matki Bożej Częstochowskiej w Podlesiu Śląskim|Podlesia Śląskiego]], gdzie w latach 1944-1950 był proboszczem. Z powodu choroby w 1950 roku opuścił Podlesie i zamieszkał w [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Międzyrzeczu|Międzyrzeczu]]. W latach 1952-1956 był kapelanem w Domu Starców w Pszczynie i jednocześnie duszpasterzował w [[Parafia św. Izydora w Jankowicach Pszczyńskich|Jankowicach]]. Zmarł 9 lutego 1956 w Jankowicach, a 13 lutego 1956 spoczął na [[Cmentarz - Podlesie Śląskie|cmentarzu w Podlesiu]]. |
Aktualna wersja na dzień 22:22, 8 sty 2021
Lazar Alojzy (1884-1956), proboszcz w Niedobczycach i w Podlesiu Śl.
Urodził się 11 kwietnia 1884 w miejscowości Piętna (powiat prudnicki), w rodzinie Andrzeja i Joanny z d. Wieczorek. Uczęszczał do szkoły elementarnej w Łaziskach Średnich, Mikołowie i Łaziskach Górnych. Po rocznym prywatnym przygotowaniu w 1898 roku został przyjęty do gimnazjum bytomskiego. Maturę zdał w 1904 roku, po czym został immatrykulowany na Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego. W czasie studiów należał do Kółka Polskiego, działającego w konwikcie biskupim. Święcenia kapłańskie przyjął 22 czerwca 1908.
Pierwszą jego placówką duszpasterską była parafia w Jełowej (1908-1911). Następnie został wikariuszem w parafii Godula (1911-1917). Od 1917 roku pracował jako wikary w parafii Zaborze. W związku z przeprowadzonym plebiscytem i wybuchem III powstania śląskiego jego działalność duszpasterska w Zaborzu nabrała wielu cech narodowych, co spotkało się z gwałtownymi atakami prasy niemieckiej. Zarzucano mu, że polonizuje parafię. W tej sytuacji po podziale Śląska przeniósł się na teren przydzielony Polsce – do Niedobczyc, gdzie w latach 1922-1925 był lokalistą, a w latach 1925-1940 proboszczem.
W styczniu 1940 roku, ostrzeżony przez parafian o grożącym mu uwięzieniu przez okupantów, opuścił Niedobczyce i zamieszkał w Mikołowie, a następnie przeniósł się do Łazisk Dolnych. 17 października 1944 został skierowany do Podlesia Śląskiego, gdzie w latach 1944-1950 był proboszczem. Z powodu choroby w 1950 roku opuścił Podlesie i zamieszkał w Międzyrzeczu. W latach 1952-1956 był kapelanem w Domu Starców w Pszczynie i jednocześnie duszpasterzował w Jankowicach. Zmarł 9 lutego 1956 w Jankowicach, a 13 lutego 1956 spoczął na cmentarzu w Podlesiu.
Bibliografia
AAKat, Akta personalne; F. Maroń, Nekrolog, WD 1973, nr 10-12, s. 275; WD 1956, nr 3-4, s. 49; J. Myszor, Lazar Alojzy (hasło), [w:] Słownik biograficzny, s. 230-231; Gwóźdź, Udział duchowieństwa, s. 188; Schematismus 1912; Schematyzm 1925-1947; F. Szymiczek, Stowarzyszenia akademickie polskiej młodzieży górnośląskiej we Wrocławiu 1863-1918, Wrocław 1963, s. 78, 83; Represje wobec duchowieństwa, s. 130, 131, 259; EPS, s. 620.
|