Kokot Wojciech

Kokot Wojciech (1874-1941)

Urodził się 30 października 1874 w Komprachcicach (pow. opolski), w rodzinie piekarzy Piotra i Rozalii z d. Damskiej. Uczęszczał do katolickiego gimnazjum św. Macieja we Wrocławiu, gdzie 17 marca 1896 zdał egzamin dojrzałości. Po maturze został przyjęty na Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego. W czasie studiów uczęszczał również na wykłady z literatury słowiańskiej i był aktywnym członkiem „Kółka Polskiego".

23 czerwca 1900 przyjął święcenia kapłańskie. W czasie wakacji pomagał w pracy duszpasterskiej w Gościecinie. Pracował jako wikariusz w Goduli (od 1 września 1900 - 1901 roku), w Zgodzie (od 1901 roku - 31 sierpnia 1903), w Cottbus (od 1 września 1903 - 1905 roku), Piekarach Śl. (1905 - 1906), i jako kuratus w Rzymkowicach (pow. prudnicki; 1906 - 1907). 1 września 1907 został zatwierdzony na stanowisku proboszcza w Nowej Wsi Książęcej (dekanat sycowski).

Pod koniec października 1914 roku został zwolniony z obowiązków na rzecz diecezji wrocławskiej i zamieszkał najpierw w klasztorze Bonifratrów w Prudniku, a od 20 grudnia 1916 w Kórnicy k. Prudnika. Od 1 marca 1919 pomagał w pracy duszpasterskiej w Kamieniu Śląskim, następnie w Sławikowie i w Bujakowie. Na skutek nieporozumień na tle narodowościowym i zatargu z proboszczem z Bujakowie został 27 lipca 1921 zawieszony w czynnościach kapłańskich. Odtąd pracował w Naczelnej Polskiej Radzie Ludowej i w Parytetycznym Wydziale Województwa Śląskiego. 28 grudnia 1922 Administracja Apostolska przywróciła mu jurysdykcję i zatrudniła jako skarbnika w zarządzie diecezjalnym. 1 czerwca 1930 przeszedł na emeryturę. W marcu 1936 roku zamieszkał w Goczałkowicach, a od kwietnia 1938 roku w Piotrowicach. Zmarł 8 sierpnia 1941 w szpitalu w Mikołowie. Został pochowany na cmentarzu w Piotrowicach.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Wojciecha Kokota; F. Maroń, Nekrolog, WD 1970, nr 5-7, s. 120; Gwoźdź, Udział duchowieństwa, s. 202.