Dekiel Waldemar: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Linia 4: Linia 4:
Po zakończeniu II wojny światowej uczęszczał do Państwowego Gimnazjum i Liceum Męskiego w Tarnowskich Górach. Był prezesem [[Sodalicja Mariańska|Sodalicji Mariańskiej]] uczniów. Od 1946 roku uczył się w Liceum Humanistycznym przy Państwowym Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym dla Dorosłych w Bytomiu. W lipcu 1947 roku zdał egzamin dojrzałości. Po maturze wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Śląskiego Seminarium Duchownego]] w Krakowie i rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. Święcenia kapłańskie przyjął 22 czerwca 1952 w katedrze [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach]] z rąk bpa sufragana [[Bieniek Juliusz|J. Bieńka]].  
Po zakończeniu II wojny światowej uczęszczał do Państwowego Gimnazjum i Liceum Męskiego w Tarnowskich Górach. Był prezesem [[Sodalicja Mariańska|Sodalicji Mariańskiej]] uczniów. Od 1946 roku uczył się w Liceum Humanistycznym przy Państwowym Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym dla Dorosłych w Bytomiu. W lipcu 1947 roku zdał egzamin dojrzałości. Po maturze wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Śląskiego Seminarium Duchownego]] w Krakowie i rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. Święcenia kapłańskie przyjął 22 czerwca 1952 w katedrze [[Parafia Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach|św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach]] z rąk bpa sufragana [[Bieniek Juliusz|J. Bieńka]].  


Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym w rodzinnej parafii św. Ap. Piotra i Pawła w Tarnowskich Górach oraz w parafii Wniebowzięcia NMP w Chorzowie Batorym, w której pomagał także w roku szkolnym 1952/1953, gdy przebywał w Instytucie dla Księży Neoprezbiterów w Katowicach-Załężu i podczas wakacji 1953 roku. Jako wikariusz pracował w parafiach: św. Antoniego w Rybniku, św. Katarzyny w Czechowicach-Dziedzicach i [[Parafia Chrystusa Króla w Katowicach|Chrystusa Króla w Katowicach]]. W 1961 roku zdał egzamin proboszczowski. Napisał pracę nt. „Duszpasterz ministrantów. Wskazania duszpastersko-organizacyjne dla duszpasterzy ministrantów Diecezji Katowickiej”. W 1962 roku został mianowany wikariuszem adiutorem z prawem noszenia pelerynki proboszczowskiej, a sześć lat później administratorem w [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa i św. Jana Bosko w Piotrowicach|parafii NSPJ w Katowicach-Piotrowicach]]. Wybudował tam nowy kościół. Pełnił także różne funkcje ogólnodiecezjalne: był diecezjalnym duszpasterzem Służby Liturgicznej, członkiem Diecezjalnej Rady Duszpasterskiej i Diecezjalnej Komisji Liturgicznej. W czasie prac [[I Synod Diecezji Katowickiej|I Synodu Diecezji Katowickiej]] wchodził w skład Komisji Liturgicznej. Zmarł 26 kwietnia 1986 w szpitalu w Bytomiu. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Katowicach-Piotrowicach.
Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym w rodzinnej parafii św. Ap. Piotra i Pawła w Tarnowskich Górach oraz w [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Chorzowie Batorym|parafii Wniebowzięcia NMP w Chorzowie Batorym]] , w której pomagał także w roku szkolnym 1952/1953, gdy przebywał w Instytucie dla Księży Neoprezbiterów w Katowicach-Załężu i podczas wakacji 1953 roku. Jako wikariusz pracował w parafiach: [[Parafia św. Antoniego w  Rybniku|św. Antoniego w Rybniku]],[[Parafia św. Katarzyny w Czechowicach-Dziedzicach| św. Katarzyny w Czechowicach-Dziedzicach]]  i [[Parafia Chrystusa Króla w Katowicach|Chrystusa Króla w Katowicach]]. W 1961 roku zdał egzamin proboszczowski. Napisał pracę nt. „Duszpasterz ministrantów. Wskazania duszpastersko-organizacyjne dla duszpasterzy ministrantów Diecezji Katowickiej”. W 1962 roku został mianowany wikariuszem adiutorem z prawem noszenia pelerynki proboszczowskiej, a sześć lat później administratorem w [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa i św. Jana Bosko w Piotrowicach|parafii NSPJ w Katowicach-Piotrowicach]]. Wybudował tam nowy kościół. Pełnił także różne funkcje ogólnodiecezjalne: był diecezjalnym duszpasterzem Służby Liturgicznej, członkiem Diecezjalnej Rady Duszpasterskiej i Diecezjalnej Komisji Liturgicznej. W czasie prac [[I Synod Diecezji Katowickiej|I Synodu Diecezji Katowickiej]] wchodził w skład Komisji Liturgicznej. Zmarł 26 kwietnia 1986 w szpitalu w Bytomiu. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Katowicach-Piotrowicach.


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Wersja z 20:23, 27 sie 2010

Dekiel Waldemar (1927-1986), administrator w Piotrowicach

Urodził się 5 sierpnia 1927 w Tarnowskich Górach. Był synem urzędnika państwowego Wilhelma i Elżbiety z d. Wycisczok. Od września 1933 roku uczęszczał przez 6 lat do Szkoły Ćwiczeń przy Państwowym Liceum Pedagogicznym w Tarnowskich Górach. Po wybuchu II wojny światowej przez kilka miesięcy przebywał wraz z matką poza rodzinnym miastem. W czasie okupacji hitlerowskiej pracował w kancelarii parafialnej u oo. kamilianów w Tarnowskich Górach. Równocześnie uczył się na tajnych kompletach. W październiku 1944 roku został wysłany na przymusowe roboty przy odbudowie zbiornika fabryki benzyny syntetycznej w Turyngii. W czasie ewakuacji obozu, w którym do tej pory przebywał, zbiegł z transportu i przedostał się na stronę amerykańską. W czerwcu 1945 roku powrócił do Polski.

Po zakończeniu II wojny światowej uczęszczał do Państwowego Gimnazjum i Liceum Męskiego w Tarnowskich Górach. Był prezesem Sodalicji Mariańskiej uczniów. Od 1946 roku uczył się w Liceum Humanistycznym przy Państwowym Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcącym dla Dorosłych w Bytomiu. W lipcu 1947 roku zdał egzamin dojrzałości. Po maturze wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 22 czerwca 1952 w katedrze św. Ap. Piotra i Pawła w Katowicach z rąk bpa sufragana J. Bieńka.

Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym w rodzinnej parafii św. Ap. Piotra i Pawła w Tarnowskich Górach oraz w parafii Wniebowzięcia NMP w Chorzowie Batorym , w której pomagał także w roku szkolnym 1952/1953, gdy przebywał w Instytucie dla Księży Neoprezbiterów w Katowicach-Załężu i podczas wakacji 1953 roku. Jako wikariusz pracował w parafiach: św. Antoniego w Rybniku, św. Katarzyny w Czechowicach-Dziedzicach i Chrystusa Króla w Katowicach. W 1961 roku zdał egzamin proboszczowski. Napisał pracę nt. „Duszpasterz ministrantów. Wskazania duszpastersko-organizacyjne dla duszpasterzy ministrantów Diecezji Katowickiej”. W 1962 roku został mianowany wikariuszem adiutorem z prawem noszenia pelerynki proboszczowskiej, a sześć lat później administratorem w parafii NSPJ w Katowicach-Piotrowicach. Wybudował tam nowy kościół. Pełnił także różne funkcje ogólnodiecezjalne: był diecezjalnym duszpasterzem Służby Liturgicznej, członkiem Diecezjalnej Rady Duszpasterskiej i Diecezjalnej Komisji Liturgicznej. W czasie prac I Synodu Diecezji Katowickiej wchodził w skład Komisji Liturgicznej. Zmarł 26 kwietnia 1986 w szpitalu w Bytomiu. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Katowicach-Piotrowicach.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Waldemara Dekiela; Schematyzm 1953-1993, s. 654; Skworc, Budownictwo kościołów, s. 164; B. Gruszka-Zych, "Dekliki" Trzydzieści jeden lat chóru liturgicznego piotrowickiej parafii, , „Z tej Ziemi” Śląski kalendarz katolicki na rok 1995, Katowice 1994, s. 197-198.