Szulc Alojzy: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 23:45, 2 lis 2020

Szulc Alojzy (1922-1996)

Urodził się 16 lipca 1922 w Dąbrówce Małej w rodzinie Alojzego i Rozalii z d. Piecha. Do szkoły powszechnej uczęszczał (1928-1935) w rodzinnej miejscowości, a od 1 września 1935 do Prywatnego Gimnazjum Katolickiego im. św. Jacka w Katowicach. Po wybuchu drugiej wojny światowej, po kursie wstępnym, uczył się w niemieckim gimnazjum w Katowicach, otrzymując w czerwcu 1942 roku świadectwo dojrzałości. W tym też roku został wcielony do Wehrmachtu. Służbę wojskową odbywał w Zachodnich Niemczech i we Francji, gdzie 31 sierpnia 1944 dostał się do niewoli francuskiej i skierowano go do pracy w kopalniach. 14 marca 1945 został uwolniony przez polskich oficerów łącznikowych i oddelegowany do Włoch do II Korpusu Wojska Polskiego. W grudniu 1945 roku wrócił do Polski i po półrocznym kursie (od lutego do czerwca 1946) w Miejskim Gimnazjum Męskim w Katowicach zaliczył 1 klasę licealną i zdał polską maturę. W 1946 roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia teologiczne na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1951 z rąk bpa H. Bednorza.

Po święceniach przez krótki czas przebywał w rodzinnej parafii w Dąbrówce Małej (24 czerwca - 9 sierpnia 1951), po czym posługiwał w kościele sióstr wizytek w Siemianowicach Śląskich. W roku szkolnym 1951/1952 przebywał w Kolegium Teologicznym dla Księży w Katowicach Załężu, gdzie zdał przepisane egzaminy. Po krótkim pobycie w Załężu (19 czerwca - 31 sierpnia 1952) pracował jako wikary (1952-1960) w parafii św. Małgorzaty w Kamienicy (obecnie diecezja bielsko-żywiecka) i w parafii św. Marii Magdaleny w Bielszowicach (1960-1963). Od 16 stycznia 1963 był rektorem kościoła NSPJ w Siemianowicach Śląskich i kapelanem ss. wizytek. Przebywał tam do przejścia na emeryturę w 1992 roku. Od 6 grudnia 1968 był wizytatorem biskupim Sióstr Służebniczek NMP w Panewnikach. W czasie trwania I Synodu Diecezji Katowickiej przewodniczył pracom Komisji Zakonnej i przygotował jego schemat nt. Zakony żeńskie w duszpasterstwie diecezji katowickiej. W latach 1979-1987 był spowiednikiem w Śląskim Seminarium Duchownym, gdzie prowadził wykłady De poenitentia. W Sądzie Biskupim był obrońcą węzła małżeńskiego, a do 31 marca 1983 Dyrektorem Unii Apostolskiej Kleru Diecezji Katowickiej. Po przejściu w 1992 roku na emeryturę zamieszkał w Siemianowicach. Zmarł 6 września 1996. Pogrzeb jego odbył się 10 września 1996 w kościele sióstr wizytek w Siemianowicach Śląskich. Spoczął na tamtejszym cmentarzu.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Alojzego Szulca; GN 1996, nr 38, s. 13; Schematyzm 1970-1995; Skworc, Budownictwo kościołów, s. 160; Śp. ks. Alojzy Szulc, Odszedł do Pana, [Nekrolog], GN 1996, nr 38, (dodatek katowicki), s. 14.

@@ Linia 3: / Linia 3: @@
 Po święceniach przez krótki czas przebywał w rodzinnej [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Dąbrówce Małej|parafii w Dąbrówce Małej]] (24 czerwca - 9 sierpnia 1951), po czym posługiwał w kościele [[Wizytki - Siemianowice Śląskie|sióstr wizytek w Siemianowicach Śląskich]]. W roku szkolnym 1951/1952 przebywał w Kolegium Teologicznym dla Księży w Katowicach Załężu, gdzie zdał przepisane egzaminy. Po krótkim pobycie w Załężu (19 czerwca - 31 sierpnia 1952) pracował jako wikary (1952-1960) w parafii św. Małgorzaty w Kamienicy (obecnie [[diecezja bielsko-żywiecka]]) i w [[Parafia św. Marii Magdaleny w Bielszowicach|parafii św. Marii Magdaleny w Bielszowicach]] (1960-1963). Od 16 stycznia 1963 był rektorem kościoła [[Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Siemianowicach Śląskich|NSPJ w Siemianowicach Śląskich]] i kapelanem ss. wizytek. Przebywał tam do przejścia na emeryturę w 1992 roku.
-Od 6 grudnia 1968 był wizytatorem biskupim [[Siostry Służebniczki Najświętszej Maryi Panny|Sióstr Służebniczek NMP w Panewnikach]]. W czasie trwania [[I Synod Diecezji Katowickiej|I Synodu Diecezji Katowickiej]] przewodniczył pracom Komisji Zakonnej i przygotował jego schemat nt. '' Zakony żeńskie w duszpasterstwie diecezji katowickiej''. W latach 1979-1987 był spowiednikiem w Śląskim Seminarium Duchownym, gdzie prowadził wykłady '' De poenitentia''. W Sądzie Biskupim był obrońcą węzła małżeńskiego, a do 31 marca 1983 Dyrektorem [[Unia Apostolska Duchowieństwa|Unii Apostolskiej Kleru Diecezji Katowickiej]]. Po przejściu w 1992 roku na emeryturę zamieszkał w Siemianowicach. Zmarł 6 września 1996. Pogrzeb jego odbył się 10 września 1996 w kościele ss. wizytek w Siemianowicach Śląskich. Spoczął na [[Nowy Cmentarz - Siemianowice Śląskie|tamtejszym cmentarzu]].
+Od 6 grudnia 1968 był wizytatorem biskupim [[Siostry Służebniczki Najświętszej Maryi Panny|Sióstr Służebniczek NMP w Panewnikach]]. W czasie trwania [[I Synod Diecezji Katowickiej|I Synodu Diecezji Katowickiej]] przewodniczył pracom Komisji Zakonnej i przygotował jego schemat nt. '' Zakony żeńskie w duszpasterstwie diecezji katowickiej''. W latach 1979-1987 był spowiednikiem w Śląskim Seminarium Duchownym, gdzie prowadził wykłady '' De poenitentia''. W Sądzie Biskupim był obrońcą węzła małżeńskiego, a do 31 marca 1983 Dyrektorem [[Unia Apostolska Duchowieństwa|Unii Apostolskiej Kleru Diecezji Katowickiej]]. Po przejściu w 1992 roku na emeryturę zamieszkał w Siemianowicach. Zmarł 6 września 1996. Pogrzeb jego odbył się 10 września 1996 w kościele sióstr wizytek w Siemianowicach Śląskich. Spoczął na [[Nowy Cmentarz - Siemianowice Śląskie|tamtejszym cmentarzu]].
 == Bibliografia ==