Smandzich Józef: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
 
Linia 1: Linia 1:
==Smandzich Józef (1911-1993), proboszcz w Mikołowie==
==Smandzich Józef (1911-1993), proboszcz w Mikołowie==
[[Grafika:SmandzichMikolow11.jpg|left]]
[[Grafika:SmandzichMikolow11.jpg|left|thumb]]
Urodził się 14 marca 1911 w Zabrzu w rodzinie Wincentego i Józefy z d. Kłaczek. W 1922 roku rodzina Smandzichów przeprowadziła się do Knurowa. W młodości należał do [[Sodalicja Mariańska|Sodalicji Mariańskiej]], a w 1931 roku został przyjęty do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. 28 czerwca 1936 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk [[Adamski Stanisław|bpa S. Adamskiego]] i 30 czerwca 1936 został skierowany na dwa miesiące do [[Parafia św. Cyryla i Metodego w Knurowie|Knurowa]] jako wikariusz. Następnie od 29 sierpnia 1936 był wikarym w [[Parafia św. Augustyna w Lipinach|parafii św. Augustyna w Lipinach]]. 6 września 1938 został kapelanem w Zakładzie [[Markiefka Ludwik|ks. Ludwika Markiefki]] w Bogucicach, gdzie był jednocześnie opiekunem nowicjatu [[Jadwiżanki - Bogucice|Sióstr Jadwiżanek]]. Po likwidacji zakładu został mianowany wikarym w [[Parafia św. Szczepana w Bogucicach|parafii św. Szczepana w Bogucicach]]. Następnie od lipca 1942 roku był [[Lokalia|lokalistą]] w [[Parafia Niepokalanego Serca Maryi w Kokoszycach|Kokoszycach]], później wikarym w [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Siemianowicach Śląskich|parafii św. Antoniego w Siemianowicach Śląskich]], a od 20 listopada 1942 wikarym w [[Parafia św. Józefa w Józefce|Józefce]] i Chorzowie Batorym. 15 maja 1943 został mianowany wikarym w [[Parafia Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|Piekarach Śląskich]]. Od 30 sierpnia 1947 ks. Smandzich był rektorem kościoła [[Parafia Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych w Wełnowcu |NMP Wspomożenia Wiernych w Wełnowcu ]] i diecezjalnym Dyrektorem [[Krucjata Eucharystyczna|Krucjaty Eucharystycznej]]. 1 sierpnia 1950 został ustanowiony administratorem[[Parafia Matki Bożej Bolesnej w Rybniku| parafii MB Bolesnej w Rybniku]], a od grudnia proboszczem. Od 5 listopada 1952 pełnił funkcję egzaminatora prosynodalnego z homiletyki, a od 23 grudnia 1954 dziekana dekanatu rybnickiego. 12 maja 1955 został zwolniony z obu funkcji.  
Urodził się 14 marca 1911 w Zabrzu w rodzinie Wincentego i Józefy z d. Kłaczek. W 1922 roku rodzina Smandzichów przeprowadziła się do Knurowa. W młodości należał do [[Sodalicja Mariańska|Sodalicji Mariańskiej]], a w 1931 roku został przyjęty do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. 28 czerwca 1936 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk [[Adamski Stanisław|bpa S. Adamskiego]] i 30 czerwca 1936 został skierowany na dwa miesiące do [[Parafia św. Cyryla i Metodego w Knurowie|Knurowa]] jako wikariusz. Następnie od 29 sierpnia 1936 był wikarym w [[Parafia św. Augustyna w Lipinach|parafii św. Augustyna w Lipinach]]. 6 września 1938 został kapelanem w Zakładzie [[Markiefka Ludwik|ks. Ludwika Markiefki]] w Bogucicach, gdzie był jednocześnie opiekunem nowicjatu [[Jadwiżanki - Bogucice|Sióstr Jadwiżanek]]. Po likwidacji zakładu został mianowany wikarym w [[Parafia św. Szczepana w Bogucicach|parafii św. Szczepana w Bogucicach]]. Następnie od lipca 1942 roku był [[Lokalia|lokalistą]] w [[Parafia Niepokalanego Serca Maryi w Kokoszycach|Kokoszycach]], później wikarym w [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Siemianowicach Śląskich|parafii św. Antoniego w Siemianowicach Śląskich]], a od 20 listopada 1942 wikarym w [[Parafia św. Józefa w Józefce|Józefce]] i Chorzowie Batorym. 15 maja 1943 został mianowany wikarym w [[Parafia Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|Piekarach Śląskich]]. Od 30 sierpnia 1947 ks. Smandzich był rektorem kościoła [[Parafia Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych w Wełnowcu |NMP Wspomożenia Wiernych w Wełnowcu ]] i diecezjalnym Dyrektorem [[Krucjata Eucharystyczna|Krucjaty Eucharystycznej]]. 1 sierpnia 1950 został ustanowiony administratorem[[Parafia Matki Bożej Bolesnej w Rybniku| parafii MB Bolesnej w Rybniku]], a od grudnia proboszczem. Od 5 listopada 1952 pełnił funkcję egzaminatora prosynodalnego z homiletyki, a od 23 grudnia 1954 dziekana dekanatu rybnickiego. 12 maja 1955 został zwolniony z obu funkcji.  



Aktualna wersja na dzień 17:59, 6 wrz 2017

Smandzich Józef (1911-1993), proboszcz w Mikołowie

SmandzichMikolow11.jpg

Urodził się 14 marca 1911 w Zabrzu w rodzinie Wincentego i Józefy z d. Kłaczek. W 1922 roku rodzina Smandzichów przeprowadziła się do Knurowa. W młodości należał do Sodalicji Mariańskiej, a w 1931 roku został przyjęty do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. 28 czerwca 1936 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bpa S. Adamskiego i 30 czerwca 1936 został skierowany na dwa miesiące do Knurowa jako wikariusz. Następnie od 29 sierpnia 1936 był wikarym w parafii św. Augustyna w Lipinach. 6 września 1938 został kapelanem w Zakładzie ks. Ludwika Markiefki w Bogucicach, gdzie był jednocześnie opiekunem nowicjatu Sióstr Jadwiżanek. Po likwidacji zakładu został mianowany wikarym w parafii św. Szczepana w Bogucicach. Następnie od lipca 1942 roku był lokalistą w Kokoszycach, później wikarym w parafii św. Antoniego w Siemianowicach Śląskich, a od 20 listopada 1942 wikarym w Józefce i Chorzowie Batorym. 15 maja 1943 został mianowany wikarym w Piekarach Śląskich. Od 30 sierpnia 1947 ks. Smandzich był rektorem kościoła NMP Wspomożenia Wiernych w Wełnowcu i diecezjalnym Dyrektorem Krucjaty Eucharystycznej. 1 sierpnia 1950 został ustanowiony administratorem parafii MB Bolesnej w Rybniku, a od grudnia proboszczem. Od 5 listopada 1952 pełnił funkcję egzaminatora prosynodalnego z homiletyki, a od 23 grudnia 1954 dziekana dekanatu rybnickiego. 12 maja 1955 został zwolniony z obu funkcji.

Stanowisko dziekana ponownie podjął 2 kwietnia 1957, jednak 3 lipca 1957 został proboszczem w parafii św. Wojciecha w Mikołowie. Od 7 listopada 1958 pełnił funkcję wicedziekana dekanatu mikołowskiego, a od l grudnia 1962 dziekana. 22 marca 1965 został członkiem Diecezjalnej Rady Liturgicznej, a 11 lutego 1966 członkiem Diecezjalnej Rady Duszpasterskiej. Od 1968 roku jako Diecezjalny Duszpasterz Kobiet prowadził godzinę stanową w Piekarach Śląskich. 7 marca 1969 został członkiem Diecezjalnej Komisji Historycznej i Diecezjalnej Rady Kapłańskiej, recenzentem prac proboszczowskich z homiletyki i ojcem duchownym ss. wizytek w Siemianowicach Śląskich. W 1971 roku otrzymał godność kapelana Jego Świątobliwości, a 4 kwietnia 1972 został członkiem Komisji ds. Przekazu Ewangelicznego w czasie I Synodu Diecezjalnego. 13 kwietnia 1978 przeszedł na emeryturę. W 1979 roku prowadził cztery serie rekolekcji zamkniętych dla księży i wziął udział w Ogólnopolskim Spotkaniu Diecezjalnych Duszpasterzy Pomocników Matki Kościoła, a w 1987 roku udział w kongresie „Des Colloqiums Europaischer Pfarrgemeinden" w Austrii. 15 kwietnia 1989 powierzono mu funkcję ojca duchownego księży dekanatu mikołowskiego. Zmarł 6 maja 1993 w swoim domu w Kamionce. Pogrzeb odbył się w Mikołowie, tam spoczął na miejscowym cmentarzu.

Był autorem trzech pozycji liturgicznych i ascetycznych: Dobrze nam tu być (Opole 1949), Przystąpię do ołtarza Bożego (Katowice 1982), i Za furtą klasztorną (Katowice 1985). Od 1965 roku redagował Skarbiec modlitw i pieśni. Zebrał też i przygotował do druku Gawędy Stacha Kropiciela (Katowice 1994), autorstwa ks. K. Kosyrczyka. Był autorem wspomnienia o ks. Józefie Stokowym pt. Kapłan według Serca Bożego i opracował 10 pogodnych błogosławieństw. W rękopisie pozostały Pamiętniki z lat 1964-1993.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Józefa Smandzicha; AAKat, Kancelaria Biskupa Adamskiego, sygn. D-la; „Kronika klasztoru klauzurowego Zakonu Nawiedzenia NMP (ss. wizytki)”, Siemianowice Śl. 1985, s. 43 i 47, mps; Schematyzm (1934-1986); Grajewski, Wygnanie, s. 125, 153 i 173; F. Grudniok, Dobry Pasterz. Śp. Ksiądz Prałat Henryk Ligoń (1898-1968), s. 1-10, mps; Myszor, Historia diecezji, s. 443, 456 i 501; Olszar, Duchowieństwo, s. 188; K. Prus, Z dziejów Mikołowa i jego okolic, Mikołów 1932, s. 277, 411-412; Represje wobec duchowieństwa, s. 28; H. Olszar, Nekrolog, WA 1993, nr 5, s. 24; Smandzich Józef (hasło), [w:] Piekarzanie. Leksykon mieszkańców Piekar Śląskich, red. H. Gawlik, J. Grajewska-Wróbel, L. Wostal, Z. Bogacki, Piekary Śląskie 2010, s. 224; J. Myszor, Smandzich Józef (hasło), SPTK, t. 8, Warszawa 1995, s. 538-540.