Prowincja Śląska Sióstr Służebniczek - Panewniki: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
 
Nie podano opisu zmian
Linia 5: Linia 5:
Prowincja polska służebniczek znalazła się w 1925 roku w obrębie diecezji katowickiej i odtąd podlegała jurysdykcji ordynariusza katowickiego. [[Lisiecki Arkadiusz|Bp Arkadiusz Lisiecki]], pragnąc zapewnić prowincji Sióstr Służebniczek dalszy rozwój poprzez korzystanie z uprawnień konkordatu z 1925 roku, rozpoczął 26 czerwca 1928  starania, aby nadać jej osobowość prawną. Mógł to uczynić 28 września 1928  po uzyskaniu opinii Rady Generalnej dekretu Stolicy Apostolskiej i odtąd urzędowa nazwa prowincji brzmiała: „Polsko – Śląska Prowincja Zgromadzenia Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej”. W czasie kadencji przełożonej prowincjalnej s. Zofii Pawlety wzrosła liczba sióstr ze 111 do 410, a liczba domów z 33 do 47. W 1934 roku siostry przystąpiły do budowy nowego klasztoru, który do 1939 roku stanął w stanie surowym. Wybuch wojny przerwał prace budowlane.
Prowincja polska służebniczek znalazła się w 1925 roku w obrębie diecezji katowickiej i odtąd podlegała jurysdykcji ordynariusza katowickiego. [[Lisiecki Arkadiusz|Bp Arkadiusz Lisiecki]], pragnąc zapewnić prowincji Sióstr Służebniczek dalszy rozwój poprzez korzystanie z uprawnień konkordatu z 1925 roku, rozpoczął 26 czerwca 1928  starania, aby nadać jej osobowość prawną. Mógł to uczynić 28 września 1928  po uzyskaniu opinii Rady Generalnej dekretu Stolicy Apostolskiej i odtąd urzędowa nazwa prowincji brzmiała: „Polsko – Śląska Prowincja Zgromadzenia Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej”. W czasie kadencji przełożonej prowincjalnej s. Zofii Pawlety wzrosła liczba sióstr ze 111 do 410, a liczba domów z 33 do 47. W 1934 roku siostry przystąpiły do budowy nowego klasztoru, który do 1939 roku stanął w stanie surowym. Wybuch wojny przerwał prace budowlane.


Obecnie siostry pracują w parafii jako katechetki w Szkole Podstawowej oraz w Gimnazjum. Pracują jako pielęgniarki w Szpitalu Wojewódzkim (dawnym Kolejowym) oraz jako pielęgniarki ambulatoryjne posługując osobom samotnym, starszym i potrzebującym pomocy medycznej. Poza tym, przy klasztorze Sióstr jest ochronka, do której uczęszczają dzieci z okolicy. W klasztorze mieści się także Dom Rekolekcyjny Archidiecezji Katowickiej, w którym co tydzień wiele osób z terenów Śląska przyjeżdża by przeżywać swoje coroczne rekolekcje i umocnić wiarę
Obecnie siostry pracują w parafii jako katechetki w Szkole Podstawowej oraz w Gimnazjum. Pracują jako pielęgniarki w Szpitalu Wojewódzkim (dawnym Kolejowym) oraz jako pielęgniarki ambulatoryjne posługując osobom samotnym, starszym i potrzebującym pomocy medycznej. Poza tym, przy klasztorze Sióstr jest ochronka, do której uczęszczają dzieci z okolicy. W klasztorze mieści się także Dom Rekolekcyjny Archidiecezji Katowickiej, w którym co tydzień wiele osób z terenów Śląska przyjeżdża by przeżywać swoje coroczne rekolekcje i umocnić wiarę.
 
==Placówki na terenie archidiecezji katowickiej==
*[[Służebniczki - Bieruń Stary]]
*[[Służebniczki - Borynia]]
*[[Służebniczki - Brzezinka]]
*[[Służebniczki - Bełk]]
*[[Służebniczki - Chełm Śląski]]
*[[Służebniczki - Miasteczko Śląskie]]
*[[Służebniczki - Radzionków]]
*[[Służebniczki - Skrzyszów]]
 


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Wersja z 06:18, 5 lis 2009

27 czerwca 1923 na mocy decyzji Rady Generalnej Sióstr Służebniczek powstała prowincja śląska Siostr z siedzibą w Panewnikach. Kurator zgromadzenia ks. prałat J. Głowacki w imieniu sióstr służebniczek, poprosił kard. Adolfa Bertrama o zatwierdzenie uchwał Rady Generalnej. Biskup wrocławski wyraził zgodę na powstanie nowej prowincji i utworzenie nowicjatu w Panewnikach 4 lipca 1923.

Rada Generalna Sióstr Służebniczek, której przewodniczyła przełożona generalna s. Gabriela Nandzik, 20 sierpnia 1923 wybrała pierwszej przełożonej prowincji panewnickiej – s. Zofii Pawlety . W skład nowej prowincji weszły 33 domy zakonne znajdujące się w granicach Polski, w których znajdowało się 111 sióstr. Jednym z wyrazów samodzielności prowincji było mianowanie 18 stycznia 1924 przez administratora apostolskiego ks. A. Hlonda, osobnego kuratora sióstr w osobie ks. Karola Mathei, proboszcza parafii Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach.

Prowincja polska służebniczek znalazła się w 1925 roku w obrębie diecezji katowickiej i odtąd podlegała jurysdykcji ordynariusza katowickiego. Bp Arkadiusz Lisiecki, pragnąc zapewnić prowincji Sióstr Służebniczek dalszy rozwój poprzez korzystanie z uprawnień konkordatu z 1925 roku, rozpoczął 26 czerwca 1928 starania, aby nadać jej osobowość prawną. Mógł to uczynić 28 września 1928 po uzyskaniu opinii Rady Generalnej dekretu Stolicy Apostolskiej i odtąd urzędowa nazwa prowincji brzmiała: „Polsko – Śląska Prowincja Zgromadzenia Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej”. W czasie kadencji przełożonej prowincjalnej s. Zofii Pawlety wzrosła liczba sióstr ze 111 do 410, a liczba domów z 33 do 47. W 1934 roku siostry przystąpiły do budowy nowego klasztoru, który do 1939 roku stanął w stanie surowym. Wybuch wojny przerwał prace budowlane.

Obecnie siostry pracują w parafii jako katechetki w Szkole Podstawowej oraz w Gimnazjum. Pracują jako pielęgniarki w Szpitalu Wojewódzkim (dawnym Kolejowym) oraz jako pielęgniarki ambulatoryjne posługując osobom samotnym, starszym i potrzebującym pomocy medycznej. Poza tym, przy klasztorze Sióstr jest ochronka, do której uczęszczają dzieci z okolicy. W klasztorze mieści się także Dom Rekolekcyjny Archidiecezji Katowickiej, w którym co tydzień wiele osób z terenów Śląska przyjeżdża by przeżywać swoje coroczne rekolekcje i umocnić wiarę.

Placówki na terenie archidiecezji katowickiej


Bibliografia

B. Bem, Działalność Sióstr Służebniczek NMP na Górnym Śląsku w latach 1921-1939 na przykładzie wybranych placówek prowincji polsko - śląskiej, Katowice 2003, mps Biblioteka WTL UŚ.