Pierskała Rudolf: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 17:40, 4 lut 2020

Pierskała Rudolf (1959-), biskup pomocniczy w Opolu

Urodził się 13 października 1959 w rodzinie Alfreda i Małgorzaty z d. Mitschke. Dzieciństwo i młodość z rodzicami i trojgiem rodzeństwa: Janem, śp. Albertem i Cecylią spędził we wsi Kamionka, należącej do parafii pw. Jakuba Apostoła w Mechnicy. Szkołę podstawową ukończył w Mechnicy w 1974 roku, a następnie podjął dalszą edukację w Technikum Dokumentacji Budowlanej w Kędzierzynie Koźlu. W 1979 roku zdał maturę i wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie, które ukończył w 1985 roku. Na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim uzyskał tytuł magistra teologii na podstawie pracy: Identyfikacja dziecka z bohaterem biblijnym w katechezie. Święcenia kapłańskie przyjął 25 czerwca 1985 w opolskiej katedrze z rąk ówczesnego opolskiego biskupa pomocniczego Jana Wieczorka. Po święceniach został wikariuszem w parafii Św. Apostołów Piotra i Pawła w Gliwicach (1985-1987). W latach 1987-1992 odbył studia specjalistyczne z zakresu liturgiki na KUL-u uzyskując stopień doktora na podstawie rozprawy: Adaptacja lekcjonarza do Mszy św. z udziałem dzieci. Po ukończeniu studiów został mianowany wykładowcą liturgiki i duszpasterzem akademickim w Instytucie Teologiczno-Pastoralnym Filii KUL w Opolu. Z chwilą powstania w 1994 roku Uniwersytetu Opolskiego został pracownikiem naukowo-dydaktycznym Wydziału Teologicznego tej uczelni. W latach 1994-2002 pełnił funkcję prodziekana ds. studenckich Wydziału Teologicznego. Od 1992 roku był wykładowcą liturgiki w Studium Muzyki Kościelnej w Opolu. W 2008 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy: Pozamszalny kult Chrystusa w Eucharystii w posoborowej reformie liturgicznej. W latach 1993-2010 pełnił obowiązki dyrektora Diecezjalnego Domu Księży Emerytów w Opolu. Następnie wyjechał na roczne stypendium naukowe do Rzymu. Od 2011 roku pełni obowiązki kanclerza kurii diecezjalnej i wykładowcy Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego. Jest wikariuszem biskupim ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. Należy do Międzydiecezjalnej Komisji Liturgicznej dla Diecezji Opolskiej i Gliwickiej. Jest redaktorem Kalendarza Liturgicznego Diecezji Opolskiej (od 1994 roku) i biuletynu Głos pomocnika Komunii świętej dla nadzwyczajnych szafarzy Komunii św. oraz dla fotografów i operatorów sprzętu audiowizualnego. W latach 2000-2012 był ceremoniarzem biskupim. Jest autorem kilku pozycji książkowych i wielu artykułów.

W 2006 roku został odznaczony godnością Kapelana Jego Świątobliwości.

7 grudnia 2013 papież Franciszek mianował go biskupem pomocniczym diecezji opolskiej, przydzielając mu stolicę tytularną Semina. Święcenia biskupie przyjął 11 stycznia 2014 w kościele seminaryjno-akademickim z rąk nuncjusza apostolskiego abpa Celestino Migliore. Współkonsekratorami byli: biskup opolski Andrzej Czaja i emerytowany biskup opolski abp Alfons Nossol.

Za swoją dewizę biskupią obrał hasło: Evangelii gaudium nuntiare (Głosić radość Ewangelii).

Bibliografia

[1], dostęp 4.06.2017.

@@ Linia 4: / Linia 4: @@
 W 2006 roku został odznaczony godnością Kapelana Jego Świątobliwości.
-grudnia 2013 [[Franciszek|papież Franciszek]] mianował go biskupem pomocniczym [[Diecezja Opolska|diecezji opolskiej]], przydzielając mu stolicę tytularną Semina.
+grudnia 2013 [[Franciszek, papież|papież Franciszek]] mianował go biskupem pomocniczym [[Diecezja Opolska|diecezji opolskiej]], przydzielając mu stolicę tytularną Semina.
 Święcenia biskupie przyjął 11 stycznia 2014 w kościele seminaryjno-akademickim z rąk nuncjusza apostolskiego [[Migliore Celestino|abpa Celestino Migliore]]. Współkonsekratorami byli: biskup opolski [[Czaja Andrzej|Andrzej Czaja]] i emerytowany biskup opolski [[Nossol Alfons|abp Alfons Nossol]].