Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Miasteczku Śląskim: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
|||
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[Plik:Miasteczko1.jpg|right|thumb]] | [[Plik:Miasteczko1.jpg|right|thumb]] | ||
[[Plik:Miasteczko2.jpg|right|thumb]] | [[Plik:Miasteczko2.jpg|right|thumb]] | ||
Decyzję o wybudowaniu kościoła w Miasteczku (Georgenberg) podjęto w 1664 roku. Podyktowana była szeregiem powodów, m.in chęcią rozbudzenia uczuć religijnych w duchu kontrreformacyjnym; odległością, którą dotychczas musieli przemierzać mieszkańcy wsi do najbliższego kościoła w Żyglinie oraz przede wszystkim dużymi zniszczeniami samowolnie dokonanymi przez wojska habsburskie przekonane, że niszczą zbór protestancki. Ostatecznie drewniany kościółek żygliński spłonął w 1700 roku, a odbudowano go w latach 1703-1705. W końcu i ten popadł w ruinę i w latach 1840-1842 wzniesiono na jego miejscu kolejny kościół, zbudowany już z kamienia i cegły. | Decyzję o wybudowaniu kościoła w Miasteczku (Georgenberg) podjęto w 1664 roku. Podyktowana była szeregiem powodów, m.in. chęcią rozbudzenia uczuć religijnych w duchu kontrreformacyjnym; odległością, którą dotychczas musieli przemierzać mieszkańcy wsi do najbliższego kościoła w Żyglinie oraz przede wszystkim dużymi zniszczeniami samowolnie dokonanymi przez wojska habsburskie przekonane, że niszczą zbór protestancki. Ostatecznie drewniany kościółek żygliński spłonął w 1700 roku, a odbudowano go w latach 1703-1705. W końcu i ten popadł w ruinę i w latach 1840-1842 wzniesiono na jego miejscu kolejny kościół, zbudowany już z kamienia i cegły. | ||
==Nowy kościół== | ==Nowy kościół== | ||
Aby postawić nowy kościół w Miasteczku Rada Miejska zwróciła się do [[Donnersmarck Łazarz Henckel von|Łazarza jun. Henckel von Donnersmarcka]], ówczesnego właściciela Georgenbergu z prośbą o pośrednictwo u biskupa krakowskiego Andrzeja Trzebickiego. Hierarcha wydał stosowną zgodę jeszcze w 1664 roku. Burmistrz miasta, Mańka przekazał parcelę. Sama budowa trwała od 1665 roku do 29 lipca 1667. Czas zakończenia prac zawiera m.in. inskrypcja wycięta na jednej z belek we wnętrzu kościoła. Jednak za oficjalną datę uznaje się 23 października 1666, wtedy to bowiem ukończona została budowa samego budynku. Dłużej trwały prace nad wykończeniem wnętrza. | Aby postawić nowy kościół w Miasteczku Rada Miejska zwróciła się do [[Donnersmarck Łazarz Henckel von|Łazarza jun. Henckel von Donnersmarcka]], ówczesnego właściciela Georgenbergu z prośbą o pośrednictwo u biskupa krakowskiego Andrzeja Trzebickiego. Hierarcha wydał stosowną zgodę jeszcze w 1664 roku. Burmistrz miasta, Mańka przekazał parcelę. Sama budowa trwała od 1665 roku do 29 lipca 1667. Czas zakończenia prac zawiera m.in. inskrypcja wycięta na jednej z belek we wnętrzu kościoła. Jednak za oficjalną datę uznaje się 23 października 1666, wtedy to bowiem ukończona została budowa samego budynku. Dłużej trwały prace nad wykończeniem wnętrza. | ||
Nazwiska cieśli i rzemieślników zostały uwiecznione na belkach znajdujących się wewnątrz kościoła. Uroczysta konsekracja miała miejsce 8 maja 1670, a uczestniczył w niej sufragan krakowski biskup [[Oborski Mikołaj|Mikołaj Oborski]], ówczesny wizytator dekanatów bytomskiego i pszczyńskiego. Wtedy też nadano nowo powstałemu kościołowi wezwanie Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Pierwszą Mszę św. odprawił w nim ks. Wawrzyniec Nowatius. | Nazwiska cieśli i rzemieślników zostały uwiecznione na belkach znajdujących się wewnątrz kościoła. Uroczysta konsekracja miała miejsce 8 maja 1670, a uczestniczył w niej sufragan krakowski biskup [[Oborski Mikołaj|Mikołaj Oborski]], ówczesny wizytator dekanatów bytomskiego i pszczyńskiego. Wtedy też nadano nowo powstałemu kościołowi wezwanie [[Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny|Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny]]. Pierwszą Mszę św. odprawił w nim ks. Wawrzyniec Nowatius. | ||
Miasteczkowski kościół pełnił zasadniczo funkcję kościoła filialnego; status parafialnego uzyskał jedynie na czas odbudowy [[Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żyglinie|kościoła w Żyglinie]] (tj. lata 1700-1705). Wówczas przeniesiono do Miasteczka także żyglińską szkołę, o czym wspomina ''Inventarium Ecclesiae Filialis in Georgenberg'' z 1792 roku. Funkcję organistów pełnili zwykle zarządcy szkolni mieszkający w Miasteczku. Sytuacja zmieniła się, gdy w 1820 roku wybudowano w Żyglinie szkołę i organistówkę. | Miasteczkowski kościół pełnił zasadniczo funkcję kościoła filialnego; status parafialnego uzyskał jedynie na czas odbudowy [[Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żyglinie|kościoła w Żyglinie]] (tj. lata 1700-1705). Wówczas przeniesiono do Miasteczka także żyglińską szkołę, o czym wspomina '' Inventarium Ecclesiae Filialis in Georgenberg '' z 1792 roku. Funkcję organistów pełnili zwykle zarządcy szkolni mieszkający w Miasteczku. Sytuacja zmieniła się, gdy w 1820 roku wybudowano w Żyglinie szkołę i organistówkę. | ||
Wikariat wrocławski ks. Benonowi Drzezdze | Wikariat wrocławski zlecił ks. Benonowi Drzezdze wybudowanie nowego murowanego kościoła dla stale rozrastającej się [[Parafia|parafii]]. Do sprawy lokalizacji nowego kościoła powrócono 25 kwietnia 1900. Królewska Rejencja edyktem z 6 września 1900 podjęła decyzję, że nowy kościół powstanie obok starego - drewnianego. | ||
Aktu poświęcenia kamienia węgielnego 3 września 1905 dokonał | Aktu poświęcenia kamienia węgielnego 3 września 1905 dokonał [[Koniecko Józef|ks. Józef Konietzko]] z Radzionkowa. Natomiast poświęcenie nowego kościoła odbyło się 5 listopada 1908. W czasie okupacji Niemcy zarekwirowali na cele wojenne dwa największe dzwony, mosiężne żyrandole i świeczniki. Polskie napisy na stacjach [[Droga Krzyżowa|Drogi Krzyżowej]] zostały zamalowane i zastąpione niemieckimi. W 1966 roku wykonano generalny remont kościoła. W czasie robót nabożeństwa były odprawiane w drewnianym kościółku. Odnowiony kościół konsekrowano 18 września 1966. Po dostosowaniu wnętrza do potrzeb nowej liturgii [[Bednorz Herbert|bp Herbert Bednorz]] konsekrował w 1973 roku nowy ołtarz, a w 1977 roku poświęcił nowe dzwony. W 1986 roku przystąpiono do budowy Domu Parafialnego. W 1994 roku w sąsiedztwie kościoła wybudowano „Dróżki” Matki Bożej Siedmiobolesnej. W jubileuszowym roku 90-lecia poświęcenia kościoła dokonano otwarcia Domu Parafialnego im. [[Christoph Teodor|Ks. Teodora Christopha]]. Od 1992 roku parafia należy do [[Diecezja Gliwicka|diecezji gliwickiej]]. | ||
==Wystrój== | ==Wystrój== | ||
Ołtarz główny murowany z kamienną mensą, jest uprzywilejowanym ołtarzem założonego w 1880 roku [[Bractwo Siedmiu Boleści Matki Bożej|Bractwa Siedmiu Boleści Matki Bożej]]. Predella i trójdzielna drewniana szafa ołtarza zostały wyrzeźbione przez Paula Ondruscha. W centralnej części została przedstawiona scena Wniebowzięcia NMP z aniołami (polichromia Fritza Woltera). Płaskorzeźba jest zasłaniana przesuwnym barokowym obrazem Matki Bożej Bolesnej Łaskami Słynącej z wotami, przeniesionym z zabytkowego kościoła. Obraz został namalowany na desce i jest osłonięty kutą, srebrną koszulką. Prawdopodobnie pochodzi z 1700 roku. Przy płótnie znajdują się liczne wota, z których najstarsze pochodzą z lat 1734 i 1743 (część z nich została skradziona w 1994 roku). 18 września 1966 podczas uroczystości konsekracji kościoła w ołtarzu złożono relikwie świętych męczenników Wiktorii, Pauli i Faustuli. | Ołtarz główny murowany z kamienną mensą, jest uprzywilejowanym ołtarzem założonego w 1880 roku [[Bractwo Siedmiu Boleści Matki Bożej|Bractwa Siedmiu Boleści Matki Bożej]]. Predella i trójdzielna drewniana szafa ołtarza zostały wyrzeźbione przez Paula Ondruscha. W centralnej części została przedstawiona scena Wniebowzięcia NMP z aniołami (polichromia Fritza Woltera). Płaskorzeźba jest zasłaniana przesuwnym barokowym obrazem Matki Bożej Bolesnej Łaskami Słynącej z wotami, przeniesionym z zabytkowego kościoła. Obraz został namalowany na desce i jest osłonięty kutą, srebrną koszulką. Prawdopodobnie pochodzi z 1700 roku. Przy płótnie znajdują się liczne wota, z których najstarsze pochodzą z lat 1734 i 1743 (część z nich została skradziona w 1994 roku). 18 września 1966 podczas uroczystości konsekracji kościoła w ołtarzu złożono relikwie świętych męczenników Wiktorii, Pauli i Faustuli. | ||
Stacje Drogi Krzyżowej są dziełem P.Ondruscha. Polskie napisy zamalowane w 1941 roku, a przywrócono je w 1947 roku. | Stacje Drogi Krzyżowej są dziełem P. Ondruscha. Polskie napisy zostały zamalowane w 1941 roku, a przywrócono je w 1947 roku. | ||
Po wojnie Biuro Rewindykacji i Odszkodowań Wojennych RP czyniło starania o zwrot zabranych przez okupanta dzwonów i sprzętów kościelnych. Pomimo podania charakterystycznych cech nie udało się ich odnaleźć. W 1977 roku parafia zamówiła 3 nowe dzwony w firmie w Przemyślu. 18 października 1977 ich konsekracji dokonał bp Herbert Bednorz. Jeden ze starych dzwonów przekazano parafii w Pniowcu. W inwentarium z 1791 roku można znaleźć opisy 29 sztuk wot, zaś według zestawienia dokonanego w 1850 roku określono przybliżoną wagę wot srebrnych na ponad 42 łuty. Wiele z nich skradziono 5 lipca 1995 . | Po wojnie Biuro Rewindykacji i Odszkodowań Wojennych RP czyniło starania o zwrot zabranych przez okupanta dzwonów i sprzętów kościelnych. Pomimo podania charakterystycznych cech nie udało się ich odnaleźć. W 1977 roku parafia zamówiła 3 nowe dzwony w firmie w Przemyślu. 18 października 1977 ich konsekracji dokonał bp Herbert Bednorz. Jeden ze starych dzwonów przekazano [[Parafia Matki Bożej Królowej Wszechświata w Pniowcu|parafii w Pniowcu]]. W inwentarium z 1791 roku można znaleźć opisy 29 sztuk wot, zaś według zestawienia dokonanego w 1850 roku określono przybliżoną wagę wot srebrnych na ponad 42 łuty. Wiele z nich skradziono 5 lipca 1995. | ||
W kościele | W kościele znajdują się również: barokowa monstrancja z XVII wieku, kielichy - późnogotycki z początku XVI wieku, z lanym krucyfiksem na stopie, barokowy z 1679 roku będący darem hr. Henckel von Donnersmarcka, barokowy pacyfikał z 1684 roku jako dar sióstr urszulanek ze Świdnicy, dwanaście barokowych, cynowych lichtarzy z wieku XVIII/XIX wieku. Na stopie kielicha są wyryte monogramy Chrystusa i Maryi oraz herb Donnersmarcków i monogram L.F.G.H. wskazujący na fundatora - Leo Ferdynanda. W kościele znajdują się dwa drewniane, malowane i złocone pacyfikały wykonane w 1873 roku. W parafii przechowywany jest również zabytkowy dzwon z odlanym na płaszczu napisem '' Soli Deo gloria Anno 1694 '', poniżej '' ECCE HOMO '' oraz wizerunkiem Chrystusa biczowanego przy słupie. | ||
==Gazetka parafialna== | |||
*[[Miasteczkowska Pani – Gazetka parafii Wniebowzięcia NMP w Miasteczku Śląskim|Miasteczkowa Pani]] | |||
== Proboszczowie == | == Proboszczowie == | ||
*[[Christoph Teodor|ks. Teodor Christoph]] ( | *[[Christoph Teodor|ks. Teodor Christoph]] (1871-1893) | ||
*[[Czaja Józef|ks. Józef Czaja]] ( | *[[Czaja Józef|ks. Józef Czaja]] lokalista (1893-1902) | ||
*[[Drzezga Benon|ks. Benon Drzezga]] ( | *[[Drzezga Benon|ks. Benon Drzezga]] lokalista (1902-1914) | ||
*[[Sauer Maksymilian|ks. Maksymilian Sauer]] ( | *[[Sauer Maksymilian|ks. Maksymilian Sauer]] (1914-1923) | ||
*[[Doleżych Paweł|ks. Paweł Doleżych]] ( | *[[Doleżych Paweł|ks. Paweł Doleżych]] (1923-1924) | ||
*[[Wilhelm Franciszek|ks. Franciszek Wilhelm]] ( | *[[Wilhelm Franciszek|ks. Franciszek Wilhelm]] (1924-1945) | ||
*[[Broda Ryszard|ks. Ryszard Broda]] ( | *[[Broda Ryszard|ks. Ryszard Broda]] (1945-1946) | ||
*[[Branny Władysław|ks. Władysław Branny]] ( | *[[Branny Władysław|ks. Władysław Branny]] (1947-1979) | ||
*[[Laby Paweł|ks. Paweł Laby]] ( | *[[Laby Paweł|ks. Paweł Laby]] (1979-2002) | ||
*[[Dewor Grzegorz|ks. Grzegorz Dewor]] ( | *[[Dewor Grzegorz|ks. Grzegorz Dewor]] administrator (2002-2005) | ||
*[[Madajewski Sławomir|ks. Sławomir Madajewski]] (2005) | *[[Madajewski Sławomir|ks. Sławomir Madajewski]] administrator (2005), proboszcz (2005-2006) | ||
*[[Dyka Henryk|ks. Henryk Dyka]] ( | *[[Dyka Henryk|ks. Henryk Dyka]] (2006-2016) | ||
*[[Królik Marcin|ks. Marcin Królik]] ( | *[[Królik Marcin|ks. Marcin Królik]] (2016-nadal) | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
H. Jeziorski, Kościoły i parafie rzymskokatolickie na ziemi tarnogórskiej, Tarnowskie Góry 2006, s. 115–121; Tenże, Dekanat Żyliński. Diecezja Gliwicka, Bytom–Sucha Góra 1995, s 11–15; A. Famuła, Dom Boży na wieki. Opisanie Miasteczkowej Świątyni w 100 rocznicę jej poświęcenia, Miasteczko Śląskie 2007; Chrześcijaństwo w Tarnowskich Górach. Wystawa w Roku Jubileuszowym. Muzeum w Tarnowskich Górach 2000, s.21; [http://miasteczko-fara.org/] [13.11.2011]; www.kuria.gliwice.pl/kuria/?akcja=parafia&ID=151 [13.11.2011]. | H. Jeziorski, Kościoły i parafie rzymskokatolickie na ziemi tarnogórskiej, Tarnowskie Góry 2006, s. 115–121; Tenże, Dekanat Żyliński. Diecezja Gliwicka, Bytom–Sucha Góra 1995, s. 11–15; A. Famuła, Dom Boży na wieki. Opisanie Miasteczkowej Świątyni w 100 rocznicę jej poświęcenia, Miasteczko Śląskie 2007; Chrześcijaństwo w Tarnowskich Górach. Wystawa w Roku Jubileuszowym. Muzeum w Tarnowskich Górach 2000, s. 21; [http://miasteczko-fara.org/] [13.11.2011]; www.kuria.gliwice.pl/kuria/?akcja=parafia&ID=151, [13.11.2011]. | ||
{{Kościoły i parafie diecezji gliwickiej}} | {{Kościoły i parafie diecezji gliwickiej}} | ||
[[Kategoria: Kościoły i parafie diecezji gliwickiej - M]] | [[Kategoria:Kościoły i parafie diecezji gliwickiej - M]] | ||
[[Kategoria:Kościoły drewniane|Miasteczko Śląskie]] | [[Kategoria:Kościoły drewniane|Miasteczko Śląskie]] | ||
[[Kategoria:Dekanat Żyglin]] | [[Kategoria:Dekanat Żyglin]] |
Aktualna wersja na dzień 09:29, 15 sie 2021
Parafia-matka
Decyzję o wybudowaniu kościoła w Miasteczku (Georgenberg) podjęto w 1664 roku. Podyktowana była szeregiem powodów, m.in. chęcią rozbudzenia uczuć religijnych w duchu kontrreformacyjnym; odległością, którą dotychczas musieli przemierzać mieszkańcy wsi do najbliższego kościoła w Żyglinie oraz przede wszystkim dużymi zniszczeniami samowolnie dokonanymi przez wojska habsburskie przekonane, że niszczą zbór protestancki. Ostatecznie drewniany kościółek żygliński spłonął w 1700 roku, a odbudowano go w latach 1703-1705. W końcu i ten popadł w ruinę i w latach 1840-1842 wzniesiono na jego miejscu kolejny kościół, zbudowany już z kamienia i cegły.
Nowy kościół
Aby postawić nowy kościół w Miasteczku Rada Miejska zwróciła się do Łazarza jun. Henckel von Donnersmarcka, ówczesnego właściciela Georgenbergu z prośbą o pośrednictwo u biskupa krakowskiego Andrzeja Trzebickiego. Hierarcha wydał stosowną zgodę jeszcze w 1664 roku. Burmistrz miasta, Mańka przekazał parcelę. Sama budowa trwała od 1665 roku do 29 lipca 1667. Czas zakończenia prac zawiera m.in. inskrypcja wycięta na jednej z belek we wnętrzu kościoła. Jednak za oficjalną datę uznaje się 23 października 1666, wtedy to bowiem ukończona została budowa samego budynku. Dłużej trwały prace nad wykończeniem wnętrza.
Nazwiska cieśli i rzemieślników zostały uwiecznione na belkach znajdujących się wewnątrz kościoła. Uroczysta konsekracja miała miejsce 8 maja 1670, a uczestniczył w niej sufragan krakowski biskup Mikołaj Oborski, ówczesny wizytator dekanatów bytomskiego i pszczyńskiego. Wtedy też nadano nowo powstałemu kościołowi wezwanie Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Pierwszą Mszę św. odprawił w nim ks. Wawrzyniec Nowatius.
Miasteczkowski kościół pełnił zasadniczo funkcję kościoła filialnego; status parafialnego uzyskał jedynie na czas odbudowy kościoła w Żyglinie (tj. lata 1700-1705). Wówczas przeniesiono do Miasteczka także żyglińską szkołę, o czym wspomina Inventarium Ecclesiae Filialis in Georgenberg z 1792 roku. Funkcję organistów pełnili zwykle zarządcy szkolni mieszkający w Miasteczku. Sytuacja zmieniła się, gdy w 1820 roku wybudowano w Żyglinie szkołę i organistówkę.
Wikariat wrocławski zlecił ks. Benonowi Drzezdze wybudowanie nowego murowanego kościoła dla stale rozrastającej się parafii. Do sprawy lokalizacji nowego kościoła powrócono 25 kwietnia 1900. Królewska Rejencja edyktem z 6 września 1900 podjęła decyzję, że nowy kościół powstanie obok starego - drewnianego.
Aktu poświęcenia kamienia węgielnego 3 września 1905 dokonał ks. Józef Konietzko z Radzionkowa. Natomiast poświęcenie nowego kościoła odbyło się 5 listopada 1908. W czasie okupacji Niemcy zarekwirowali na cele wojenne dwa największe dzwony, mosiężne żyrandole i świeczniki. Polskie napisy na stacjach Drogi Krzyżowej zostały zamalowane i zastąpione niemieckimi. W 1966 roku wykonano generalny remont kościoła. W czasie robót nabożeństwa były odprawiane w drewnianym kościółku. Odnowiony kościół konsekrowano 18 września 1966. Po dostosowaniu wnętrza do potrzeb nowej liturgii bp Herbert Bednorz konsekrował w 1973 roku nowy ołtarz, a w 1977 roku poświęcił nowe dzwony. W 1986 roku przystąpiono do budowy Domu Parafialnego. W 1994 roku w sąsiedztwie kościoła wybudowano „Dróżki” Matki Bożej Siedmiobolesnej. W jubileuszowym roku 90-lecia poświęcenia kościoła dokonano otwarcia Domu Parafialnego im. Ks. Teodora Christopha. Od 1992 roku parafia należy do diecezji gliwickiej.
Wystrój
Ołtarz główny murowany z kamienną mensą, jest uprzywilejowanym ołtarzem założonego w 1880 roku Bractwa Siedmiu Boleści Matki Bożej. Predella i trójdzielna drewniana szafa ołtarza zostały wyrzeźbione przez Paula Ondruscha. W centralnej części została przedstawiona scena Wniebowzięcia NMP z aniołami (polichromia Fritza Woltera). Płaskorzeźba jest zasłaniana przesuwnym barokowym obrazem Matki Bożej Bolesnej Łaskami Słynącej z wotami, przeniesionym z zabytkowego kościoła. Obraz został namalowany na desce i jest osłonięty kutą, srebrną koszulką. Prawdopodobnie pochodzi z 1700 roku. Przy płótnie znajdują się liczne wota, z których najstarsze pochodzą z lat 1734 i 1743 (część z nich została skradziona w 1994 roku). 18 września 1966 podczas uroczystości konsekracji kościoła w ołtarzu złożono relikwie świętych męczenników Wiktorii, Pauli i Faustuli.
Stacje Drogi Krzyżowej są dziełem P. Ondruscha. Polskie napisy zostały zamalowane w 1941 roku, a przywrócono je w 1947 roku.
Po wojnie Biuro Rewindykacji i Odszkodowań Wojennych RP czyniło starania o zwrot zabranych przez okupanta dzwonów i sprzętów kościelnych. Pomimo podania charakterystycznych cech nie udało się ich odnaleźć. W 1977 roku parafia zamówiła 3 nowe dzwony w firmie w Przemyślu. 18 października 1977 ich konsekracji dokonał bp Herbert Bednorz. Jeden ze starych dzwonów przekazano parafii w Pniowcu. W inwentarium z 1791 roku można znaleźć opisy 29 sztuk wot, zaś według zestawienia dokonanego w 1850 roku określono przybliżoną wagę wot srebrnych na ponad 42 łuty. Wiele z nich skradziono 5 lipca 1995.
W kościele znajdują się również: barokowa monstrancja z XVII wieku, kielichy - późnogotycki z początku XVI wieku, z lanym krucyfiksem na stopie, barokowy z 1679 roku będący darem hr. Henckel von Donnersmarcka, barokowy pacyfikał z 1684 roku jako dar sióstr urszulanek ze Świdnicy, dwanaście barokowych, cynowych lichtarzy z wieku XVIII/XIX wieku. Na stopie kielicha są wyryte monogramy Chrystusa i Maryi oraz herb Donnersmarcków i monogram L.F.G.H. wskazujący na fundatora - Leo Ferdynanda. W kościele znajdują się dwa drewniane, malowane i złocone pacyfikały wykonane w 1873 roku. W parafii przechowywany jest również zabytkowy dzwon z odlanym na płaszczu napisem Soli Deo gloria Anno 1694 , poniżej ECCE HOMO oraz wizerunkiem Chrystusa biczowanego przy słupie.
Gazetka parafialna
Proboszczowie
- ks. Teodor Christoph (1871-1893)
- ks. Józef Czaja lokalista (1893-1902)
- ks. Benon Drzezga lokalista (1902-1914)
- ks. Maksymilian Sauer (1914-1923)
- ks. Paweł Doleżych (1923-1924)
- ks. Franciszek Wilhelm (1924-1945)
- ks. Ryszard Broda (1945-1946)
- ks. Władysław Branny (1947-1979)
- ks. Paweł Laby (1979-2002)
- ks. Grzegorz Dewor administrator (2002-2005)
- ks. Sławomir Madajewski administrator (2005), proboszcz (2005-2006)
- ks. Henryk Dyka (2006-2016)
- ks. Marcin Królik (2016-nadal)
Bibliografia
H. Jeziorski, Kościoły i parafie rzymskokatolickie na ziemi tarnogórskiej, Tarnowskie Góry 2006, s. 115–121; Tenże, Dekanat Żyliński. Diecezja Gliwicka, Bytom–Sucha Góra 1995, s. 11–15; A. Famuła, Dom Boży na wieki. Opisanie Miasteczkowej Świątyni w 100 rocznicę jej poświęcenia, Miasteczko Śląskie 2007; Chrześcijaństwo w Tarnowskich Górach. Wystawa w Roku Jubileuszowym. Muzeum w Tarnowskich Górach 2000, s. 21; [1] [13.11.2011]; www.kuria.gliwice.pl/kuria/?akcja=parafia&ID=151, [13.11.2011].
|