Parafia Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych w Wełnowcu

Z e-ncyklopedia
Welnowiec zewnatrz.jpg
Welnowiec04.jpg
Welnowiec obraz.jpg

Parafia

Samodzielna placówka duszpasterska w postaci kuracji pw. Najświętszej Maryi Panny w Wełnowcu została założona 1 października 1920. Wcześniej Wełnowiec, liczący około 500 katolików należał do parafii Michałkowice. Wielka odległość Wełnowca od parafii michałkowickiej, wynosząca około jednej godziny drogi, skłoniła mieszkańców, by zwrócić się do miejscowego proboszcza - ks. Gerlicha oraz Huty Hohenlohe ("Hohenlohe Werke”) jako właścicielki tego obszaru, z prośbą o zbudowanie tymczasowego małego kościoła, przy którym można by utworzyć parafię. Wszczęto pertraktacje, które prowadzone przez dyrektora Zawelberga, kierownika Huty Hohenlohego, uwieńczone zostały powodzeniem.

Zakłady Hohenlohe dały mieszkańcom Wełnowca do dyspozycji jeden budynek położony w centrum miejscowości, który służył w czasie I wojny światowej jako obóz dla jeńców rosyjskich, a pierwotnie - to jest na początku XIX wieku - były odlewnią żelaza. W międzyczasie budynek ten traktowany był jako magazyn. W celu pokrycia kosztów przebudowy tego budynku, na tymczasowy kościół wynoszących 20 000 marek niemieckich, zaciągnięto pożyczkę w Zakładach Hohenlohe. Prace adaptacyjne rozpoczęto jesienią 1919 roku pod kierownictwem budowniczego Hundta. Zakończono je w kwietniu 1920 roku. Tymczasowy kościół poświęcił ks. Kubis z Załęża.

Pierwszym duszpasterzem nowej placówki duszpasterskiej był ks. Georg Schulz. Już po kilku miesiącach kuracja (15 sierpnia 1921) została przekształcona w samodzielną parafię, a ks. Schulz został mianowany jej pierwszym proboszczem. Nowy duszpasterz z wielką energią zajął się wyposażeniem wnętrza tymczasowego kościoła. Od Zakładów Hohenlohego wynajęto teren przy parku hutniczym, na założenie cmentarza. Kościół otrzymał odnowiony obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem z ołtarza starego kościoła z Michałkowic. Renowacje obrazu przeprowadził malarz Kowalski z Katowic, który również podarował parafii stacje Drogi Krzyżowej.

W 1925 roku ks. Schulz przeszedł na probostwo do Raciborza, a jego następcą został ks. Paweł Dziwis, który zmarł w styczniu 1928 roku. Po jego śmierci, od stycznia 1928 do sierpnia 1931 roku zarządzali parafią: ks. Karowski, ks. Bujara i ks. Juliusz Bieniek.

Wystrój kościoła

Ks. Bujara wiosną 1930 roku wraz z ówczesnym zarządem kościelnym podjął się trudu przebudowy kościoła. Parafia miała do dyspozycji zaoszczędzone pieniądze w wysokości 35 000 złotych, reszty pieniędzy spodziewano się od Zakładów Hohenlohe oraz urzędu Gminy Wełnowiec. Zakłady Hohenlohe podarowały zarządowi kościelnemu cegłę do budowy kościoła, materiał na pokrycie dachu, instalację elektryczną oraz ogrzewanie centralne. Gmina Wełnowiec natomiast wsparła parafię pożyczkami pieniężnymi na sumę 21 000 złotych. Przebudowę rozpoczęto z początkiem lipca 1930 roku według projektu wykonanego przez budowniczego katedry prof. dr Buchkremera z Akwizgranu. Projekt ten zdobył największe uznanie ponieważ przedstawiał najlepszy i niedrogi sposób rozwiązania kwestii przebudowy kościoła. 21 grudnia 1930 ks. Wilhelm Kasperlik, ówczesny wikariusz generalny, poświęcił odnowiony kościół. Z wiosną 1931 roku postawiono dwa boczne ołtarze: Serca Jezusowego oraz świętej Barbary. Pierwszy fundował dyrektor Kirschniok, natomiast drugi był darem urzędników i robotników kopalni Hohenlohe. W 2002 roku zostało przebudowane prezbiterium. Nowe tabernakulum zaprojektował Zygmunt Brachmański.

Obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem

Powstał przypuszczalnie w XVII wieku. Pochodzi z kościoła michałkowickiego. Wykonany techniką olejną na płótnie grubo tkanym. Został poddany gruntownej konserwacji po raz pierwszy w 1963 roku. Po raz drugi został oddany do konserwacji 23 czerwca 2001 do pracowni mgra Jana Gałuszki, konserwatora dzieł sztuki z Pszczyny.

Proboszczowie

Bibliografia

Dekret dot. zmiany granic parafii, WD 1929, nr 1, s. 12; Schematyzm 1993; GN 1930, nr 51, s. 9, nr 52, s. 10; 2005, nr 10; Kronika Parafii Najświętszej Maryi Panny Wspomożenia Wiernych w Katowicach–Wełnowcu, Archiwum parafii; Dokumentacja konserwacji Obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem w Wełnowcu, z grudnia 1964 roku. Archiwum parafii; Straty wojenne. Zabytkowe dzwony utracone w latach 1939-1945 w granicach Polski po 1945, t. 3 Województwo Śląskie, cz. 1 diecezja katowicka wraz z częścią diecezji częstochowskiej, opr. P. Nadolski, Katowice 2008, s. 295-296; Sz. Babuchowski, Tramwajem do kościoła. Panorama parafii, GN 2005, nr 10, (dodatek katowicki), s. 8.

p • d • e
Organizacja Kościoła na Górnym Śląsku
Źródło: „https://silesia.edu.pl/index.php?title=Parafia_Najświętszej_Maryi_Panny_Wspomożenia_Wiernych_w_Wełnowcu&oldid=33452”