Kasperlik Wilhelm

Kasperlik Wilhelm (1873-1958), wikariusz generalny dla Śląska Cieszyńskiego

Urodził się 6 września 1873 w Zarzeczu (powiat bielski) w rodzinie Józefa i Marii z d. Wrabel. Do szkoły podstawowej uczęszczał w Zarzeczu, a następnie w Bielsku, tam też ukończył gimnazjum. Studia teologiczne odbył w Ołomuńcu, gdzie 5 lipca 1899 przyjął święcenia kapłańskie z rąk abpa ołomunieckiego Teodora Kohna.

Był wikariuszem w parafiach: św. Ap. Piotra i Pawła w Skoczowie (1899-1900), Narodzenia NMP w Boguminie (1901-1902) i św. Marii Magdaleny w Cieszynie (1902-1911). W latach 1911-1926 był proboszczem w Dziedzicach (administratorem w okresie: od 8 listopada 1900 - 20 października 1901). 15 września 1921 kard. Bertram mianował go kanclerzem generalnego wikariatu dla polskiej części Śląska Cieszyńskiego.

W nowo powstałej diecezji katowickiej został w 1925 roku konsultorem diecezjalnym, 15 czerwca 1926 kanonikiem, zaś 4 lutego 1931 archidiakonem Kapituły Katedralnej. W 1926 roku przeniósł się do Katowic, gdzie od 1 czerwca 1926 był oficjałem Sądu Biskupiego, zaś w okresie od 1 lipca 1927 - 20 grudnia 1934 wikariuszem generalnym, a po śmierci bpa A. Lisieckiego w okresie od 20 maja 1930 do 29 listopada 1930 wikariuszem kapitulnym. Od 8 listopada 1938 do stycznia 1940 roku był wikariuszem generalnym dla zaolziańskiej części Śląska Cieszyńskiego oraz dla dekanatów: cieszyńskiego, skoczowskiego, strumieńskiego i bielskiego, a od 21 kwietnia 1945 do 1 listopada 1950 (czyli do zniesienia tego urzędu) wikariuszem generalnym dla Śląska Cieszyńskiego. Mieszkał wówczas w klasztorze ss. elżbietanek w Cieszynie, których był wizytatorem, a także kapelanem ich szpitala.

Sprawował ponadto szereg innych funkcji diecezjalnych, jak: członek Diecezjalnej Rady Administracyjnej (od 25 lutego 1935), Komisarz Biskupi do specjalnych poruczeń (od 20 grudnia 1934), łącznie z zastępowaniem wikariusza generalnego, Komisarz do przeprowadzania wizytacji dziekańskich (od 23 czerwca 1936), a także prezes Związku Polskich Chórów Kościelnych. Papież Pius XI obdarzył go 6 czerwca 1929 godnością protonotariusza apostolskiego ad instar participantium. W sprawowaniu powierzonych mu obowiązków odznaczał się wzorową sumiennością i dokładnością, pozostając bezwzględnie oddany swojemu biskupowi. Nie posiadał żadnego majątku. Zmarł po dłuższej chorobie 24 grudnia 1958 w swoim mieszkaniu u ss. elżbietanek w Cieszynie, pochowany został 29 grudnia 1958 na cmentarzu komunalnym w Cieszynie.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Wilhelma Kasperlika, AL 630; Regimen Dioecesis, Wikariat Generalny Cieszyn; Nekrolog, WD 1959 nr 1, s. 38-40; Gawlina, Wspomnienia, s. 66, 71; Golec, Bojda, Słownik, t. 1, s. 141-142; Grajewski, Wygnanie, s. 108, i nn; „Gwiazdka Cieszyńska” 1939, nr 53; Ks. Józef Wrzoł, GN 1959, nr 22, s. 171; Korespondencja, s. 96 i nn; Myszor, Historia diecezji, s. 35 i nn; Myszor, Stosunki Kościół, s. 37 i nn; Olszar, Duchowieństwo, s. 66; WD 1928, nr 8, s. 49, 53; 1927, nr 6, s. 37, 41; 1929, nr 6, s. 47; 1930, nr 12, s. 126; 1931, nr 4, s. 48; 1932, nr 1, s. 16; 1935, nr 1, s. 2-3; Województwo śląskie, s. 447; Krzyżanowski, Kościół katolicki wobec mniejszości niemieckiej, s. 102, 138; Macała, Duszpasterstwo a narodowość wiernych, s. 37 i nn; W. Musialik, W kręgu polityki i władzy, s. 154; J. Żurek, Ruch "Księży Patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s. 190 i nn.; A. Dziurok, Aparat bezpieczeństwa wobec biskupów i kurii katowickiej w latach 1945-1956, [w:] Aparat bezpieczeństwa wobec kurii biskupich w Polsce, Warszawa 2009, s. 61 i nn.; Ł. Marek, Aparat bezpieczeństwa wobec kurii katowickiej w latach 1956-1970, [w:] Aparat bezpieczeństwa wobec kurii biskupich w Polsce, Warszawa 2009, s. 90.