Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Piaśnikach

Z e-ncyklopedia
Piasniki zewnatrz.jpg
Piasniki wnetrze.jpg

1 lipca 1938 bp Stanisław Adamski utworzył stację duszpasterską o nazwie: "Lokalia Najsłodszego Serca Pana Jezusa w Szarlocińcu-Piaśnikach" i przydzielił ją do dekanatu chorzowskiego. Jej teren wydzielił z parafii św. Barbary w Chorzowie oraz z parafii Chropaczów, Lipiny i Świętochłowice.

W 1972 roku oddano do użytku pierwsze bloki mieszkalne na osiedlu w Piaśnikach. Jego szybka rozbudowa i zaludnienie wpłynęły w sposób znaczący na decyzję o budowie nowego kościoła. Dnia 20 marca 1980 bp Herbert Bednorz uzyskał w Urzędzie Wojewódzkim w Katowicach potrzebne zezwolenie. W 1982 roku ordynariusz katowicki powierzył budowę kościoła ks. Józefowi Palce, który administrował parafią już od 1977 roku, a 2 grudnia 1984 wydał dekret potwierdzający fakt istnienia parafii w Piaśnikach. Konsekracji świątyni Najświętszego Serca Pana Jezusa dokonał 8 grudnia 1990 bp Damian Zimoń.

Autorami kościoła są: architekt Jacek Kostek i konstruktorzy S. Majewski i M. Właszczuk. Stworzyli oni dwukondygnacyjną świątynię, której bryła przypomina wieloboczny namiot, podnoszący się wyraźnie z jednej strony ku wysokiej, złożonej z kilku elementów przestrzennych wieży-dzwonnicy. Wnętrze kościoła górnego, głównego, jest jednoprzestrzenne, wieloboczne, z wysuniętą ku centrum częścią ołtarzową. Wzdłuż ścian obiegają ją, nieomal dookoła, empory podparte prostymi słupami.

Proboszczowie

Bibliografia

D. Głazek, Kościoły Świętochłowic, [w:] Rocznik świętochłowicki t. II, red. J. Myszor, Świętochłowice 2000, s. 60-75; H. Olszar, Rozwój sieci parafialnej na terytorium Świętochłowic, [w:] Rocznik świętochłowicki t.II, red. J. Myszor, Świętochłowice 2000, s. 7-29; strona parafii:www.wsercujezusa.katowice.opoka.org.pl.