Parafia św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Lasowicach: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 10: Linia 10:


== Proboszczowie ==
== Proboszczowie ==
*[[Ździebło Feliks|Ks. Feliks Ździebło]] (1926-1927)
*[[Ździebło Feliks|ks. Feliks Ździebło]] (1926-1927)
*[[Wałłach Robert|Ks. Robert Wałłach]] (1927-1931)
*[[Wałłach Robert|ks. Robert Wałłach]] (1927-1931)
*[[Fabiś Karol|Ks. Karol Fabiś]] (1931–1938)
*[[Fabiś Karol|ks. Karol Fabiś]] (1931–1938)
*[[Ottawa Emil|Ks. Emil Ottawa]] (1938–1946)
*[[Ottawa Emil|ks. Emil Ottawa]] (1938–1946)
*[[Sojka Stefan|Ks. Stefan Sojka]] (1946–1979)
*[[Sojka Stefan|ks. Stefan Sojka]] (1946–1979)
*[[Michalik Tadeusz|Ks. Tadeusz Michalik]] (1979–1984)
*[[Michalik Tadeusz|ks. Tadeusz Michalik]] (1979–1984)
*[[Kocjan Józef|Ks. Józef Kocjan]] (15.05.1984–27.08.1995)
*[[Kocjan Józef|ks. Józef Kocjan]] (1984–1995)
*[[Grajczyk Roman|Ks. Roman Grajczyk]] (28.08.1995–nadal)
*[[Grajczyk Roman|ks. Roman Grajczyk]] (1995–nadal)


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Wersja z 11:27, 20 wrz 2013

Lasowice są jedną z dzielnic miasta Tarnowskie Góry i przypuszczalnie istniały już w połowie XIV wieku, należąc do parafii Św. Mikołaja w Reptach Śląskich. Jedna z pierwszych wzmianek o miejscowości została zamieszczona w dokumencie wystawionym 15 kwietnia 1415 przez biskupa krakowskiego Wojciecha Jastrzębca. Ustanowił on parafię parafię Św. Mikołaja w Reptach Śląskich, do której przyłączył również Lasowice. Na terenie osady wydobywano rudy ołowiu, srebra, cynku, żelaza.

Kościół i jego wyposażenie

Stały wzrost liczby mieszkańców sprawił, że poczyniono starania o to, aby zostać samodzielną parafią. W tym celu na 15-letnią dzierżawę pozyskano od hr. Edwina Henkla von Donnersmarcka z Nakła Śląskiego budynek gospodarczy. Po adaptacji tego obiektu do nowych celów 7 lutego 1926 kościół tymczasowy otrzymał wezwanie św. Katarzyny, patronki kolejarzy.

Dzięki staraniom proboszcza Twórza ze Starych Tarnowic trafiły tutaj ławki oraz stacje Drogi Krzyżowej ze starego kościoła św. Marcina. Z kolei proboszcz Wallach w 1928 roku dobudował drugą część oraz postawił nową wieżę. W 1966 roku przebudowano prezbiterium i powiększono zakrystię. Nowe ławki i stacje Drogi Krzyżowej zakupiono w 1967 roku. W 1975 roku kupiono organy elektroniczne.

Wraz z rozwojem przemysłu i wzrostem ludności powstał plan budowy nowego kościoła. W lipcu 1945 roku proboszcz Ottawa wystosował w imieniu parafii pismo do Wojewódzkiego Urzędu Ziemskiego w Katowicach. Zabiegał w nim o to, aby parcele darowane parafii przez hr. Donnersmarcka urzędowo zatwierdzono, jako własność parafii lasowickiej. 17 maja 1983 nastąpiło uroczyste poświęcenie placu budowy nowego kościoła. Samą budowę rozpoczął w 1984 roku proboszcz Józef Kocjan. Kamień węgielny poświęcony przez Jana Pawła II został wmurowany 16 kwietnia 1994. W 1995 roku odprawiono pierwszą Pasterkę. 22 listopada 1997 bp gliwicki Jan Wieczorek poświęcił kaplicę i dom parafialny, a 6 listopada 1999 uroczyście poświęcił sam kościół. Centralnym punktem kościoła jest ołtarz, zbudowany z głazu marmurowego „Carrary” z dolomitów włoskich. Wyrzeźbił go Michał Ney z Szydłowca. Tabernakulum zostało wykonane przez Henryka Kopycioka z Katowic. W prezbiterium znajduje się również oryginalna figura Pana Jezusa, którą zaprojektował i wyrzeźbił Zygmunt Brachmański. 25 października 1999 kościół lasowicki wzbogacił się o rzeźbę św. Katarzyny, którą także wykonał Z. Brachmański. Pozostaje on ponadto autorem stacji Drogi Krzyżowej. Witraże zaprojektował Werner Lubos, a zostały one wykonane w krakowskiej firmie witrażowej rodziny Zorzyckich. Trzy dzwony natomiast, poświęcone 4 maja 1997 przez gliwickiego biskupa pomocniczego Gerarda Kusza, zostały przetopione ze starych, pochodzących z 1951 roku. Krzyż na dzwonnicy ofiarowali hutnicy Huty Cynku–Miasteczko Śląskie.

Proboszczowie

Bibliografia

H. Jeziorski, Kościoły i parafie rzymskokatolickie na ziemi tarnogórskiej, Tarnowskie Góry 2006, s. 68–74; Tenże, Kościół świętej Katarzyny Aleksandryjskiej w Lasowicach. Zarys dziejów, Tarnowskie Góry 2010; [1] [31.08.2011]; [2] [31.08.2011].