Parafia św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Lasowicach: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
Linia 6: Linia 6:
Dzięki staraniom proboszcza  Twórza ze Starych Tarnowic trafiły tutaj ławki oraz stacje Drogi Krzyżowej ze starego kościoła św. Marcina. Z kolei proboszcz Wallach w 1928 roku dobudował drugą część oraz postawił nową wieżę. W 1966 roku przebudowano prezbiterium i powiększono zakrystię. Nowe ławki i stacje Drogi Krzyżowej zakupiono w 1967 roku. W 1975 roku kupiono organy elektroniczne.  
Dzięki staraniom proboszcza  Twórza ze Starych Tarnowic trafiły tutaj ławki oraz stacje Drogi Krzyżowej ze starego kościoła św. Marcina. Z kolei proboszcz Wallach w 1928 roku dobudował drugą część oraz postawił nową wieżę. W 1966 roku przebudowano prezbiterium i powiększono zakrystię. Nowe ławki i stacje Drogi Krzyżowej zakupiono w 1967 roku. W 1975 roku kupiono organy elektroniczne.  


Wraz z rozwojem przemysłu i wzrostem ludności powstał plan budowy nowego kościoła. W lipcu 1945 roku proboszcz Ottawa wystosował w imieniu parafii pismo do Wojewódzkiego Urzędu Ziemskiego w Katowicach. Zabiegał w nim o to, aby parcele darowane parafii przez hr. Donnersmarcka urzędowo zatwierdzono, jako własność parafii lasowickiej. 17 maja 1983 nastąpiło uroczyste poświęcenie placu budowy nowego kościoła. Samą budowę rozpoczął w 1984 roku proboszcz [[Kocjan Józef|Józef Kocjan]]. Kamień węgielny poświęcony przez [[Jan Paweł II|Jana Pawła II]] został wmurowany 16 kwietnia 1994. W 1995 roku odprawiono pierwszą Pasterkę. 22 listopada 1997 bp gliwicki  [[Wieczorek Jan|Jan Wieczorek]] poświęcił uroczyście  kaplicę i dom parafialny. 6 listopada 1999 miała zaś miejsce konsekracja lasowickiej świątyni.  
Wraz z rozwojem przemysłu i wzrostem ludności powstał plan budowy nowego kościoła. W lipcu 1945 roku proboszcz Ottawa wystosował w imieniu parafii pismo do Wojewódzkiego Urzędu Ziemskiego w Katowicach. Zabiegał w nim o to, aby parcele darowane parafii przez hr. Donnersmarcka urzędowo zatwierdzono, jako własność parafii lasowickiej. 17 maja 1983 nastąpiło uroczyste poświęcenie placu budowy nowego kościoła. Samą budowę rozpoczął w 1984 roku proboszcz [[Kocjan Józef|Józef Kocjan]]. Kamień węgielny poświęcony przez [[Jan Paweł II|Jana Pawła II]] został wmurowany 16 kwietnia 1994. W 1995 roku odprawiono pierwszą Pasterkę. 22 listopada 1997 bp gliwicki  [[Wieczorek Jan|Jan Wieczorek]] dokonał uroczystego poświęcenia kaplicy i domu parafialnego. 6 listopada 1999 miała zaś miejsce konsekracja lasowickiej świątyni.  


Centralnym punktem kościoła jest ołtarz główny, zbudowany z głazu marmurowego „Carrary” z dolomitów włoskich. Wyrzeźbił go Michał Ney z Szydłowca. Tabernakulum zostało wykonane przez Henryka Kopycioka z Katowic. W prezbiterium również znajduje się oryginalna figura Pana Jezusa, którą zaprojektował i wyrzeźbił [[Brachmański Zygmunt|Zygmunt Brachmański]]. 25 października 1999 kościół lasowicki wzbogacił się o rzeźbę św. Katarzyny, którą wyrzeźbił również  Z. Brachmański. Witraże zaprojektował Werner Lubos, a zostały one wykonane w krakowskiej firmie witrażowej rodziny Zorzyckich. Stacje Drogi Krzyżowej są również  dziełem  Z. Brachmańskiego. Trzy dzwony natomiast, poświęcone 4 maja 1997 przez gliwickiego biskupa pomocniczego [[Kusz Gerard|Gerarda Kusza]], zostały przetopione ze starych, pochodzących z 1951 roku.  Krzyż na dzwonnicy ofiarowali hutnicy ''Huty Cynku–Miasteczko Śląskie''.
Centralnym punktem kościoła jest ołtarz główny, zbudowany z głazu marmurowego „Carrary” z dolomitów włoskich. Wyrzeźbił go Michał Ney z Szydłowca. Tabernakulum zostało wykonane przez Henryka Kopycioka z Katowic. W prezbiterium znajduje się również oryginalna figura Pana Jezusa, którą zaprojektował i wyrzeźbił [[Brachmański Zygmunt|Zygmunt Brachmański]]. 25 października 1999 kościół lasowicki wzbogacił się o rzeźbę św. Katarzyny, którą także wykonał Z. Brachmański. Pozostaje on ponadto autorem stacji Drogi Krzyżowej. Witraże zaprojektował Werner Lubos, a zostały one wykonane w krakowskiej firmie witrażowej rodziny Zorzyckich. Trzy dzwony natomiast, poświęcone 4 maja 1997 przez gliwickiego biskupa pomocniczego [[Kusz Gerard|Gerarda Kusza]], zostały przetopione ze starych, pochodzących z 1951 roku.  Krzyż na dzwonnicy ofiarowali hutnicy ''Huty Cynku–Miasteczko Śląskie''.


== Proboszczowie ==
== Proboszczowie ==

Wersja z 22:10, 23 kwi 2012

Lasowice są jedną z dzielnic miasta Tarnowskie Góry i przypuszczalnie istniały już w połowie XIV wieku, należąc do parafii Św. Mikołaja w Reptach Śląskich. Jedna z pierwszych wzmianek o miejscowości została zamieszczona w dokumencie wystawionym 15 kwietnia 1415 przez biskupa krakowskiego Wojciecha Jastrzębca. Ustanowił on parafię parafię Św. Mikołaja w Reptach Śląskich, do której przyłączył również Lasowice. Na terenie osady wydobywano rudy ołowiu, srebra, cynku, żelaza.

Kościół i jego wyposażenie

Stały wzrost liczby mieszkańców sprawił, że poczyniono starania o to, aby zostać samodzielną parafią. W tym celu na 15-letnią dzierżawę pozyskano od hr. Edwina Henkla von Donnersmarcka z Nakła Śląskiego budynek gospodarczy. Po adaptacji tego obiektu do nowych celów 7 lutego 1926 kościół tymczasowy otrzymał wezwanie św. Katarzyny, patronki kolejarzy.

Dzięki staraniom proboszcza Twórza ze Starych Tarnowic trafiły tutaj ławki oraz stacje Drogi Krzyżowej ze starego kościoła św. Marcina. Z kolei proboszcz Wallach w 1928 roku dobudował drugą część oraz postawił nową wieżę. W 1966 roku przebudowano prezbiterium i powiększono zakrystię. Nowe ławki i stacje Drogi Krzyżowej zakupiono w 1967 roku. W 1975 roku kupiono organy elektroniczne.

Wraz z rozwojem przemysłu i wzrostem ludności powstał plan budowy nowego kościoła. W lipcu 1945 roku proboszcz Ottawa wystosował w imieniu parafii pismo do Wojewódzkiego Urzędu Ziemskiego w Katowicach. Zabiegał w nim o to, aby parcele darowane parafii przez hr. Donnersmarcka urzędowo zatwierdzono, jako własność parafii lasowickiej. 17 maja 1983 nastąpiło uroczyste poświęcenie placu budowy nowego kościoła. Samą budowę rozpoczął w 1984 roku proboszcz Józef Kocjan. Kamień węgielny poświęcony przez Jana Pawła II został wmurowany 16 kwietnia 1994. W 1995 roku odprawiono pierwszą Pasterkę. 22 listopada 1997 bp gliwicki Jan Wieczorek dokonał uroczystego poświęcenia kaplicy i domu parafialnego. 6 listopada 1999 miała zaś miejsce konsekracja lasowickiej świątyni.

Centralnym punktem kościoła jest ołtarz główny, zbudowany z głazu marmurowego „Carrary” z dolomitów włoskich. Wyrzeźbił go Michał Ney z Szydłowca. Tabernakulum zostało wykonane przez Henryka Kopycioka z Katowic. W prezbiterium znajduje się również oryginalna figura Pana Jezusa, którą zaprojektował i wyrzeźbił Zygmunt Brachmański. 25 października 1999 kościół lasowicki wzbogacił się o rzeźbę św. Katarzyny, którą także wykonał Z. Brachmański. Pozostaje on ponadto autorem stacji Drogi Krzyżowej. Witraże zaprojektował Werner Lubos, a zostały one wykonane w krakowskiej firmie witrażowej rodziny Zorzyckich. Trzy dzwony natomiast, poświęcone 4 maja 1997 przez gliwickiego biskupa pomocniczego Gerarda Kusza, zostały przetopione ze starych, pochodzących z 1951 roku. Krzyż na dzwonnicy ofiarowali hutnicy Huty Cynku–Miasteczko Śląskie.

Proboszczowie

Bibliografia

Ks. Herbert Jeziorski, Kościoły i parafie rzymskokatolickie na ziemi tarnogórskiej, Tarnowskie Góry 2006, s. 68 – 74; Ks. Herbert Jeziorski, Kościół świętej Katarzyny Aleksandryjskiej w Lasowicach. Zarys dziejów, Tarnowskie Góry 2010; http://www.kuria.gliwice.pl/kuria/index.php?akcja=parafia&ID=109 [31.08.2011]; http://lasowice.pl/nowa/historia.php [31.08.2011].

Źródło: „https://silesia.edu.pl/index.php?title=Parafia_św._Katarzyny_Aleksandryjskiej_w_Lasowicach&oldid=43058”