Parafia św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Chebziu: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Chebzie katarzyna.jpg|right|300px|thumb]]
[[Plik:Chebzie katarzyna.jpg|right|300px|thumb]]
W trosce o religijność mieszkańców Chebzia, [[Adamczyk Edward|ks. Edward Adamczyk]] zwrócił się z prośbą do dyrekcji generalnej Gräfflich Schaffgotschesche Werke (Hrabiowskie Zakłady Schaffgotschów) o dotację na wybudowanie Domu Związkowego. Odległość dzieląca Chebzie od najbliższego kościoła wynosiła bowiem 20-30 minut drogi. W 1910 roku budynek był ukończony. W 1911 ówczesny generalny dyrektor Bernard Stephan oddał dom do użytku. W 1917 roku budynek zamieszkały [[Elżbietanki|siostry elżbietanki]], które prowadziły w nim przedszkole katolickie. W 1927 roku mieszkańcy złożyli w kurii biskupiej petycję o utworzenie w Domu Związkowym kaplicy.  
W trosce o religijność mieszkańców Chebzia, [[Adamczyk Edward|ks. Edward Adamczyk]] zwrócił się z prośbą do dyrekcji generalnej Gräfflich Schaffgotschesche Werke (Hrabiowskie Zakłady Schaffgotschów) o dotację na wybudowanie Domu Związkowego. Odległość dzieląca Chebzie od najbliższego kościoła wynosiła bowiem 20-30 minut drogi. W 1910 roku budynek był ukończony. W 1911 roku ówczesny generalny dyrektor Bernard Stephan oddał dom do użytku. W 1917 roku budynek zamieszkały [[Elżbietanki|siostry elżbietanki]], które prowadziły w nim przedszkole katolickie. W 1927 roku mieszkańcy złożyli w kurii biskupiej petycję o utworzenie w Domu Związkowym kaplicy.  


W 1939 roku zrodził się plan budowy kościoła, którego realizacja miała rozpocząć się w następnym roku. Te plany zniweczył wybuch wojny, a w 1942 roku okupant niemiecki wypędził z Chebzia siostry elżbietanki. W latach 1942, 1958, 1959 prowadzona była korespondencja urzędowa o zwrot Kościołowi Domu Związkowego. Walkę o zwrot mienia prowadził [[Szubert Józef| ks. Józef Szubert]]. Po zakończeniu wojny udało się powrócić siostrom zakonnym, które nadal prowadziły przedszkole. W 1950 roku utworzono w tym miejscu przedszkole państwowe.  
W 1939 roku zrodził się plan budowy kościoła, którego realizacja miała rozpocząć się w następnym roku. Te plany zniweczył wybuch wojny, a w 1942 roku okupant niemiecki wypędził z Chebzia siostry elżbietanki. W latach 1942, 1958, 1959 prowadzona była korespondencja urzędowa o zwrot Kościołowi Domu Związkowego. Walkę o zwrot mienia prowadził [[Szubert Józef| ks. Józef Szubert]]. Po zakończeniu wojny udało się powrócić siostrom zakonnym, które nadal prowadziły przedszkole. W 1950 roku utworzono w tym miejscu przedszkole państwowe.  
Linia 7: Linia 7:
parafia w Goduli uzyskała bezterminową umowę użyczenia części magazynowej byłego Domu Związkowego. Tę część budynku zaadaptowano z przeznaczeniem na kaplicę. W czerwcu 1993 roku [[Zimoń Damian|abp Damian Zimoń]] dokonał poświęcenia kaplicy w Chebziu. Patronką kaplicy obrano [[Św. Katarzyna Aleksandryjska|św. Katarzynę Aleksandryjską]].  
parafia w Goduli uzyskała bezterminową umowę użyczenia części magazynowej byłego Domu Związkowego. Tę część budynku zaadaptowano z przeznaczeniem na kaplicę. W czerwcu 1993 roku [[Zimoń Damian|abp Damian Zimoń]] dokonał poświęcenia kaplicy w Chebziu. Patronką kaplicy obrano [[Św. Katarzyna Aleksandryjska|św. Katarzynę Aleksandryjską]].  


W 2006 proboszcz [[Wrodarczyk Krzysztof|ks. Krzysztof Wrodarczyk]] podjął starania o erygowanie w Chebziu samodzielnej parafii z własnym duszpasterzem. 24 lipca 2007 roku abp Damian Zimoń wydał dekret erygujący parafię św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Chebziu i mianował proboszczem [[Szudok Krzysztof|ks. Krzysztofa Szudoka]]. Obszar nowej parafii został wydzielony z terenu [[Parafia Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli| parafii Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli]]. Parafia liczyła 1110 katolików.  
W 2006 roku proboszcz [[Wrodarczyk Krzysztof|ks. Krzysztof Wrodarczyk]] podjął starania o erygowanie w Chebziu samodzielnej [[Parafia|parafii]] z własnym duszpasterzem. 24 lipca 2007 abp Damian Zimoń wydał dekret erygujący parafię św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Chebziu i mianował proboszczem [[Szudok Krzysztof|ks. Krzysztofa Szudoka]]. Obszar nowej parafii został wydzielony z terenu [[Parafia Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli| parafii Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli]]. Parafia liczyła 1110 katolików.  


Z dniem 1 września 2011 roku parafia została zniesiona, a jej teren przyłączony do parafii w Goduli. Duszpasterstwo w Chebziu zostało powierzone ks. Piotrowi Siemianowskiemu.  
Z dniem 1 września 2011 parafia została zniesiona, a jej teren przyłączony do parafii w Goduli. Duszpasterstwo w Chebziu zostało powierzone [[Siemianowski Piotr|ks. Piotrowi Siemianowskiemu]].  
==Proboszczowie==
==Proboszczowie==
*[[Szudok Krzysztof|ks. Krzysztof Szudok]] (2007-2011)
*[[Szudok Krzysztof|ks. Krzysztof Szudok]] (2007-2011)

Wersja z 19:55, 28 lis 2021

Chebzie katarzyna.jpg

W trosce o religijność mieszkańców Chebzia, ks. Edward Adamczyk zwrócił się z prośbą do dyrekcji generalnej Gräfflich Schaffgotschesche Werke (Hrabiowskie Zakłady Schaffgotschów) o dotację na wybudowanie Domu Związkowego. Odległość dzieląca Chebzie od najbliższego kościoła wynosiła bowiem 20-30 minut drogi. W 1910 roku budynek był ukończony. W 1911 roku ówczesny generalny dyrektor Bernard Stephan oddał dom do użytku. W 1917 roku budynek zamieszkały siostry elżbietanki, które prowadziły w nim przedszkole katolickie. W 1927 roku mieszkańcy złożyli w kurii biskupiej petycję o utworzenie w Domu Związkowym kaplicy.

W 1939 roku zrodził się plan budowy kościoła, którego realizacja miała rozpocząć się w następnym roku. Te plany zniweczył wybuch wojny, a w 1942 roku okupant niemiecki wypędził z Chebzia siostry elżbietanki. W latach 1942, 1958, 1959 prowadzona była korespondencja urzędowa o zwrot Kościołowi Domu Związkowego. Walkę o zwrot mienia prowadził ks. Józef Szubert. Po zakończeniu wojny udało się powrócić siostrom zakonnym, które nadal prowadziły przedszkole. W 1950 roku utworzono w tym miejscu przedszkole państwowe.

W 1989 roku ks. Jan Małysek podjął starania o możliwość sprawowania mszy św. w byłym Domu Związkowym. W 1993 roku parafia w Goduli uzyskała bezterminową umowę użyczenia części magazynowej byłego Domu Związkowego. Tę część budynku zaadaptowano z przeznaczeniem na kaplicę. W czerwcu 1993 roku abp Damian Zimoń dokonał poświęcenia kaplicy w Chebziu. Patronką kaplicy obrano św. Katarzynę Aleksandryjską.

W 2006 roku proboszcz ks. Krzysztof Wrodarczyk podjął starania o erygowanie w Chebziu samodzielnej parafii z własnym duszpasterzem. 24 lipca 2007 abp Damian Zimoń wydał dekret erygujący parafię św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Chebziu i mianował proboszczem ks. Krzysztofa Szudoka. Obszar nowej parafii został wydzielony z terenu parafii Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Goduli. Parafia liczyła 1110 katolików.

Z dniem 1 września 2011 parafia została zniesiona, a jej teren przyłączony do parafii w Goduli. Duszpasterstwo w Chebziu zostało powierzone ks. Piotrowi Siemianowskiemu.

Proboszczowie

Bibliografia

Dekret erygowania parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Chebziu, WA 2007, nr 9, s. 412-414; Archidiecezja Katowicka 2007, s. 157; I. Twardoch, Z dziejów rodu Schaffgotschów, Ruda Śląska 1999, s. 77-84; W. Ślęzak, Joanna i Hans Ulryk Schaffgotschowie jako fundatorzy kościołów w okolicy Bytomia, Bytom 1994, s. 51.