Parafia Świętej Rodziny w Piekarach Śląskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
mNie podano opisu zmian
(uzupełnienie)
 
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
Parafia Świętej Rodziny w Piekarach Śląskich jest jednostką, która kontynuuje tradycje istniejącej do 2000 roku parafii Zmartwychwstania Pańskiego z kalwaryjskiego wzgórza w Piekarach.  
[[Plik:Piekary Rodzina1.jpg|300px|right|thumb]]
Parafia Zmartwychwstania Pańskiego od samego początku swego istnienia doświadczała pewnych istotnych niedogodności. Kościół na wzgórzu był jedynie wypożyczony od parafii NMP. W czasie pielgrzymek stanowych dwa razy do roku Msze niedzielne mogły być odprawiane w nim jedynie wczesnym rankiem i późnym wieczorem, aby nie przeszkadzać zebranym na [[Kalwaria Piekarska|Kalwarii]] pielgrzymom w zwiedzaniu, co powodowało, że bardzo wielu parafian po prostu pozostawało w te dni w domu, nie odwiedzając okolicznych kościołów. Drugim poważnym utrudnieniem było usytuowanie kościoła i probostwa poza terenem należącym do parafii, do tego na wzniesieniu. Codzienna droga na Mszę była uciążliwa, szczególnie dla starszych i schorowanych parafian. Również duszpasterze doświadczali niedogodności w postaci zamieszkiwania w podniszczonym budynku probostwa i prowadzenia katechezy w słabo ogrzewanych, zawilgoconych salkach.  
Parafia Świętej Rodziny w Piekarach Śląskich jest jednostką, która kontynuuje tradycje istniejącej do 2000 roku [[Parafia Zmartwychwstania Pańskiego w Piekarach Śląskich|parafii Zmartwychwstania Pańskiego]] z kalwaryjskiego wzgórza w Piekarach.  
Parafia Zmartwychwstania Pańskiego od samego początku swego istnienia doświadczała pewnych istotnych niedogodności. Kościół na wzgórzu był jedynie wypożyczony od [[Parafia  Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|parafii NMP]]. W czasie pielgrzymek stanowych dwa razy do roku Msze niedzielne mogły być odprawiane w nim jedynie wczesnym rankiem i późnym wieczorem, aby nie przeszkadzać zebranym na [[Kalwaria Piekarska|Kalwarii]] pielgrzymom w zwiedzaniu, co powodowało, że bardzo wielu parafian po prostu pozostawało w te dni w domu, nie odwiedzając okolicznych kościołów. Drugim poważnym utrudnieniem było usytuowanie kościoła i probostwa poza terenem należącym do parafii, do tego na wzniesieniu. Codzienna droga na Mszę była uciążliwa, szczególnie dla starszych i schorowanych parafian. Również duszpasterze doświadczali niedogodności w postaci zamieszkiwania w podniszczonym budynku probostwa i prowadzenia katechezy w słabo ogrzewanych, zawilgoconych salkach.  
==Budowa nowego kościoła==
==Budowa nowego kościoła==
W końcu lat 80. ówczesny proboszcz parafii, ks. [[Płonka Piotr|Piotr Płonka]] wielokrotnie konsultował się z architektami w celu ustalenia najdogodniejszego miejsca pod budowę nowych salek i probostwa. Niebawem zgłosił ks. Płonka trudną sytuację abp.  [[Zimoń Damian|Damianowi Zimoniowi]], który zaproponował przeniesienie siedziby parafii i wybudowanie nowego kościoła na Osiedlu Wieczorka.  
Pod koniec lat 80. XX wieku ówczesny proboszcz parafii, [[Płonka Piotr|ks. Piotr Płonka]] wielokrotnie konsultował się z architektami w celu ustalenia najdogodniejszego miejsca pod budowę nowych salek i probostwa. Niebawem zgłosił ks. Płonka trudną sytuację [[Zimoń Damian|abp. Damianowi Zimoniowi]], który zaproponował przeniesienie siedziby parafii i wybudowanie nowego kościoła na Osiedlu Wieczorka.  


Nie bez problemów wybrano lokalizację pod budowę nowego obiektu. W międzyczasie proboszczem i kierownikiem budowy nowego kościoła został ks. [[Kostoń Michał|Michał Kostoń]]. 13 września 1993 abp Damian Zimoń wydał oficjalne pismo, wyznaczając w nim parafie patronackie, które miały za zadanie swą ofiarą modlitewną i pieniężną wspierać budowę. 30 listopada 1993 zaakceptowano sporządzony przez małżeństwo bytomskich architektów – Barbarę i Piotra  Średniawa projekt kościoła i przyległych budynków. 1 lutego 1994 Urząd Miejski w Piekarach uznał plan realizacyjny Zespołu Sakralnego.
Nie bez problemów wybrano lokalizację pod budowę nowego obiektu. W międzyczasie proboszczem i kierownikiem budowy nowego kościoła został [[Kostoń Michał|ks. Michał Kostoń]]. 13 września 1993 abp Damian Zimoń wydał oficjalne pismo, wyznaczając w nim parafie patronackie, które miały za zadanie swą ofiarą modlitewną i pieniężną wspierać budowę. 30 listopada 1993 zaakceptowano sporządzony przez małżeństwo bytomskich architektów – Barbarę i Piotra  Średniawa projekt kościoła i przyległych budynków. 1 lutego 1994 Urząd Miejski w Piekarach uznał plan realizacyjny Zespołu Sakralnego.


Prace rozpoczęto w maju 1994 od ogrodzenia terenu pod budowę probostwa i sal katechetycznych. 25 maja 1994 ksiądz biskup [[Bernacki Gerard|Gerard Bernacki]] poświęcił plac budowy. Miesiąc później rozpoczęto wykopy pod fundamenty probostwa, a w lipcu wymurowano ściany kaplicy, którą zaplanowano jako tymczasowe miejsce odprawiania nabożeństw do momentu oddania do użytku nowego kościoła. Prace nad budową kościoła rozpoczęto jeszcze w 1995 roku. W grudniu 1996 odprawiono w nim pierwszą Mszę – Pasterkę pod gołym niebem z zaimprowizowanymi zaledwie: ołtarzem, prezbiterium, nagłośnieniem i oświetleniem.  W Pasterce uczestniczyło zaskakująco dużo wiernych. Konsekracji nowego kościoła i ustanowienia nowej parafii pod wezwaniem Świętej Rodziny dokonał abp Damian Zimoń 10 grudnia 2000.  W tym dniu umieszczono w kościele relikwie świętej Faustyny.
Prace rozpoczęto w maju 1994 od ogrodzenia terenu pod budowę probostwa i sal katechetycznych. 25 maja 1994 [[Bernacki Gerard|bp Gerard Bernacki]] poświęcił plac budowy. Miesiąc później rozpoczęto wykopy pod fundamenty probostwa, a w lipcu wymurowano ściany kaplicy, którą zaplanowano jako tymczasowe miejsce odprawiania nabożeństw do momentu oddania do użytku nowego kościoła. Prace nad budową kościoła rozpoczęto jeszcze w 1995 roku. W grudniu 1996 roku  odprawiono w nim pierwszą Mszę – Pasterkę pod gołym niebem z zaimprowizowanymi zaledwie: ołtarzem, prezbiterium, nagłośnieniem i oświetleniem.  W Pasterce uczestniczyło zaskakująco dużo wiernych. Konsekracji nowego kościoła i ustanowienia nowej parafii Świętej Rodziny dokonał abp Damian Zimoń 10 grudnia 2000.  W tym dniu umieszczono w kościele relikwie [[Św. Faustyna Kowalska|świętej Faustyny]].


Projekt wystroju wnętrza: stacje drogi krzyżowej, witraże, w tym największy, zdobiący prezbiterium, wykonane zostały przez plastyka Justynę Bonikowską. Autorem fresku w prezbiterium jest  Andrzej Borowski. Organy do piekarskiego kościoła przekazała w darze parafia św. Pantaleona z Buchholz. W późniejszym czasie pojawił się w kościele relikwiarz Krzyża Świętego. Umieszczono go w drewnianym, stojącym w prezbiterium krzyżu, który posiada oryginalną przeszłość. Właściciel jednego z zakładów stolarskich w Zabrzu podczas wizyty ks. Kostonia w tym zakładzie pokazał mu miedzianą figurę Chrystusa. Otrzymał ją kiedyś od właściciela składnicy złomu. Figura była zniszczona, przebita w korpusie jakimś ostrym narzędziem. Ksiądz Kostoń  zdecydował, że odtąd ten Chrystus będzie wywyższony w prezbiterium nowego kościoła. Jeden z dzwonów został ufundowany przez parafię św. Pantaleona. Zgodnie z prośbą proboszcza tej parafii umieszczono na nim napis: „Pokój i pojednanie narodom.
Stacje [[Droga Krzyżowa|Drogi Krzyżowej]], witraże, w tym największy zdobiący [[prezbiterium]], wykonane zostały przez plastyka [[Bonikowska Justyna|Justynę Bonikowską]]. Była to jej pierwsza realizacja sakralna, wykonana metodą tzw. głębokiego fusingu - łączenia różnogatunkowych i wielokolorowych elementów szkła pod wpływem temperatury powyżej 700’C. Droga Krzyżowa ma więc formę nowoczesnych okien witrażowych,
oświetlanych naturalnym światłem, a każda stacja nazwana jest tylko jednym słowem.


Autorem fresku w prezbiterium jest  Andrzej Borowski. Organy do piekarskiego kościoła przekazała w darze parafia św. Pantaleona z Buchholz. W późniejszym czasie pojawił się w kościele relikwiarz Krzyża Świętego. Umieszczono go w drewnianym, stojącym w prezbiterium krzyżu, który posiada oryginalną przeszłość. Właściciel jednego z zakładów stolarskich w Zabrzu podczas wizyty ks. Kostonia w tym zakładzie pokazał mu miedzianą figurę Chrystusa. Otrzymał ją kiedyś od właściciela składnicy złomu. Figura była zniszczona, przebita w korpusie jakimś ostrym narzędziem. Ksiądz Kostoń  zdecydował, że odtąd ten Chrystus będzie wywyższony w prezbiterium nowego kościoła. Jeden z dzwonów został ufundowany przez parafię św. Pantaleona. Zgodnie z prośbą proboszcza tej parafii umieszczono na nim napis: '' Pokój i pojednanie narodom''.
== Proboszczowie ==
== Proboszczowie ==
*[[Machulec Rajmund|ks. Rajmund Machulec]] rektor (1971-1979)
*[[Machulec Rajmund|ks. Rajmund Machulec]] rektor (1971-1979)
Linia 15: Linia 18:
*[[Płonka Piotr Paweł|ks. Piotr Paweł Płonka]] administrator (1986-1989), proboszcz (1989-1993)
*[[Płonka Piotr Paweł|ks. Piotr Paweł Płonka]] administrator (1986-1989), proboszcz (1989-1993)
*[[Kostoń Michał|ks. Michał Kostoń]] administrator (1993-1995), proboszcz (1995-2006)
*[[Kostoń Michał|ks. Michał Kostoń]] administrator (1993-1995), proboszcz (1995-2006)
*[[Gatnar Damian|ks. Damian Gatnar]] (2006-nadal)
*[[Gatnar Damian|ks. Damian Gatnar]] (2006-2018)
 
*[[Ogrodniczak Jarosław|ks. Jarosław Ogrodniczak]] administrator (2018-2019), proboszcz (2019-2023)
*[[Kowalski Michał|ks. Michał Kowalski]] (2023-nadal)
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
M. Kostoń, Krótkie dzieje jednej z piekarskich parafii czyli przejście od Zmartwychwstałego do Świętej Rodziny, Piekary Śląskie 2002.; M. Łuczak, Prowadzeni przez entuzjazm, GN 2006, nr 1, (dodatek katowicki), s. 14-15; P. Kucharczyk, Święta rodzina z osiedla Wieczorka. Najmłodsza parafia w Piekarach, GN 2002, nr 50, (dodatek katowicki), s. 36.   
M. Kostoń, Krótkie dzieje jednej z piekarskich parafii czyli przejście od Zmartwychwstałego do Świętej Rodziny, Piekary Śląskie 2002.; M. Łuczak, Prowadzeni przez entuzjazm, GN 2006, nr 1, (dodatek katowicki), s. 14-15; P. Kucharczyk, Święta rodzina z osiedla Wieczorka. Najmłodsza parafia w Piekarach, GN 2002, nr 50, (dodatek katowicki), s. 36; [https://archidiecezjakatowicka.pl/o-diecezji/aktualnosci/830-dekrety-dla-nowych-proboszczow], (dostęp: 22.09.2019).   
 
 
{{Dekanaty}}
{{Dekanaty}}
[[Kategoria:Parafie - P|Piekary Świętej Rodziny]]
[[Kategoria:Parafie - P|Piekary Świętej Rodziny]]
[[Kategoria:Dekanat Piekary Śląskie|Piekary Świętej Rodziny]]
[[Kategoria:Dekanat Piekary Śląskie|Piekary Świętej Rodziny]]
[[Kategoria:Piekary Śląskie]]

Aktualna wersja na dzień 20:33, 11 cze 2023

Piekary Rodzina1.jpg

Parafia Świętej Rodziny w Piekarach Śląskich jest jednostką, która kontynuuje tradycje istniejącej do 2000 roku parafii Zmartwychwstania Pańskiego z kalwaryjskiego wzgórza w Piekarach. Parafia Zmartwychwstania Pańskiego od samego początku swego istnienia doświadczała pewnych istotnych niedogodności. Kościół na wzgórzu był jedynie wypożyczony od parafii NMP. W czasie pielgrzymek stanowych dwa razy do roku Msze niedzielne mogły być odprawiane w nim jedynie wczesnym rankiem i późnym wieczorem, aby nie przeszkadzać zebranym na Kalwarii pielgrzymom w zwiedzaniu, co powodowało, że bardzo wielu parafian po prostu pozostawało w te dni w domu, nie odwiedzając okolicznych kościołów. Drugim poważnym utrudnieniem było usytuowanie kościoła i probostwa poza terenem należącym do parafii, do tego na wzniesieniu. Codzienna droga na Mszę była uciążliwa, szczególnie dla starszych i schorowanych parafian. Również duszpasterze doświadczali niedogodności w postaci zamieszkiwania w podniszczonym budynku probostwa i prowadzenia katechezy w słabo ogrzewanych, zawilgoconych salkach.

Budowa nowego kościoła

Pod koniec lat 80. XX wieku ówczesny proboszcz parafii, ks. Piotr Płonka wielokrotnie konsultował się z architektami w celu ustalenia najdogodniejszego miejsca pod budowę nowych salek i probostwa. Niebawem zgłosił ks. Płonka trudną sytuację abp. Damianowi Zimoniowi, który zaproponował przeniesienie siedziby parafii i wybudowanie nowego kościoła na Osiedlu Wieczorka.

Nie bez problemów wybrano lokalizację pod budowę nowego obiektu. W międzyczasie proboszczem i kierownikiem budowy nowego kościoła został ks. Michał Kostoń. 13 września 1993 abp Damian Zimoń wydał oficjalne pismo, wyznaczając w nim parafie patronackie, które miały za zadanie swą ofiarą modlitewną i pieniężną wspierać budowę. 30 listopada 1993 zaakceptowano sporządzony przez małżeństwo bytomskich architektów – Barbarę i Piotra Średniawa projekt kościoła i przyległych budynków. 1 lutego 1994 Urząd Miejski w Piekarach uznał plan realizacyjny Zespołu Sakralnego.

Prace rozpoczęto w maju 1994 od ogrodzenia terenu pod budowę probostwa i sal katechetycznych. 25 maja 1994 bp Gerard Bernacki poświęcił plac budowy. Miesiąc później rozpoczęto wykopy pod fundamenty probostwa, a w lipcu wymurowano ściany kaplicy, którą zaplanowano jako tymczasowe miejsce odprawiania nabożeństw do momentu oddania do użytku nowego kościoła. Prace nad budową kościoła rozpoczęto jeszcze w 1995 roku. W grudniu 1996 roku odprawiono w nim pierwszą Mszę – Pasterkę pod gołym niebem z zaimprowizowanymi zaledwie: ołtarzem, prezbiterium, nagłośnieniem i oświetleniem. W Pasterce uczestniczyło zaskakująco dużo wiernych. Konsekracji nowego kościoła i ustanowienia nowej parafii Świętej Rodziny dokonał abp Damian Zimoń 10 grudnia 2000. W tym dniu umieszczono w kościele relikwie świętej Faustyny.

Stacje Drogi Krzyżowej, witraże, w tym największy zdobiący prezbiterium, wykonane zostały przez plastyka Justynę Bonikowską. Była to jej pierwsza realizacja sakralna, wykonana metodą tzw. głębokiego fusingu - łączenia różnogatunkowych i wielokolorowych elementów szkła pod wpływem temperatury powyżej 700’C. Droga Krzyżowa ma więc formę nowoczesnych okien witrażowych, oświetlanych naturalnym światłem, a każda stacja nazwana jest tylko jednym słowem.

Autorem fresku w prezbiterium jest Andrzej Borowski. Organy do piekarskiego kościoła przekazała w darze parafia św. Pantaleona z Buchholz. W późniejszym czasie pojawił się w kościele relikwiarz Krzyża Świętego. Umieszczono go w drewnianym, stojącym w prezbiterium krzyżu, który posiada oryginalną przeszłość. Właściciel jednego z zakładów stolarskich w Zabrzu podczas wizyty ks. Kostonia w tym zakładzie pokazał mu miedzianą figurę Chrystusa. Otrzymał ją kiedyś od właściciela składnicy złomu. Figura była zniszczona, przebita w korpusie jakimś ostrym narzędziem. Ksiądz Kostoń zdecydował, że odtąd ten Chrystus będzie wywyższony w prezbiterium nowego kościoła. Jeden z dzwonów został ufundowany przez parafię św. Pantaleona. Zgodnie z prośbą proboszcza tej parafii umieszczono na nim napis: Pokój i pojednanie narodom.

Proboszczowie

Bibliografia

M. Kostoń, Krótkie dzieje jednej z piekarskich parafii czyli przejście od Zmartwychwstałego do Świętej Rodziny, Piekary Śląskie 2002.; M. Łuczak, Prowadzeni przez entuzjazm, GN 2006, nr 1, (dodatek katowicki), s. 14-15; P. Kucharczyk, Święta rodzina z osiedla Wieczorka. Najmłodsza parafia w Piekarach, GN 2002, nr 50, (dodatek katowicki), s. 36; [1], (dostęp: 22.09.2019).