Parafia Świętej Rodziny w Piekarach Śląskich: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
mNie podano opisu zmian
(uzupełnienie)
 
(Nie pokazano 16 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
Parafia pod wezwaniem Świętej Rodziny w Piekarach Śląskich jest jednostką, która kontynuuje tradycje istniejącej do 2000 roku parafii Zmartwychwstania Pańskiego z kalwaryjskiego wzgórza w Piekarach.  
[[Plik:Piekary Rodzina1.jpg|300px|right|thumb]]
Parafia pod wezwaniem Zmartwychwstania Pańskiego, od samego początku swego istnienia doświadczała pewnych istotnych niedogodności. Kościół na wzgórzu był jedynie wypożyczony od parafii NMP. Podczas pielgrzymek stanowych dwa razy do roku, msze niedzielne mogły być odprawiane w nim jedynie wczesnym rankiem i późnym wieczorem, aby nie przeszkadzać zebranym na [[Kalwaria Piekarska|Kalwarii]] pielgrzymom w zwiedzaniu, co powodowało, że bardzo wielu parafian po prostu pozostawało w te dni w domu, nie odwiedzając okolicznych kościołów. Drugim poważnym utrudnieniem było usytuowanie kościoła i probostwa poza terenem należącym do parafii, do tego na wzniesieniu. Codzienna droga na mszę była uciążliwa do przebycia, szczególnie dla starszych i schorowanych parafian. Również duszpasterze doświadczali niedogodności w postaci zamieszkiwania w podniszczonym budynku probostwa i prowadzenia katechezy w słabo ogrzewanych, zawilgoconych salkach.
Parafia Świętej Rodziny w Piekarach Śląskich jest jednostką, która kontynuuje tradycje istniejącej do 2000 roku [[Parafia Zmartwychwstania Pańskiego w Piekarach Śląskich|parafii Zmartwychwstania Pańskiego]] z kalwaryjskiego wzgórza w Piekarach.  
W końcu lat 80. ówczesny proboszcz parafii- ks. [[Płonka Piotr|Piotr Płonka]] wielokrotnie konsultował się z architektami w celu ustalenia najdogodniejszego miejsca do wybudowania nowych salek i probostwa. Niebawem zgłosił ks. Płonka trudną sytuację Księdzu Arcybiskupowi [[Zimoń Damian|Damianowi Zimoniowi]], który zaproponował przeniesienie siedziby parafii i wybudowanie nowego kościoła na Osiedlu Wieczorka. Była to propozycja śmiała, dająca jednak wielkie nadzieje na ożywienie życia duchowego i intensywniejszą katechizację mieszkańców tego sporego ośrodka mieszkalnego.
Parafia Zmartwychwstania Pańskiego od samego początku swego istnienia doświadczała pewnych istotnych niedogodności. Kościół na wzgórzu był jedynie wypożyczony od [[Parafia  Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|parafii NMP]]. W czasie pielgrzymek stanowych dwa razy do roku Msze niedzielne mogły być odprawiane w nim jedynie wczesnym rankiem i późnym wieczorem, aby nie przeszkadzać zebranym na [[Kalwaria Piekarska|Kalwarii]] pielgrzymom w zwiedzaniu, co powodowało, że bardzo wielu parafian po prostu pozostawało w te dni w domu, nie odwiedzając okolicznych kościołów. Drugim poważnym utrudnieniem było usytuowanie kościoła i probostwa poza terenem należącym do parafii, do tego na wzniesieniu. Codzienna droga na Mszę była uciążliwa, szczególnie dla starszych i schorowanych parafian. Również duszpasterze doświadczali niedogodności w postaci zamieszkiwania w podniszczonym budynku probostwa i prowadzenia katechezy w słabo ogrzewanych, zawilgoconych salkach.  
==Budowa nowego kościoła==
Pod koniec lat 80. XX wieku ówczesny proboszcz parafii, [[Płonka Piotr|ks. Piotr Płonka]] wielokrotnie konsultował się z architektami w celu ustalenia najdogodniejszego miejsca pod budowę nowych salek i probostwa. Niebawem zgłosił ks. Płonka trudną sytuację [[Zimoń Damian|abp. Damianowi Zimoniowi]], który zaproponował przeniesienie siedziby parafii i wybudowanie nowego kościoła na Osiedlu Wieczorka.  


Nie bez problemów wybrano lokalizację pod budowę nowego obiektu. W międzyczasie proboszczem i kierownikiem budowy nowego kościoła został ks. [[Kostoń Michał|Michał Kostoń]]. 13 września 1993 Ksiądz Arcybiskup wydał oficjalne pismo, wyznaczając w nim parafie patronackie, które swą ofiarą modlitewną i pieniężną miały zadanie wspierać budowę. 30 listopada 1993 zaakceptowano projekt kościoła i przyległych budynków sporządzony przez małżeństwo bytomskich architektów- Barbarę i Piotra  Średniawa. 1 lutego 1994 Urząd Miejski w Piekarach uznał plan realizacyjny Zespołu Sakralnego.
Nie bez problemów wybrano lokalizację pod budowę nowego obiektu. W międzyczasie proboszczem i kierownikiem budowy nowego kościoła został [[Kostoń Michał|ks. Michał Kostoń]]. 13 września 1993 abp Damian Zimoń wydał oficjalne pismo, wyznaczając w nim parafie patronackie, które miały za zadanie swą ofiarą modlitewną i pieniężną wspierać budowę. 30 listopada 1993 zaakceptowano sporządzony przez małżeństwo bytomskich architektów Barbarę i Piotra  Średniawa projekt kościoła i przyległych budynków. 1 lutego 1994 Urząd Miejski w Piekarach uznał plan realizacyjny Zespołu Sakralnego.
Prace rozpoczęto w maju 1994 od ogrodzenia terenu pod budowę probostwa i sal katechetycznych. 25 maja 1994 ksiądz biskup [[Bernacki Gerard|Gerard Bernacki]] poświęcił plac budowy. Miesiąc później rozpoczęto wykopy pod fundamenty probostwa, a w lipcu wymurowane zostały ściany kaplicy, którą zaplanowano jako tymczasowe miejsce odprawiania nabożeństw do momentu oddania do użytku kościoła. nowego kościoła.
Prace nad budową kościoła rozpoczęto jeszcze w 1995 roku. W grudniu 1996 odprawiono w nim pierwszą mszę- Pasterkę, pod gołym niebem z zaimprowizowanymi zaledwie: ołtarzem, prezbiterium, nagłośnieniem i oświetleniem. Uczestniczyło w tej Pasterce zaskakująco dużo wiernych.


Konsekracji nowego kościoła i ustanowienia nowej parafii pod wezwaniem Świętej Rodziny dokonał Ksiądz Arcybiskup Damian Zimoń dnia 10 grudnia 2000 roku. W tym dniu wmurowano także w kościele autentyczne relikwie świętej Faustyny. Proboszcz Kostoń wygłosił kazanie, w którym podziękował wszystkim osobom zaangażowanym w dzieło budowy.
Prace rozpoczęto w maju 1994 od ogrodzenia terenu pod budowę probostwa i sal katechetycznych. 25 maja 1994 [[Bernacki Gerard|bp Gerard Bernacki]] poświęcił plac budowy. Miesiąc później rozpoczęto wykopy pod fundamenty probostwa, a w lipcu wymurowano ściany kaplicy, którą zaplanowano jako tymczasowe miejsce odprawiania nabożeństw do momentu oddania do użytku nowego kościoła. Prace nad budową kościoła rozpoczęto jeszcze w 1995 roku. W grudniu 1996 roku  odprawiono w nim pierwszą Mszę – Pasterkę pod gołym niebem z zaimprowizowanymi zaledwie: ołtarzem, prezbiterium, nagłośnieniem i oświetleniem.  W Pasterce uczestniczyło zaskakująco dużo wiernych. Konsekracji nowego kościoła i ustanowienia nowej parafii Świętej Rodziny dokonał abp Damian Zimoń 10 grudnia 2000. W tym dniu umieszczono w kościele relikwie [[Św. Faustyna Kowalska|świętej Faustyny]].


Projekt wystroju wnętrza- Droga Krzyżowa, witraże, w tym największy, zdobiący prezbiterium wykonane zostały przez panią plastyk Justynę Bonikowską. Autorem fresku w prezbiterium jest pan Andrzej Borowski. Organy do piekarskiego kościoła przekazała w darze parafia pod wezwaniem św. Pantaleona z Buchholz.
Stacje [[Droga Krzyżowa|Drogi Krzyżowej]], witraże, w tym największy zdobiący [[prezbiterium]], wykonane zostały przez plastyka [[Bonikowska Justyna|Justynę Bonikowską]]. Była to jej pierwsza realizacja sakralna, wykonana metodą tzw. głębokiego fusingu - łączenia różnogatunkowych i wielokolorowych elementów szkła pod wpływem temperatury powyżej 700’C. Droga Krzyżowa ma więc formę nowoczesnych okien witrażowych,
W późniejszym czasie pojawił się w kościele także relikwiarz Krzyża Świętego. Umieszczono go w drewnianym krzyżu stojącym w prezbiterium, z którym wiąże się ciekawa historia. Właściciel jednego z zakładów stolarskich w Zabrzu pokazał ks. Kostoniowi, podczas jego wizyty w swoim zakładzie, miedzianą figurę Chrystusa. Otrzymał ją kiedyś od właściciela składnicy złomu. Figura była sponiewierana, przebita w korpusie jakimś ostrym narzędziem. Ksiądz Kostoń niemal od razu zdecydował, że odtąd ten Chrystus będzie wywyższony w prezbiterium nowego kościoła.
oświetlanych naturalnym światłem, a każda stacja nazwana jest tylko jednym słowem.
Jeden z dzwonów w dzwonnicy został ufundowany przez parafię św. Pantaleona. Zgodnie z prośbą proboszcza tej parafii, został umieszczony na nim napis: „Pokój i pojednanie narodom.


Autorem fresku w prezbiterium jest  Andrzej Borowski. Organy do piekarskiego kościoła przekazała w darze parafia św. Pantaleona z Buchholz. W późniejszym czasie pojawił się w kościele relikwiarz Krzyża Świętego. Umieszczono go w drewnianym, stojącym w prezbiterium krzyżu, który posiada oryginalną przeszłość. Właściciel jednego z zakładów stolarskich w Zabrzu podczas wizyty ks. Kostonia w tym zakładzie pokazał mu miedzianą figurę Chrystusa. Otrzymał ją kiedyś od właściciela składnicy złomu. Figura była zniszczona, przebita w korpusie jakimś ostrym narzędziem. Ksiądz Kostoń  zdecydował, że odtąd ten Chrystus będzie wywyższony w prezbiterium nowego kościoła. Jeden z dzwonów został ufundowany przez parafię św. Pantaleona. Zgodnie z prośbą proboszcza tej parafii umieszczono na nim napis: '' Pokój i pojednanie narodom''.
== Proboszczowie ==
== Proboszczowie ==
*[[Machulec Rajmund|ks. Rajmund Machulec]] rektor (1971-1979)
*[[Machulec Rajmund|ks. Rajmund Machulec]] rektor (1971-1979)
Linia 18: Linia 18:
*[[Płonka Piotr Paweł|ks. Piotr Paweł Płonka]] administrator (1986-1989), proboszcz (1989-1993)
*[[Płonka Piotr Paweł|ks. Piotr Paweł Płonka]] administrator (1986-1989), proboszcz (1989-1993)
*[[Kostoń Michał|ks. Michał Kostoń]] administrator (1993-1995), proboszcz (1995-2006)
*[[Kostoń Michał|ks. Michał Kostoń]] administrator (1993-1995), proboszcz (1995-2006)
*[[Gatnar Damian|ks. Damian Gatnar]] (2006-nadal)
*[[Gatnar Damian|ks. Damian Gatnar]] (2006-2018)
 
*[[Ogrodniczak Jarosław|ks. Jarosław Ogrodniczak]] administrator (2018-2019), proboszcz (2019-2023)
*[[Kowalski Michał|ks. Michał Kowalski]] (2023-nadal)
== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
M. Kostoń, Krótkie dzieje jednej z piekarskich parafii czyli przejście od Zmartwychwstałego do Świętej Rodziny, Piekary Śląskie 2002.
M. Kostoń, Krótkie dzieje jednej z piekarskich parafii czyli przejście od Zmartwychwstałego do Świętej Rodziny, Piekary Śląskie 2002.; M. Łuczak, Prowadzeni przez entuzjazm, GN 2006, nr 1, (dodatek katowicki), s. 14-15; P. Kucharczyk, Święta rodzina z osiedla Wieczorka. Najmłodsza parafia w Piekarach, GN 2002, nr 50, (dodatek katowicki), s. 36; [https://archidiecezjakatowicka.pl/o-diecezji/aktualnosci/830-dekrety-dla-nowych-proboszczow], (dostęp: 22.09.2019). 
 
{{Dekanaty}}
{{Dekanaty}}
[[Kategoria:Parafie - P|Piekary Świętej Rodziny]]
[[Kategoria:Parafie - P|Piekary Świętej Rodziny]]
[[Kategoria:Dekanat Piekary Śląskie|Piekary Świętej Rodziny]]
[[Kategoria:Dekanat Piekary Śląskie|Piekary Świętej Rodziny]]
[[Kategoria:Piekary Śląskie]]

Aktualna wersja na dzień 20:33, 11 cze 2023

Piekary Rodzina1.jpg

Parafia Świętej Rodziny w Piekarach Śląskich jest jednostką, która kontynuuje tradycje istniejącej do 2000 roku parafii Zmartwychwstania Pańskiego z kalwaryjskiego wzgórza w Piekarach. Parafia Zmartwychwstania Pańskiego od samego początku swego istnienia doświadczała pewnych istotnych niedogodności. Kościół na wzgórzu był jedynie wypożyczony od parafii NMP. W czasie pielgrzymek stanowych dwa razy do roku Msze niedzielne mogły być odprawiane w nim jedynie wczesnym rankiem i późnym wieczorem, aby nie przeszkadzać zebranym na Kalwarii pielgrzymom w zwiedzaniu, co powodowało, że bardzo wielu parafian po prostu pozostawało w te dni w domu, nie odwiedzając okolicznych kościołów. Drugim poważnym utrudnieniem było usytuowanie kościoła i probostwa poza terenem należącym do parafii, do tego na wzniesieniu. Codzienna droga na Mszę była uciążliwa, szczególnie dla starszych i schorowanych parafian. Również duszpasterze doświadczali niedogodności w postaci zamieszkiwania w podniszczonym budynku probostwa i prowadzenia katechezy w słabo ogrzewanych, zawilgoconych salkach.

Budowa nowego kościoła

Pod koniec lat 80. XX wieku ówczesny proboszcz parafii, ks. Piotr Płonka wielokrotnie konsultował się z architektami w celu ustalenia najdogodniejszego miejsca pod budowę nowych salek i probostwa. Niebawem zgłosił ks. Płonka trudną sytuację abp. Damianowi Zimoniowi, który zaproponował przeniesienie siedziby parafii i wybudowanie nowego kościoła na Osiedlu Wieczorka.

Nie bez problemów wybrano lokalizację pod budowę nowego obiektu. W międzyczasie proboszczem i kierownikiem budowy nowego kościoła został ks. Michał Kostoń. 13 września 1993 abp Damian Zimoń wydał oficjalne pismo, wyznaczając w nim parafie patronackie, które miały za zadanie swą ofiarą modlitewną i pieniężną wspierać budowę. 30 listopada 1993 zaakceptowano sporządzony przez małżeństwo bytomskich architektów – Barbarę i Piotra Średniawa projekt kościoła i przyległych budynków. 1 lutego 1994 Urząd Miejski w Piekarach uznał plan realizacyjny Zespołu Sakralnego.

Prace rozpoczęto w maju 1994 od ogrodzenia terenu pod budowę probostwa i sal katechetycznych. 25 maja 1994 bp Gerard Bernacki poświęcił plac budowy. Miesiąc później rozpoczęto wykopy pod fundamenty probostwa, a w lipcu wymurowano ściany kaplicy, którą zaplanowano jako tymczasowe miejsce odprawiania nabożeństw do momentu oddania do użytku nowego kościoła. Prace nad budową kościoła rozpoczęto jeszcze w 1995 roku. W grudniu 1996 roku odprawiono w nim pierwszą Mszę – Pasterkę pod gołym niebem z zaimprowizowanymi zaledwie: ołtarzem, prezbiterium, nagłośnieniem i oświetleniem. W Pasterce uczestniczyło zaskakująco dużo wiernych. Konsekracji nowego kościoła i ustanowienia nowej parafii Świętej Rodziny dokonał abp Damian Zimoń 10 grudnia 2000. W tym dniu umieszczono w kościele relikwie świętej Faustyny.

Stacje Drogi Krzyżowej, witraże, w tym największy zdobiący prezbiterium, wykonane zostały przez plastyka Justynę Bonikowską. Była to jej pierwsza realizacja sakralna, wykonana metodą tzw. głębokiego fusingu - łączenia różnogatunkowych i wielokolorowych elementów szkła pod wpływem temperatury powyżej 700’C. Droga Krzyżowa ma więc formę nowoczesnych okien witrażowych, oświetlanych naturalnym światłem, a każda stacja nazwana jest tylko jednym słowem.

Autorem fresku w prezbiterium jest Andrzej Borowski. Organy do piekarskiego kościoła przekazała w darze parafia św. Pantaleona z Buchholz. W późniejszym czasie pojawił się w kościele relikwiarz Krzyża Świętego. Umieszczono go w drewnianym, stojącym w prezbiterium krzyżu, który posiada oryginalną przeszłość. Właściciel jednego z zakładów stolarskich w Zabrzu podczas wizyty ks. Kostonia w tym zakładzie pokazał mu miedzianą figurę Chrystusa. Otrzymał ją kiedyś od właściciela składnicy złomu. Figura była zniszczona, przebita w korpusie jakimś ostrym narzędziem. Ksiądz Kostoń zdecydował, że odtąd ten Chrystus będzie wywyższony w prezbiterium nowego kościoła. Jeden z dzwonów został ufundowany przez parafię św. Pantaleona. Zgodnie z prośbą proboszcza tej parafii umieszczono na nim napis: Pokój i pojednanie narodom.

Proboszczowie

Bibliografia

M. Kostoń, Krótkie dzieje jednej z piekarskich parafii czyli przejście od Zmartwychwstałego do Świętej Rodziny, Piekary Śląskie 2002.; M. Łuczak, Prowadzeni przez entuzjazm, GN 2006, nr 1, (dodatek katowicki), s. 14-15; P. Kucharczyk, Święta rodzina z osiedla Wieczorka. Najmłodsza parafia w Piekarach, GN 2002, nr 50, (dodatek katowicki), s. 36; [1], (dostęp: 22.09.2019).