Muzeum Archidiecezjalne w Katowicach: Różnice pomiędzy wersjami
mNie podano opisu zmian |
mNie podano opisu zmian |
||
Linia 8: | Linia 8: | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
R. Zwoźniakowa, Muzeum Diecezjalne: świadectwo wiary i kultury, „Z Tej ziemi: Śląski kalendarz katolicki” 1985, s. 138-139; J. Myszor: Historia diecezji katowickiej, Katowice 1999, s. 588-591.; | |||
[[Kategoria:Historia Kościoła na Śląsku|Muzeum]] | [[Kategoria:Historia Kościoła na Śląsku|Muzeum]] | ||
[[Kategoria:Kuria diecezjalna|Muzeum]] | [[Kategoria:Kuria diecezjalna|Muzeum]] |
Wersja z 01:30, 13 sty 2010
Prof. Tadeusz Dobrowolski w okresie międzywojennym przejął w depozyt zbiory sakralnej, które miały stanowić ozdobę przyszłego Muzeum Śląskiego. W czasie wojny część zbioru kościelnego zaginęła, a pozostała znalazła się w depozycie Muzeum Śląskiego w Bytomiu, W 1975 roku bp Herbert Bednorz powołał do istnienia Muzeum Diecezjalne, ale dopiero w 1980 roku diecezja katowicka odzyskała swoją własność znajdująca się w Muzeum Bytomskim. Obecnie Muzeum Archidiecezjalne mieści się w jednym ze skrzydeł gmachu kurii. Muzeum zajmuje się inwentaryzacją, gromadzeniem i konserwacja zabytków sztuki sakralnej. Przechowuje nie tylko obiekty zabytkowe sztuki religijnej ale również pamiątki życia religijnego, obiekty treści świeckiej pochodzące z parafii i z darów, przedmioty posiadające związek z regionem i historią diecezji. Placówka weszła w posiadanie kilku kolekcji, m. in. ze zbiorów ks. Emila Szramka, Marii Korfanty Ullmann, a także pamiątek związanych z ruchem "Solidarności". Przy Muzeum działa galeria sztuki współczesnej „Fra Angelico”. W stanie wojennym przy Muzeum skupiła się opozycja polityczna wywodząca się z śląskiego środowiska artystycznego.
Dyrektorzy
- ks. Józef Pawliczek (1983-1985)
- ks. Jerzy Myszor (1985-1989)
- ks. Henryk Pyka (1989-nadal)
Bibliografia
R. Zwoźniakowa, Muzeum Diecezjalne: świadectwo wiary i kultury, „Z Tej ziemi: Śląski kalendarz katolicki” 1985, s. 138-139; J. Myszor: Historia diecezji katowickiej, Katowice 1999, s. 588-591.;