Marcisz Eugeniusz: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
| (Nie pokazano 4 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== | ==Marcisz Eugeniusz (1939-1995)== | ||
Urodził się 11 września 1939 w Przyszowicach. Ukończył Szkołę Podstawową nr 1 w Knurowie i Liceum Ogólnokształcące w Rybniku. Święcenia diakonatu otrzymał 20 maja 1962, a święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1963 w [[Parafia Chrystusa Króla w Katowicach|katedrze Chrystusa Króla w Katowicach]] z rąk [[Bednorz Herbert|bpa Herberta Bednorza]]. Mszę świętą prymicyjną odprawił w [[Parafia św. Jana Nepomucena w Przyszowicach| kościele pw. św. Jana Nepomucena w Przyszowicach]]. | |||
Jego pierwszą placówką wikariuszowską była parafia Trójcy | Jego pierwszą placówką wikariuszowską była [[Parafia Trójcy Przenajświętszej w Kochłowicach|parafia Trójcy Przenajświętszej w Kochłowicach]] (1963-1965). Następne placówki to parafie: [[Parafia św. Marii Magdaleny w Tychach|św. Marii Magdaleny w Tychach]] (1965-1966), [[Parafia św. Michała Archanioła w Suchej Górze|św. Michała Archanioła w Suchej Górze]] (1966-1970), [[Parafia Chrystusa Króla w Hołdunowie|Chrystusa Króla w Hołdunowie]] (1970-1972), Najświętszej Marii Panny Królowej Polski w Czechowicach Dziedzicach (1972-1975; obecnie [[diecezja bielsko-żywiecka]]) i [[Parafia św. Jana Chrzciciela w Pawłowicach Śląskich|św. Jana Chrzciciela w Pawłowicach Śląskich]] (1975). | ||
Podczas sprawowania posługi wikariusza w parafii św. Jana Chrzciciela rozpoczął budowę kościoła w Bojszowach Nowych – obecnie to parafia | Podczas sprawowania posługi wikariusza w parafii św. Jana Chrzciciela rozpoczął budowę kościoła w Bojszowach Nowych – obecnie to [[Parafia Najświętszej Maryi Panny Uzdrowienia Chorych w Bojszowach Nowych|parafia NMP Uzdrowienia Chorych]]. W maju 1980 roku bp Herbert Bednorz nadał mu prawo używania tytułu proboszcza. W latach 1980-1985 był administratorem, a następnie proboszczem [[Parafia św. Floriana w Chorzowie|parafii św. Floriana w Chorzowie]]. Wybudował tam przepompownię wody, która uchroniła kryptę kościoła przed ponownymi zalewami. Z jego inicjatywy powstał też dom katechetyczny, w którym odbywały się katechezy. Po 5 latach posługi – na własną prośbę – został przeniesiony do [[Parafia Najświętszej Maryi Panny Królowej Różańca Świętego w Boronowie|parafii NMP Królowej Różańca Świętego w Boronowie]]. | ||
W 1985 roku otrzymał tytuł kanonika honorowego Kapituły Katedralnej w Katowicach. | W 1985 roku otrzymał tytuł kanonika honorowego [[Kapituła Katedralna w Katowicach|Kapituły Katedralnej w Katowicach]]. | ||
Gdy w 1992 roku Jan Paweł II opublikował bullę papieską Totus Tuus Poloniae Populus, na jej mocy została utworzona diecezja gliwicka, a ks. Marcisz został do niej inkardynowany. 28 sierpnia 1995 został mianowany proboszczem parafii św. Antoniego w Zabrzu, w której posługiwał aż do nagłej śmierci. | Gdy w 1992 roku [[Jan Paweł II]] opublikował [[Bulla|bullę]] papieską [[Totus Tuus Poloniae Populus]], na jej mocy została utworzona [[Diecezja Gliwicka|diecezja gliwicka]], a ks. Marcisz został do niej inkardynowany. 28 sierpnia 1995 został mianowany proboszczem parafii św. Antoniego w Zabrzu, w której posługiwał aż do nagłej śmierci 5 marca 2003. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Edward J. Pyka: Przyszowiccy duchowni w służbie Bogu i ludziom. Przyszowice 2013. s.109-110. | Edward J. Pyka: Przyszowiccy duchowni w służbie Bogu i ludziom. Przyszowice 2013. s.109-110. | ||
{{Noty biograficzne}} | |||
[[Kategoria:Biografie - M]] | [[Kategoria:Biografie - M]] | ||
[[Kategoria:Budowniczy]] | |||
[[Kategoria:Kanonicy]] | |||
Aktualna wersja na dzień 13:15, 25 kwi 2020
Marcisz Eugeniusz (1939-1995)
Urodził się 11 września 1939 w Przyszowicach. Ukończył Szkołę Podstawową nr 1 w Knurowie i Liceum Ogólnokształcące w Rybniku. Święcenia diakonatu otrzymał 20 maja 1962, a święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1963 w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach z rąk bpa Herberta Bednorza. Mszę świętą prymicyjną odprawił w kościele pw. św. Jana Nepomucena w Przyszowicach.
Jego pierwszą placówką wikariuszowską była parafia Trójcy Przenajświętszej w Kochłowicach (1963-1965). Następne placówki to parafie: św. Marii Magdaleny w Tychach (1965-1966), św. Michała Archanioła w Suchej Górze (1966-1970), Chrystusa Króla w Hołdunowie (1970-1972), Najświętszej Marii Panny Królowej Polski w Czechowicach Dziedzicach (1972-1975; obecnie diecezja bielsko-żywiecka) i św. Jana Chrzciciela w Pawłowicach Śląskich (1975).
Podczas sprawowania posługi wikariusza w parafii św. Jana Chrzciciela rozpoczął budowę kościoła w Bojszowach Nowych – obecnie to parafia NMP Uzdrowienia Chorych. W maju 1980 roku bp Herbert Bednorz nadał mu prawo używania tytułu proboszcza. W latach 1980-1985 był administratorem, a następnie proboszczem parafii św. Floriana w Chorzowie. Wybudował tam przepompownię wody, która uchroniła kryptę kościoła przed ponownymi zalewami. Z jego inicjatywy powstał też dom katechetyczny, w którym odbywały się katechezy. Po 5 latach posługi – na własną prośbę – został przeniesiony do parafii NMP Królowej Różańca Świętego w Boronowie.
W 1985 roku otrzymał tytuł kanonika honorowego Kapituły Katedralnej w Katowicach.
Gdy w 1992 roku Jan Paweł II opublikował bullę papieską Totus Tuus Poloniae Populus, na jej mocy została utworzona diecezja gliwicka, a ks. Marcisz został do niej inkardynowany. 28 sierpnia 1995 został mianowany proboszczem parafii św. Antoniego w Zabrzu, w której posługiwał aż do nagłej śmierci 5 marca 2003.
Bibliografia
Edward J. Pyka: Przyszowiccy duchowni w służbie Bogu i ludziom. Przyszowice 2013. s.109-110.
| |||||