Kocurek Teofil: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
|||
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 6 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Kocurek Teofil (1876-1953), proboszcz w Dębieńsku i Jaśkowicach == | == Kocurek Teofil (1876-1953), proboszcz w Dębieńsku i Jaśkowicach == | ||
Urodził się 21 kwietnia 1876 w Bogucicach | [[Plik:Kocurek Teofil1.jpg|right|thumb]] | ||
Urodził się 21 kwietnia 1876 w Bogucicach w rodzinie Pawła i Franciszki z d. Kir. Studiował [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|teologię na Uniwersytecie Wrocławskim]]. Przez pewien czas pełnił funkcję skarbnika [[Kółko Polskie - Wrocław|„Kółka Polskiego"]] w Konwikcie Teologicznym we Wrocławiu. 23 czerwca 1900 przyjął święcenia kapłańskie. | |||
Po święceniach pracował jako wikary kolejno w Łanach, w powiecie kozielskim (26 czerwca 1900 | Po święceniach pracował jako wikary kolejno w Łanach, w powiecie kozielskim (26 czerwca 1900 - 15 października 1903), w Lublińcu (15 października 1903 - 26 września 1904), w Szczecinie (26 września 1904 - 22 listopada 1906), jako [[Kuracja|kuratus]] w Arnswalde w Brandenburgii (22 października 1906 - 30 kwietnia 1919) i w [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Wyrach|Wyrach]], w powiecie pszczyńskim (1 maja 1919 - 31 grudnia 1922). W Wyrach aktywnie popierał ruch polski. | ||
W okresie II powstania śląskiego, 21 sierpnia 1920 miejscowa ludność skutecznie wystąpiła w obronie ks. Kocurka, którego zamierzało aresztować sipo ( | W okresie [[Powstania Śląskie|II powstania śląskiego]], 21 sierpnia 1920 miejscowa ludność skutecznie wystąpiła w obronie ks. Kocurka, którego zamierzało aresztować sipo (Sicherheitspolitzei). W 1922 roku był dekretowany na administratora [[Parafia św. Bartłomieja Apostoła w Bieruniu Starym|parafii w Bieruniu Starym]], ale zrezygnował. Od 1923 roku do 15 listopada 1938 był proboszczem [[Parafia św. Jerzego w Dębieńsku|parafii św. Jerzego w Dębieńsku,]] a następnie w [[Parafia św. Jana Chrzciciela w Jaśkowicach Śląskich|parafii w Jaśkowicach]]. 21 czerwca 1950 mianowany został radcą duchownym. Zmarł 31 lipca 1953 w Jaśkowicach i tam został pochowany. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
AAKat, Akta personalne ks. Teofila Kocurka; Schematyzm 1923-1947; Gwóźdź, Udział duchowieństwa, s. 186; E. Wyglenda, Kocurek Teofil (hasło), Słownik duchowieństwa, s. 178. | AAKat, Akta personalne ks. Teofila Kocurka; Schematyzm 1923-1947; Gwóźdź, Udział duchowieństwa, s. 186; E. Wyglenda, Kocurek Teofil (hasło), [w:] Słownik duchowieństwa, s. 178; B. Profaska, Dzieje Dębieńska, Czerwionka-Leszczyny 1998, s. 111; WD 1953, nr 5-12, s. 90. | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - K]] | [[Kategoria:Biografie - K]] | ||
[[Kategoria:Represjonowani]] | |||
Aktualna wersja na dzień 12:46, 19 wrz 2021
Kocurek Teofil (1876-1953), proboszcz w Dębieńsku i Jaśkowicach
Urodził się 21 kwietnia 1876 w Bogucicach w rodzinie Pawła i Franciszki z d. Kir. Studiował teologię na Uniwersytecie Wrocławskim. Przez pewien czas pełnił funkcję skarbnika „Kółka Polskiego" w Konwikcie Teologicznym we Wrocławiu. 23 czerwca 1900 przyjął święcenia kapłańskie.
Po święceniach pracował jako wikary kolejno w Łanach, w powiecie kozielskim (26 czerwca 1900 - 15 października 1903), w Lublińcu (15 października 1903 - 26 września 1904), w Szczecinie (26 września 1904 - 22 listopada 1906), jako kuratus w Arnswalde w Brandenburgii (22 października 1906 - 30 kwietnia 1919) i w Wyrach, w powiecie pszczyńskim (1 maja 1919 - 31 grudnia 1922). W Wyrach aktywnie popierał ruch polski.
W okresie II powstania śląskiego, 21 sierpnia 1920 miejscowa ludność skutecznie wystąpiła w obronie ks. Kocurka, którego zamierzało aresztować sipo (Sicherheitspolitzei). W 1922 roku był dekretowany na administratora parafii w Bieruniu Starym, ale zrezygnował. Od 1923 roku do 15 listopada 1938 był proboszczem parafii św. Jerzego w Dębieńsku, a następnie w parafii w Jaśkowicach. 21 czerwca 1950 mianowany został radcą duchownym. Zmarł 31 lipca 1953 w Jaśkowicach i tam został pochowany.
Bibliografia
AAKat, Akta personalne ks. Teofila Kocurka; Schematyzm 1923-1947; Gwóźdź, Udział duchowieństwa, s. 186; E. Wyglenda, Kocurek Teofil (hasło), [w:] Słownik duchowieństwa, s. 178; B. Profaska, Dzieje Dębieńska, Czerwionka-Leszczyny 1998, s. 111; WD 1953, nr 5-12, s. 90.
| |||||