Koźlik Augustyn: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
(uzupełnienie - kategoria)
 
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
== Koźlik Augustyn (1884-1952), proboszcz parafii św. Marii Magdaleny w Chorzowie Starym ==
== Koźlik Augustyn (1884-1952), proboszcz parafii w Siemianowicach i Chorzowie Starym ==
[[Grafika:Kozlik Augustyn.jpg|150px|left]]
[[Grafika:Kozlik Augustyn.jpg|150px|left|thumb]]
Urodził się 21 marca 1884 w Groszowicach k. Opola w rodzinie piekarza Franciszka i Katarzyny z d. Kalisz. Uczęszczał do gimnazjum w Opolu, następnie przeniósł się do konwiktu biskupiego w Bytomiu. W 1905 roku zdał egzamin dojrzałości. Po maturze rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego]]. W czasie studiów należał do stowarzyszeń akademickich polskiej młodzieży górnośląskiej: [[Kółko Polskie - Wrocław|Kółka Polskiego]], Kółka Braterskiego „Zet” i Grupy Narodowej „Swoi”, której był założycielem i pierwszym przewodniczącym. Z ramienia „Zetu” był także komisarzem tajnych polskich kółek gimnazjalnych na Śląsku. 17 czerwca 1909 przyjął święcenia kapłańskie.  
Urodził się 21 marca 1884 w Groszowicach k. Opola w rodzinie piekarza Franciszka i Katarzyny z d. Kalisz. Uczęszczał do gimnazjum w Opolu, następnie przeniósł się do konwiktu biskupiego w Bytomiu. W 1905 roku zdał egzamin dojrzałości. Po maturze rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego]]. W czasie studiów należał do stowarzyszeń akademickich polskiej młodzieży górnośląskiej: [[Kółko Polskie - Wrocław|Kółka Polskiego]], [[Zet|Kółka Braterskiego „Zet”]] i Grupy Narodowej „Swoi”, której był założycielem i pierwszym przewodniczącym. Z ramienia „Zetu” był także komisarzem tajnych polskich kółek gimnazjalnych na Śląsku. 17 czerwca 1909 przyjął święcenia kapłańskie.  


Jako wikariusz pracował w parafiach: MB w Raciborzu (1909-1910), św. Jana Chrzciciela w Szczecinie (1910-1912), św. Bartłomieja w Głogówku (1912-1918) i Wszystkich Świętych w Gliwicach (1918-1922). Na każdej placówce duszpasterskiej stawiał sobie za cel odnawianie życia religijnego m.in. poprzez aktywizowanie istniejących oraz tworzenie nowych organizacji i towarzystw kościelnych. Były to zwłaszcza stowarzyszenia katolickich robotników, [[Alojzjanie|Alojzjanów]] i kongregacje mariańskie, za pośrednictwem których prowadził działalność charytatywną. 1 października 1917 był wśród założycieli [[Towarzystwo Oświaty im. św. Jacka|Towarzystwa Oświaty im. św. Jacka]], a od 1918 roku członkiem władz.  
Jako wikariusz pracował w parafiach: MB w Raciborzu (1909-1910), św. Jana Chrzciciela w Szczecinie (1910-1912), św. Bartłomieja w Głogówku (1912-1918) i Wszystkich Świętych w Gliwicach (1918-1922). Na każdej placówce duszpasterskiej stawiał sobie za cel odnawianie życia religijnego m.in. poprzez aktywizowanie istniejących oraz tworzenie nowych organizacji i towarzystw kościelnych. Były to zwłaszcza stowarzyszenia katolickich robotników, [[Alojzjanie|Alojzjanów]] i [[Sodalicja Mariańska|kongregacje mariańskie]], za pośrednictwem których prowadził działalność charytatywną. 1 października 1917 był wśród założycieli [[Towarzystwo Oświaty na Śląsku im. św. Jacka|Towarzystwa Oświaty im. św. Jacka]], a od 1918 roku członkiem władz.  


Z chwilą utworzenia Polskiego Komisariatu Plebiscytowego angażował się w jego prace, a od połowy 1920 roku przeprowadzał wizytacje nauki religii z ramienia Międzysojuszniczej Komisji Plebiscytowej i Rządzącej na całym obszarze plebiscytowym. 1 września 1922 został mianowany katechetą w gimnazjum w Katowicach, powierzając mu również tymczasowo funkcję dyrektora tej szkoły. 20 grudnia 1924 zatwierdzono go na stanowisku proboszcza [[Parafia Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich|parafii Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich]]. Równocześnie pełnił inne funkcje kościelne: wizytatora nauki religii w szkołach powszechnych w Michałkowicach, Brzezinach i Szarleju, kuratora Sióstr św. Jadwigi, egzaminatora i sędziego prosynodalnego Sądu Biskupiego w Katowicach (1 września 1928) oraz członka [[Consilium Vigilantiae|„Consilium Vigilantiae”]].  
Z chwilą utworzenia [[Plebiscyt i jego skutki|Polskiego Komisariatu Plebiscytowego]] angażował się w jego prace, a od połowy 1920 roku przeprowadzał wizytacje nauki religii z ramienia Międzysojuszniczej Komisji Plebiscytowej i Rządzącej na całym obszarze plebiscytowym. 1 września 1922 został mianowany katechetą w gimnazjum w Katowicach, powierzając mu również tymczasowo funkcję dyrektora tej szkoły. 20 grudnia 1924 zatwierdzono go na stanowisku proboszcza [[Parafia Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich|parafii Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich]]. Równocześnie pełnił inne funkcje kościelne: wizytatora nauki religii w szkołach powszechnych w Michałkowicach, Brzezinach i Szarleju, kuratora Sióstr św. Jadwigi, egzaminatora i sędziego prosynodalnego Sądu Biskupiego w Katowicach (1 września 1928) oraz członka [[Consilium Vigilantiae|„Consilium Vigilantiae”]].  


Był kuratorem i wizytatorem Zgromadzenia Sióstr św. Jadwigi. 28 stycznia 1930 otrzymał tytuł „radcy duchownego”. W 1934 roku napisał i wydał monografię historyczną parafii pt. ''Kościół św. Krzyża w Siemianowicach Śląskich. 1884-1934''. W grudniu 1937 roku mianowany  proboszczem w [[Parafia św. Marii Magdaleny w Chorzowie Starym|parafii pw. św. Marii Magdaleny w Chorzowie Starym]], pozostawiając jednak w jego rękach administrowanie parafią siemianowicką. 26 listopada 1946 został mianowany członkiem Diecezjalnej Rady Administracyjnej, a 5 marca 1947 kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej w Katowicach. 12 kwietnia 1948 wybrany wicedziekanem dekanatu chorzowskiego. Zmarł 30 sierpnia 1952 w Chorzowie i tam został pochowany.
Był kuratorem i wizytatorem [[Jadwiżanki|Zgromadzenia Sióstr św. Jadwigi]]. 28 stycznia 1930 otrzymał tytuł „radcy duchownego”. W 1934 roku napisał i wydał monografię historyczną parafii pt. ''Kościół św. Krzyża w Siemianowicach Śląskich. 1884-1934''. W grudniu 1937 roku mianowany  proboszczem w [[Parafia św. Marii Magdaleny w Chorzowie Starym|parafii pw. św. Marii Magdaleny w Chorzowie Starym]], pozostawiając jednak w jego rękach administrowanie parafią siemianowicką. 26 listopada 1946 został mianowany członkiem Diecezjalnej Rady Administracyjnej, a 5 marca 1947 kanonikiem honorowym [[Kapituła Katedralna w Katowicach|Kapituły Katedralnej w Katowicach]]. 12 kwietnia 1948 wybrany wicedziekanem dekanatu chorzowskiego. Zmarł 30 sierpnia 1952 w Chorzowie i tam został pochowany.


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
AAKat, Akta personalne ks. Augustyna Koźlika; PAA 1924, s. 13; Schematyzm 1927-1947, Nekrolog, WD 1953, nr 3-4, s. 45; P. Porwoł, Koźlik Augustyn, (hasło), Słownik biograficzny, s. 200-201; Olszar, Duchowieństwo, s. 368-371, 377, 386; Myszor, Historia diecezji, s. 86, 116, 149, 444; EPS, s. 249, 620;  A. Halor, Kościół Krzyża Świętego w Siemianowicach. Monografia rocznicowa, Siemianowice 2006, s. 61-62; A. Dziurok, Aparat bezpieczeństwa wobec biskupów i kurii katowickiej w latach 1945-1956, [w:] Aparat bezpieczeństwa wobec kurii biskupich w Polsce, Warszawa 2009, s. 62.
AAKat, Akta personalne ks. Augustyna Koźlika; PAA 1924, s. 13; Schematyzm 1927-1947, Nekrolog, WD 1953, nr 3-4, s. 44, 45; P. Porwoł, Koźlik Augustyn, (hasło), [w:] Słownik biograficzny, s. 200-201; Olszar, Duchowieństwo, s. 368-371, 377, 386; Myszor, Historia diecezji, s. 86, 116, 149, 444; EPS, s. 249, 620;  A. Halor, Kościół Krzyża Świętego w Siemianowicach. Monografia rocznicowa, Siemianowice 2006, s. 61-62; A. Dziurok, Aparat bezpieczeństwa wobec biskupów i kurii katowickiej w latach 1945-1956, [w:] Aparat bezpieczeństwa wobec kurii biskupich w Polsce, Warszawa 2009, s. 62; J. Mandziuk, Koźlik Augustyn (1884-1952), SPTK, t. 6, Warszawa 1983, s. 202-203.


{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - K]]
[[Kategoria:Biografie - K]]
[[Kategoria:Społecznicy]]
[[Kategoria:Kanonicy]]

Aktualna wersja na dzień 22:11, 16 wrz 2019

Koźlik Augustyn (1884-1952), proboszcz parafii w Siemianowicach i Chorzowie Starym

Kozlik Augustyn.jpg

Urodził się 21 marca 1884 w Groszowicach k. Opola w rodzinie piekarza Franciszka i Katarzyny z d. Kalisz. Uczęszczał do gimnazjum w Opolu, następnie przeniósł się do konwiktu biskupiego w Bytomiu. W 1905 roku zdał egzamin dojrzałości. Po maturze rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego. W czasie studiów należał do stowarzyszeń akademickich polskiej młodzieży górnośląskiej: Kółka Polskiego, Kółka Braterskiego „Zet” i Grupy Narodowej „Swoi”, której był założycielem i pierwszym przewodniczącym. Z ramienia „Zetu” był także komisarzem tajnych polskich kółek gimnazjalnych na Śląsku. 17 czerwca 1909 przyjął święcenia kapłańskie.

Jako wikariusz pracował w parafiach: MB w Raciborzu (1909-1910), św. Jana Chrzciciela w Szczecinie (1910-1912), św. Bartłomieja w Głogówku (1912-1918) i Wszystkich Świętych w Gliwicach (1918-1922). Na każdej placówce duszpasterskiej stawiał sobie za cel odnawianie życia religijnego m.in. poprzez aktywizowanie istniejących oraz tworzenie nowych organizacji i towarzystw kościelnych. Były to zwłaszcza stowarzyszenia katolickich robotników, Alojzjanów i kongregacje mariańskie, za pośrednictwem których prowadził działalność charytatywną. 1 października 1917 był wśród założycieli Towarzystwa Oświaty im. św. Jacka, a od 1918 roku członkiem władz.

Z chwilą utworzenia Polskiego Komisariatu Plebiscytowego angażował się w jego prace, a od połowy 1920 roku przeprowadzał wizytacje nauki religii z ramienia Międzysojuszniczej Komisji Plebiscytowej i Rządzącej na całym obszarze plebiscytowym. 1 września 1922 został mianowany katechetą w gimnazjum w Katowicach, powierzając mu również tymczasowo funkcję dyrektora tej szkoły. 20 grudnia 1924 zatwierdzono go na stanowisku proboszcza parafii Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich. Równocześnie pełnił inne funkcje kościelne: wizytatora nauki religii w szkołach powszechnych w Michałkowicach, Brzezinach i Szarleju, kuratora Sióstr św. Jadwigi, egzaminatora i sędziego prosynodalnego Sądu Biskupiego w Katowicach (1 września 1928) oraz członka „Consilium Vigilantiae”.

Był kuratorem i wizytatorem Zgromadzenia Sióstr św. Jadwigi. 28 stycznia 1930 otrzymał tytuł „radcy duchownego”. W 1934 roku napisał i wydał monografię historyczną parafii pt. Kościół św. Krzyża w Siemianowicach Śląskich. 1884-1934. W grudniu 1937 roku mianowany proboszczem w parafii pw. św. Marii Magdaleny w Chorzowie Starym, pozostawiając jednak w jego rękach administrowanie parafią siemianowicką. 26 listopada 1946 został mianowany członkiem Diecezjalnej Rady Administracyjnej, a 5 marca 1947 kanonikiem honorowym Kapituły Katedralnej w Katowicach. 12 kwietnia 1948 wybrany wicedziekanem dekanatu chorzowskiego. Zmarł 30 sierpnia 1952 w Chorzowie i tam został pochowany.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Augustyna Koźlika; PAA 1924, s. 13; Schematyzm 1927-1947, Nekrolog, WD 1953, nr 3-4, s. 44, 45; P. Porwoł, Koźlik Augustyn, (hasło), [w:] Słownik biograficzny, s. 200-201; Olszar, Duchowieństwo, s. 368-371, 377, 386; Myszor, Historia diecezji, s. 86, 116, 149, 444; EPS, s. 249, 620; A. Halor, Kościół Krzyża Świętego w Siemianowicach. Monografia rocznicowa, Siemianowice 2006, s. 61-62; A. Dziurok, Aparat bezpieczeństwa wobec biskupów i kurii katowickiej w latach 1945-1956, [w:] Aparat bezpieczeństwa wobec kurii biskupich w Polsce, Warszawa 2009, s. 62; J. Mandziuk, Koźlik Augustyn (1884-1952), SPTK, t. 6, Warszawa 1983, s. 202-203.