Świerczyński Stanisław: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(uzupełnienie)
 
(Nie pokazano 16 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
==Świerczyński Stanisław (1931-), duszpasterz polonijny==
==Świerczyński Stanisław (1931-2023), duszpasterz polonijny==
[[Plik:Swierczynski stanislaw.jpg|left|thumb|150px]]
[[Plik:Swierczynski stanislaw.jpg|left|thumb|150px]]


Urodził się 13 maja 1931 w Katowicach. Święcenia kapłańskie z rąk [[Goliński Zdzisław|bpa Zdzisława Golińskiego]] przyjął 24 czerwca 1956 w Katowicach. W czasie wojny był łącznikiem Armii Krajowej. Po święceniach kapłańskich pozostawał wikariuszem w parafiach: [[Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pszowie|Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pszowie]] (1956–1959) i [[Parafia św. Stanisława biskupa i męczennika w Marklowicach|św. Stanisława w Marklowicach]], prefektem [[Niższe Seminarium Duchowne w Katowicach|Niższego Seminarium Duchownego w Katowicach]] (1961-1962) oraz wizytatorem nauki religii.  
Urodził się 13 maja 1931 w Podlesiu - kolonii Boże Dary (obecnie część Kostuchny) jako najstarszy syn Antoniego i Anny z domu Kotara. Miał dwie siostry i trzech braci. Ojciec był zastępcą sztygara maszynowego. Został ochrzczony 24 maja 1931 w [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Murckach|kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Murckach]]. Tam również 12 czerwca 1942 przyjął sakrament bierzmowania.
Naukę rozpoczął w 1938 roku w szkole powszechnej w Podlesiu. Po wybuchu wojny i aresztowaniu ojca, wraz z matką pracował na utrzymanie rodziny zbierając i sprzedając węgiel. W sierpniu 1940 roku rozpoczął naukę w niemieckiej szkole podstawowej. Po pierwszej Komunii Świętej wstąpił do grona ministrantów parafii w Murckach. Był łącznikiem Armii Krajowej. We wrześniu 1945 roku rozpoczął naukę w Gimnazjum im. M. Kopernika w Katowicach. Został przyjęty do [[Sodalicja Mariańska|Sodalicji Mariańskiej]]. Od 1 września 1946 uczył się w Państwowym Gimnazjum i Liceum Męskim w Tarnowskich Górach, które ukończył maturą w 1951 roku. W tym czasie był wychowankiem [[Konwikt Biskupi w Tarnowskich Górach|Konwiktu Biskupiego w Tarnowskich Górach]]. W latach 1947-1950 uczęszczał także do szkoły muzycznej, do klasy skrzypiec.


W 1966 roku opuścił Polskę. Studiował i wykładał katechetykę w Brukseli i Paryżu. W 1972 roku przeszedł do duszpasterstwa polonijnego prowadzonego przez Polską Misję Katolicką w Anglii i Walii, a w latach 1991-2002 był jej rektorem.  
Do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]] zgłosił się po maturze. Studiował na[[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Jagiellońskiego| Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego]]. Święcenia niższe przyjął z rąk [[Jop Franciszek|bp. Franciszka Jopa]]. Święcenia diakonatu otrzymał przez posługę [[Goliński Zdzisław|bp. Zdzisława Golińskiego]] 5 czerwca 1955 w krypcie katowickiej katedry. Był dziekanem alumnów. Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1956 z rąk bp. Zdzisława Golińskiego w [[Parafia Chrystusa Króla w Katowicach|katedrze Chrystusa Króla w Katowicach]] (wówczas Stalinogrodzie).


Został obdarzony godnościami: doktor honoris causa Uniwersytetu Polaków na Obczyźnie, infułat - [[protonotariusz apostolski]] supra numerum (1999), kapelan Światowego Związku Karpatczyków, Naczelny Kapelan Związku Harcerstwa Polskiego poza Krajem.
Po święceniach, na czas wakacji, został skierowany do [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa i św. Jana Bosko w Piotrowicach|parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa i św. Jana Bosko w Piotrowicach]]. Jako wikariusz pracował w parafiach: [[Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pszowie|Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pszowie]] (1956-1959), [[Parafia św. Stanisława biskupa i męczennika w Marklowicach|św. Stanisława biskupa i męczennika w Marklowicach]] (1959-1960). Od września 1960 roku był prefektem w [[Niższe Seminarium Duchowne w Katowicach|Niższym Seminarium Duchownym w Katowicach]] do jego likwidacji przez władze komunistyczne. W 1962 roku powierzono mu funkcję wizytatora nauki religii (1962-1966). W 1966 roku wyjechał na studia zagraniczne, najpierw na kurs językowy do Paryża, a następnie na studia z katechetyki w instytucie Lumen Vitae w Brukseli. Studia katechetyczne kontynuował w Fakultecie Teologicznym Uniwersytetu Katolickiego w Paryżu. Po uzyskaniu w 1969 roku tytułu licencjata otrzymał zgodę na dalsze studia.
 
W 1972 roku na prośbę [[Wesoły Szczepan|bp. Szczepana Wesołego]] rozpoczął pracę katechetyczną wśród polonii w Anglii. Został prefektem i kapelanem w szkole sióstr nazaretanek w Pitsford (1972-1974). Z dniem 1 września 1974 objął stanowisko sekretarza Polskiej Misji Katolickiej w Anglii, a 16 października 1991 został jej rektorem (1991-2002). Od 1977 roku był proboszczem polskiej parafii Chrystusa Króla w Londynie - Balham, gdzie przeprowadził gruntowny remont mocno zniszczonego kościoła. Jako rektor Polskiej Misji Katolickiej przeprowadził gruntowny remont [[Parafia polska na Devonia Road w Londynie|kościoła pw. Matki Bożej Częstochowskiej i św. Kazimierza na Devoni]]. Brał czynny udział w pracy społecznej na emigracji, m.in. jako członek zarządu Polskiej Macierzy Szkolnej, prezes Polish Benevolent Found, członek zarządu Zjednoczenia Polskiego w Wielkiej Brytanii. Był członkiem Delegacji Przekazania Insygniów Niepodległościowych 22 grudnia 1990.
 
Otrzymał liczne wyróżnienia i odznaczenia państwowe i kościelne. W 1976 roku [[Paweł VI|papież Paweł VI]] zaliczył go w poczet swoich kapelanów, [[Jan Paweł II|Jan Paweł II]] w 1993 roku przyjął go do grona prałatów honorowych, a w 1999 roku mianował [[protonotariusz apostolski|infułatem]]. W 1981 roku otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, a w 1990 roku Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. W 1991 roku został odznaczony przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Złotą Odznaką Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej za pracę duszpasterską i społeczną. W tym samym roku otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Polaków na Obczyźnie. Był kapelanem Związku Artylerii Przeciwlotniczej w Londynie, Światowego Związku Karpatczyków oraz naczelnym kapelanem Związku Harcerstwa Polskiego poza Krajem. Wspierał finansowo remont [[Dom Rekolekcyjny w Kokoszycach|Domu Rekolekcyjnego w Kokoszycach]] i budowę [[Dom Księży Emerytów|Domu Księży Emerytów w Katowicach]].
 
W 2002 roku zakończył posługę w Polskiej Misji Katolickiej w Anglii, przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Kostuchnie. Ostatnie dni życia spędził w domu opieki Senior Residence w Kostuchnie.
Zmarł wieczorem 6 maja 2023 w 92. roku życia i 67. roku kapłaństwa. Pogrzeb odbył się 15 maja 2023 w [[Parafia Trójcy Przenajświętszej w Kostuchnie|parafii Trójcy Przenajświętszej w Kostuchnie]]. Liturgii pogrzebowej przewodniczył [[Skworc Wiktor|abp Wiktor Skworc]].


==Bibliografia==
==Bibliografia==
Schematyzm Archidiecezji Katowickiej 2011, s. 506–507; Gość Niedzielny (Gość Katowicki) nr 27(75), 2 lipca 2006.
Schematyzm Archidiecezji Katowickiej 2011, s. 506-507; Gość Niedzielny (Gość Katowicki), nr 27 (75), 2 lipca 2006; ks. Jakub Kania, Nekrolog.  


{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - Ś|Świerczyński]]
[[Kategoria:Biografie - Ś|Świerczyński]]

Aktualna wersja na dzień 00:58, 26 maj 2023

Świerczyński Stanisław (1931-2023), duszpasterz polonijny

Swierczynski stanislaw.jpg

Urodził się 13 maja 1931 w Podlesiu - kolonii Boże Dary (obecnie część Kostuchny) jako najstarszy syn Antoniego i Anny z domu Kotara. Miał dwie siostry i trzech braci. Ojciec był zastępcą sztygara maszynowego. Został ochrzczony 24 maja 1931 w kościele pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Murckach. Tam również 12 czerwca 1942 przyjął sakrament bierzmowania.

Naukę rozpoczął w 1938 roku w szkole powszechnej w Podlesiu. Po wybuchu wojny i aresztowaniu ojca, wraz z matką pracował na utrzymanie rodziny zbierając i sprzedając węgiel. W sierpniu 1940 roku rozpoczął naukę w niemieckiej szkole podstawowej. Po pierwszej Komunii Świętej wstąpił do grona ministrantów parafii w Murckach. Był łącznikiem Armii Krajowej. We wrześniu 1945 roku rozpoczął naukę w Gimnazjum im. M. Kopernika w Katowicach. Został przyjęty do Sodalicji Mariańskiej. Od 1 września 1946 uczył się w Państwowym Gimnazjum i Liceum Męskim w Tarnowskich Górach, które ukończył maturą w 1951 roku. W tym czasie był wychowankiem Konwiktu Biskupiego w Tarnowskich Górach. W latach 1947-1950 uczęszczał także do szkoły muzycznej, do klasy skrzypiec.

Do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie zgłosił się po maturze. Studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia niższe przyjął z rąk bp. Franciszka Jopa. Święcenia diakonatu otrzymał przez posługę bp. Zdzisława Golińskiego 5 czerwca 1955 w krypcie katowickiej katedry. Był dziekanem alumnów. Święcenia kapłańskie przyjął 24 czerwca 1956 z rąk bp. Zdzisława Golińskiego w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach (wówczas Stalinogrodzie).

Po święceniach, na czas wakacji, został skierowany do parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa i św. Jana Bosko w Piotrowicach. Jako wikariusz pracował w parafiach: Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Pszowie (1956-1959), św. Stanisława biskupa i męczennika w Marklowicach (1959-1960). Od września 1960 roku był prefektem w Niższym Seminarium Duchownym w Katowicach do jego likwidacji przez władze komunistyczne. W 1962 roku powierzono mu funkcję wizytatora nauki religii (1962-1966). W 1966 roku wyjechał na studia zagraniczne, najpierw na kurs językowy do Paryża, a następnie na studia z katechetyki w instytucie Lumen Vitae w Brukseli. Studia katechetyczne kontynuował w Fakultecie Teologicznym Uniwersytetu Katolickiego w Paryżu. Po uzyskaniu w 1969 roku tytułu licencjata otrzymał zgodę na dalsze studia.

W 1972 roku na prośbę bp. Szczepana Wesołego rozpoczął pracę katechetyczną wśród polonii w Anglii. Został prefektem i kapelanem w szkole sióstr nazaretanek w Pitsford (1972-1974). Z dniem 1 września 1974 objął stanowisko sekretarza Polskiej Misji Katolickiej w Anglii, a 16 października 1991 został jej rektorem (1991-2002). Od 1977 roku był proboszczem polskiej parafii Chrystusa Króla w Londynie - Balham, gdzie przeprowadził gruntowny remont mocno zniszczonego kościoła. Jako rektor Polskiej Misji Katolickiej przeprowadził gruntowny remont kościoła pw. Matki Bożej Częstochowskiej i św. Kazimierza na Devoni. Brał czynny udział w pracy społecznej na emigracji, m.in. jako członek zarządu Polskiej Macierzy Szkolnej, prezes Polish Benevolent Found, członek zarządu Zjednoczenia Polskiego w Wielkiej Brytanii. Był członkiem Delegacji Przekazania Insygniów Niepodległościowych 22 grudnia 1990.

Otrzymał liczne wyróżnienia i odznaczenia państwowe i kościelne. W 1976 roku papież Paweł VI zaliczył go w poczet swoich kapelanów, Jan Paweł II w 1993 roku przyjął go do grona prałatów honorowych, a w 1999 roku mianował infułatem. W 1981 roku otrzymał Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, a w 1990 roku Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski. W 1991 roku został odznaczony przez prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Złotą Odznaką Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej za pracę duszpasterską i społeczną. W tym samym roku otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Polaków na Obczyźnie. Był kapelanem Związku Artylerii Przeciwlotniczej w Londynie, Światowego Związku Karpatczyków oraz naczelnym kapelanem Związku Harcerstwa Polskiego poza Krajem. Wspierał finansowo remont Domu Rekolekcyjnego w Kokoszycach i budowę Domu Księży Emerytów w Katowicach.

W 2002 roku zakończył posługę w Polskiej Misji Katolickiej w Anglii, przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Kostuchnie. Ostatnie dni życia spędził w domu opieki Senior Residence w Kostuchnie. Zmarł wieczorem 6 maja 2023 w 92. roku życia i 67. roku kapłaństwa. Pogrzeb odbył się 15 maja 2023 w parafii Trójcy Przenajświętszej w Kostuchnie. Liturgii pogrzebowej przewodniczył abp Wiktor Skworc.

Bibliografia

Schematyzm Archidiecezji Katowickiej 2011, s. 506-507; Gość Niedzielny (Gość Katowicki), nr 27 (75), 2 lipca 2006; ks. Jakub Kania, Nekrolog.