Św. Alojzy Gonzaga: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
 
Linia 4: Linia 4:
Urodził się 9 marca 1568  w Castiglione k. Mantoue (Lombardia), w rodzinie  markiza Ferdynanda (1544-1586) i Marty z d. Tana Santena (1550-1605). 20 kwietnia 1568  został ochrzczony.  Ojciec chciał, by syn poświęcił się karierze wojskowej. Idąc w tym kierunku, gdy syn miał 4 lata kazał przygotować dla niego strój żołnierski. Tymczasem matka miała odmienne zdanie i modliła się dla  syna o powołanie kapłańskie.  W 1577 roku został wraz z bratem Rudolfem wysłany do Florencji, gdzie uczył się  m.in. łaciny i języków starożytnych, głównie greki.  Tam też,  obserwując sposób życia arystokracji, postanowił,  że przez całe życie będzie się starał kształtować charakter poszcząc oraz  walcząc z gniewem, niecierpliwością i malkontenctwem.  W czasie pobytu we Florencji, dzięki rozważaniu tajemnic [[Różaniec Święty|różańca]], odkrył również pobożność Maryjną. W chwilach zwątpienia często modlił się słowami: '' Prowadź mnie, mój Boże''.  W 1581 roku towarzyszył ojcu, który pełnił funkcję wielkiego szambelana na dworze króla Filipa II Hiszpańskiego,  w podróży do Madrytu. Tam też Alojzy został mianowany giermkiem księcia Jakuba. Posłuszny ojcu uczestniczył w życiu dworskim, jednak pragnął wrócić do Włoch. W lipcu 1585 roku odbył w Mantoue rekolekcje wg ćwiczeń św. Ignacego. To wydarzenie utwierdziło Alojzego w powołaniu jezuickim.   
Urodził się 9 marca 1568  w Castiglione k. Mantoue (Lombardia), w rodzinie  markiza Ferdynanda (1544-1586) i Marty z d. Tana Santena (1550-1605). 20 kwietnia 1568  został ochrzczony.  Ojciec chciał, by syn poświęcił się karierze wojskowej. Idąc w tym kierunku, gdy syn miał 4 lata kazał przygotować dla niego strój żołnierski. Tymczasem matka miała odmienne zdanie i modliła się dla  syna o powołanie kapłańskie.  W 1577 roku został wraz z bratem Rudolfem wysłany do Florencji, gdzie uczył się  m.in. łaciny i języków starożytnych, głównie greki.  Tam też,  obserwując sposób życia arystokracji, postanowił,  że przez całe życie będzie się starał kształtować charakter poszcząc oraz  walcząc z gniewem, niecierpliwością i malkontenctwem.  W czasie pobytu we Florencji, dzięki rozważaniu tajemnic [[Różaniec Święty|różańca]], odkrył również pobożność Maryjną. W chwilach zwątpienia często modlił się słowami: '' Prowadź mnie, mój Boże''.  W 1581 roku towarzyszył ojcu, który pełnił funkcję wielkiego szambelana na dworze króla Filipa II Hiszpańskiego,  w podróży do Madrytu. Tam też Alojzy został mianowany giermkiem księcia Jakuba. Posłuszny ojcu uczestniczył w życiu dworskim, jednak pragnął wrócić do Włoch. W lipcu 1585 roku odbył w Mantoue rekolekcje wg ćwiczeń św. Ignacego. To wydarzenie utwierdziło Alojzego w powołaniu jezuickim.   


2 listopada 1585, jako najstarszy syn, zrzekł się praw do tytułu markiza na rzecz swojego brata Rudolfa i dwa dni później udał się do Rzymu. Pod koniec 25 listopada 1585 został przyjęty do nowicjatu [[Jezuici|Towarzystwa Jezusowego]] na Kwirynale (św. Andrzeja). 25 listopada 1587  złożył pierwsze śluby zakonne. 25 lutego 1588 otrzymał tonsurę. W zakonie poświęcił się modlitwie, studiom filozoficznym i teologicznym oraz dziełom miłosierdzia, pełniąc posługę w szpitalu. We wrześniu 1589 roku został posłany przez przełożonych do rodzinnej posiadłości w Castiglione, by pomóc w rozwiązaniu sporu o zamek w Solferino. Następnie  zamieszkał  w domu zakonnym w  Mediolanie. Jednak przeczuwając zbliżającą się śmierć powrócił  do Rzymu. Celem wzrostu duchowego kierował się wskazaniami zawartymi w '' Wyznaniach '' [[Św. Augustyn|św. Augustyna]] oraz komentarzach do '' Pieśni nad Pieśniami '' św. Bernarda. W latach 1590-1591 w Rzymie wybucha epidemia. Alojzy Gonzaga podjął posługę w szpitalach rzymskich św. Sykstusa i św. Maryi Pojednawczyni (Consolatione). Zmarł w nocy z 20/21 czerwca 1591 w Rzymie, w wieku 23 lat. Jego ciało spoczywa w kościele św. Ignacego w Rzymie. W 1605 roku został  beatyfikowany przez [[Klemens VIII|papieża Klemensa VIII]], a 26 kwietnia 1726  kanonizowany przez [[Benedykt XIII|papieża Benedykta XIII]]. 21 czerwca 1925  [[Pius XI|papież Pius XI]] ogłosił go patronem młodzieży katolickiej. Alojzy jest autorem '' Traktatu o Aniołach '' (''Méditation sur les saints Anges et en particulier sur les Anges Gardiens''). O jego prawości charakteru i zaufaniu Opatrzności Bożej od najmłodszych lat świadczy anegdota opisująca wydarzenie z lat dziecięcych Alojzego Gonzagi: "Jeden ze znajomych, widząc bawiącego się Alojzego postawił mu pytanie: «Jeżeli musiałbyś zaraz umrzeć to co byś  zrobił?», na co Alojzy miał odpowiedzieć: «Grałbym dalej»".
2 listopada 1585, jako najstarszy syn, zrzekł się praw do tytułu markiza na rzecz swojego brata Rudolfa i dwa dni później udał się do Rzymu. 25 listopada 1585 został przyjęty do nowicjatu [[Jezuici|Towarzystwa Jezusowego]] na Kwirynale (św. Andrzeja), a 25 listopada 1587  złożył pierwsze śluby zakonne. 25 lutego 1588 otrzymał tonsurę. W zakonie poświęcił się modlitwie, studiom filozoficznym i teologicznym oraz dziełom miłosierdzia, pełniąc posługę w szpitalu. We wrześniu 1589 roku został posłany przez przełożonych do rodzinnej posiadłości w Castiglione, by pomóc w rozwiązaniu sporu o zamek w Solferino. Następnie  zamieszkał  w domu zakonnym w  Mediolanie. Jednak przeczuwając zbliżającą się śmierć powrócił  do Rzymu. Celem wzrostu duchowego kierował się wskazaniami zawartymi w '' Wyznaniach '' [[Św. Augustyn|św. Augustyna]] oraz komentarzach do '' Pieśni nad Pieśniami '' św. Bernarda. W latach 1590-1591 w Rzymie wybucha epidemia. Alojzy Gonzaga podjął posługę w szpitalach rzymskich św. Sykstusa i św. Maryi Pojednawczyni (Consolatione). Zmarł w nocy z 20/21 czerwca 1591 w Rzymie, w wieku 23 lat. Jego ciało spoczywa w kościele pw. św. Ignacego w Rzymie. W 1605 roku został  beatyfikowany przez [[Klemens VIII|papieża Klemensa VIII]], a 26 kwietnia 1726  kanonizowany przez [[Benedykt XIII|papieża Benedykta XIII]]. 21 czerwca 1925  [[Pius XI|papież Pius XI]] ogłosił go patronem młodzieży katolickiej. Alojzy jest autorem '' Traktatu o Aniołach '' (''Méditation sur les saints Anges et en particulier sur les Anges Gardiens''). O jego prawości charakteru i zaufaniu Opatrzności Bożej od najmłodszych lat świadczy anegdota opisująca wydarzenie z lat dziecięcych Alojzego Gonzagi: "Jeden ze znajomych, widząc bawiącego się Alojzego postawił mu pytanie: «Jeżeli musiałbyś zaraz umrzeć to co byś  zrobił?», na co Alojzy miał odpowiedzieć: «Grałbym dalej»".


*W państwach francuskojęzycznych używa się imienia św. Louis = Ludwik Gonzaga, jako że imię „Aloys” jest używane niezmiernie rzadko.
*W państwach francuskojęzycznych używa się imienia św. Louis = Ludwik Gonzaga, jako że imię „Aloys” jest używane niezmiernie rzadko.

Aktualna wersja na dzień 23:52, 21 cze 2021

Św. Alojzy (Ludwik) Gonzaga (1568-1591)

witraż z kościoła w Michałkowicach
Muzeum Archid. Katowice

Urodził się 9 marca 1568 w Castiglione k. Mantoue (Lombardia), w rodzinie markiza Ferdynanda (1544-1586) i Marty z d. Tana Santena (1550-1605). 20 kwietnia 1568 został ochrzczony. Ojciec chciał, by syn poświęcił się karierze wojskowej. Idąc w tym kierunku, gdy syn miał 4 lata kazał przygotować dla niego strój żołnierski. Tymczasem matka miała odmienne zdanie i modliła się dla syna o powołanie kapłańskie. W 1577 roku został wraz z bratem Rudolfem wysłany do Florencji, gdzie uczył się m.in. łaciny i języków starożytnych, głównie greki. Tam też, obserwując sposób życia arystokracji, postanowił, że przez całe życie będzie się starał kształtować charakter poszcząc oraz walcząc z gniewem, niecierpliwością i malkontenctwem. W czasie pobytu we Florencji, dzięki rozważaniu tajemnic różańca, odkrył również pobożność Maryjną. W chwilach zwątpienia często modlił się słowami: Prowadź mnie, mój Boże. W 1581 roku towarzyszył ojcu, który pełnił funkcję wielkiego szambelana na dworze króla Filipa II Hiszpańskiego, w podróży do Madrytu. Tam też Alojzy został mianowany giermkiem księcia Jakuba. Posłuszny ojcu uczestniczył w życiu dworskim, jednak pragnął wrócić do Włoch. W lipcu 1585 roku odbył w Mantoue rekolekcje wg ćwiczeń św. Ignacego. To wydarzenie utwierdziło Alojzego w powołaniu jezuickim.

2 listopada 1585, jako najstarszy syn, zrzekł się praw do tytułu markiza na rzecz swojego brata Rudolfa i dwa dni później udał się do Rzymu. 25 listopada 1585 został przyjęty do nowicjatu Towarzystwa Jezusowego na Kwirynale (św. Andrzeja), a 25 listopada 1587 złożył pierwsze śluby zakonne. 25 lutego 1588 otrzymał tonsurę. W zakonie poświęcił się modlitwie, studiom filozoficznym i teologicznym oraz dziełom miłosierdzia, pełniąc posługę w szpitalu. We wrześniu 1589 roku został posłany przez przełożonych do rodzinnej posiadłości w Castiglione, by pomóc w rozwiązaniu sporu o zamek w Solferino. Następnie zamieszkał w domu zakonnym w Mediolanie. Jednak przeczuwając zbliżającą się śmierć powrócił do Rzymu. Celem wzrostu duchowego kierował się wskazaniami zawartymi w Wyznaniach św. Augustyna oraz komentarzach do Pieśni nad Pieśniami św. Bernarda. W latach 1590-1591 w Rzymie wybucha epidemia. Alojzy Gonzaga podjął posługę w szpitalach rzymskich św. Sykstusa i św. Maryi Pojednawczyni (Consolatione). Zmarł w nocy z 20/21 czerwca 1591 w Rzymie, w wieku 23 lat. Jego ciało spoczywa w kościele pw. św. Ignacego w Rzymie. W 1605 roku został beatyfikowany przez papieża Klemensa VIII, a 26 kwietnia 1726 kanonizowany przez papieża Benedykta XIII. 21 czerwca 1925 papież Pius XI ogłosił go patronem młodzieży katolickiej. Alojzy jest autorem Traktatu o Aniołach (Méditation sur les saints Anges et en particulier sur les Anges Gardiens). O jego prawości charakteru i zaufaniu Opatrzności Bożej od najmłodszych lat świadczy anegdota opisująca wydarzenie z lat dziecięcych Alojzego Gonzagi: "Jeden ze znajomych, widząc bawiącego się Alojzego postawił mu pytanie: «Jeżeli musiałbyś zaraz umrzeć to co byś zrobił?», na co Alojzy miał odpowiedzieć: «Grałbym dalej»".

  • W państwach francuskojęzycznych używa się imienia św. Louis = Ludwik Gonzaga, jako że imię „Aloys” jest używane niezmiernie rzadko.
  • Wspomnienie liturgiczne przypada 21 czerwca.

Bibliografia

[b.a.], Vie de Saint Louis de Gonzague de la compagnie de Jésus, Limoges, 1893; L. Gonzague, Méditation sur les saints Anges et en particulier sur les Anges Gardiens, Saint-Benoît-du-Sault, 2006; Foto: św. Alojzy Gonzaga, Muzeum Arch. Katowice.