Śladczyk Krystian: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(nowe)
 
(dr)
Linia 1: Linia 1:
==Śladczyk Krystian OFM (1952-2014), imię zakonne Eliasz==
==Śladczyk Krystian OFM (1952-2014), imię zakonne Eliasz==


Urodził się 2 czerwca 1952 w Chorzowie, syn Jerzego i Elżbiety z domu Brol. Po ukończeniu w 1967 Szkoły Podstawowej w Chorzowie naukę kontynuował w III Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Batorego w Chorzowie. Maturę zdał w 1971. Został przyjęty do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, gdzie studiował przez cztery lata. Po czwartym roku został w 1975 roku zwolniony z Seminarium. Podjął pracę: przez pół roku na oddziale geodezyjnym PKP w Katowicach i przez pół roku w Zakładach Metalurgicznych „Silesia” w Świętochłowicach. Czując w sobie powołanie do służby Bożej, zgłosił się w sierpniu 1976 do prowincji Wniebowzięcia NMP jako aspirant do kapłaństwa. Dnia 30 sierpnia został przyjęty do Zakonu i rozpoczął w Osiecznej nowicjat. Po nowicjacie kontynuował studia teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym Franciszkanów w Katowicach-Panewnikach. Po ukończeniu studiów przeznaczony został do pracy parafialnej jako katecheta w Panewnikach. Wtedy też, po uzyskaniu od Stolicy Apostolskiej półrocznej dyspensy od wymaganego prawem czasu na złożenie profesji uroczystej, złożył ją 19 marca 1980 na ręce ministra prowincjalnego o. Damiana Szojdy w kościele św. Michała Archanioła w Ornontowicach. Ks. bp Bronisław Dąbrowski udzielił mu święceń diakonatu 5 lipca 1980 roku w kościele św. Antoniego z Padwy w Warszawie. Udał się do klasztoru w Wejherowie w charakterze katechety przy tamtejszej parafii. Tam także, 27 września 1980 w kościele Świętego Krzyża na Kalwarii, otrzymał święcenia prezbiteratu, których mu udzielił ks. bp Bronisław Dąbrowski. Po święceniach został wikariuszem parafii św. Anny w Wejherowie. następnie posługiwał: w Pakości jako wikariusz parafii św. Bonawentury (1981-1982), w Opolu jako rekolekcjonista i spowiednik (1982-1983), w Wieluniu (1983-1984), w Panewnikach jako stacjonariusz (1984-1985), w Kobylinie jako stacjonariusz (1985-1987), we Wschowie jako stacjonariusz (1987-1990).
Urodził się 2 czerwca 1952 w Chorzowie w rodzinie Jerzego i Elżbiety z d. Brol. Po ukończeniu w 1967 roku Szkoły Podstawowej w Chorzowie naukę kontynuował w III Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Batorego w Chorzowie. Maturę zdał w 1971 roku. Został przyjęty do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]], gdzie studiował przez cztery lata. Po czwartym roku został w 1975 roku zwolniony z Seminarium. Podjął pracę: przez pół roku na oddziale geodezyjnym PKP w Katowicach i przez pół roku w Zakładach Metalurgicznych „Silesia” w Świętochłowicach. Czując w sobie powołanie do służby Bożej, zgłosił się w sierpniu 1976 roku do prowincji Wniebowzięcia NMP jako aspirant do kapłaństwa. 30 sierpnia został przyjęty do [[Franciszkanie|Zakonu Franciszkanów]] i rozpoczął w Osiecznej nowicjat. Po nowicjacie kontynuował studia teologiczne w [[Wyższe Seminarium Duchowne OO. Franciszkanów w Panewnikach|Wyższym Seminarium Duchownym OO. Franciszkanów w Panewnikach]]. Po ukończeniu studiów przeznaczony został do pracy parafialnej jako katecheta w [[Parafia Św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Panewnikach|Panewnikach]]. Wtedy też, po uzyskaniu od Stolicy Apostolskiej półrocznej dyspensy od wymaganego prawem czasu na złożenie profesji uroczystej, złożył ją 19 marca 1980 na ręce ministra prowincjalnego [[Szojda Henryk|o. Damiana Szojdy]] w [[Parafia św. Michała Archanioła w Ornontowicach|kościele św. Michała Archanioła w Ornontowicach]]. Bp Bronisław Dąbrowski udzielił mu święceń diakonatu 5 lipca 1980 w kościele św. Antoniego z Padwy w Warszawie. Udał się do klasztoru w Wejherowie w charakterze katechety przy tamtejszej parafii. Tam także, 27 września 1980 w kościele Świętego Krzyża na Kalwarii, otrzymał święcenia prezbiteratu, których mu udzielił bp Bronisław Dąbrowski. Po święceniach został wikariuszem parafii św. Anny w Wejherowie. następnie posługiwał: w Pakości jako wikariusz parafii św. Bonawentury (1981-1982), w [[Kościół pw. Trójcy Świętej i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Opolu|Opolu]] jako rekolekcjonista i spowiednik (1982-1983), w Wieluniu (1983-1984), w Panewnikach jako stacjonariusz (1984-1985), w Kobylinie jako stacjonariusz (1985-1987), we Wschowie jako stacjonariusz (1987-1990).
Dnia 9 sierpnia 1990 roku otrzymał zgodę na roczny pobyt poza klasztorem w domu rodzinnym w celu podratowania zdrowia. Po urlopie zamieszkał w klasztorze panewnickiem i był kapelanem Sióstr Służebniczek w Katowicach-Piotrowicach. Od 1994 roku pełnił funkcję rekolekcjonisty i misjonarza ludowego. W 2001 zamieszkał w klasztorze w Rybniku i dalej był rekolekcjonistą. Po świętach Bożego Narodzenia opuścił klasztor i udał się na leczenie do Chorzowa zatrzymując się w tamtejszym klasztorze.
9 sierpnia 1990 otrzymał zgodę na roczny pobyt poza klasztorem w domu rodzinnym w celu podratowania zdrowia. Po urlopie zamieszkał w [[Franciszkanie - Panewniki|klasztorze panewnickiem]] i był kapelanem Sióstr Służebniczek w Katowicach-Piotrowicach. Od 1994 roku pełnił funkcję rekolekcjonisty i misjonarza ludowego. W 2001 zamieszkał w [[Parafia św. Józefa Robotnika w Rybniku|klasztorze w Rybniku]] i dalej był rekolekcjonistą. Po świętach [[Boże Narodzenie|Bożego Narodzenia]] opuścił klasztor i udał się na leczenie do Chorzowa zatrzymując się w tamtejszym [[Parafia św. Franciszka z Asyżu w Klimzowcu|klasztorze]].
Od 2002 stacjonował w klasztorze w Starych-Panewnikach. Tam także przydzielono mu opiekę nad niektórymi wspólnotami FZŚ w dwóch sekcjach regionu katowickiego. Po dziesięciu latach przeprowadził się w 2012 roku do Opola, gdzie był stacjonariuszem.
Od 2002 stacjonował w [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Starych Panewnikach|klasztorze w Starych Panewnikach]]. Tam także przydzielono mu opiekę nad niektórymi wspólnotami [[Trzeci Zakon Franciszkański|Franciszkańskiego Zakonu Świeckich]] w dwóch sekcjach regionu katowickiego. Po dziesięciu latach przeprowadził się w 2012 roku do Opola, gdzie był stacjonariuszem.
Ostanie dni swego życia spędził w szpitalu i w hospicjum w Opolu. Tam zmarł 22 sierpnia 2014. Jego pogrzeb odbył się w bazylice w Panewnikach. Pochowany został na miejscowym cmentarzu.
Ostanie dni swego życia spędził w szpitalu i w hospicjum w Opolu. Tam zmarł 22 sierpnia 2014. Jego pogrzeb odbył się w bazylice w Panewnikach. Spoczął w kwaterze franciszkanów na [[Cmentarz - Ligota|cmentarzu panewnickim w Ligocie]].


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Wersja z 21:48, 5 sie 2016

Śladczyk Krystian OFM (1952-2014), imię zakonne Eliasz

Urodził się 2 czerwca 1952 w Chorzowie w rodzinie Jerzego i Elżbiety z d. Brol. Po ukończeniu w 1967 roku Szkoły Podstawowej w Chorzowie naukę kontynuował w III Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Batorego w Chorzowie. Maturę zdał w 1971 roku. Został przyjęty do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie, gdzie studiował przez cztery lata. Po czwartym roku został w 1975 roku zwolniony z Seminarium. Podjął pracę: przez pół roku na oddziale geodezyjnym PKP w Katowicach i przez pół roku w Zakładach Metalurgicznych „Silesia” w Świętochłowicach. Czując w sobie powołanie do służby Bożej, zgłosił się w sierpniu 1976 roku do prowincji Wniebowzięcia NMP jako aspirant do kapłaństwa. 30 sierpnia został przyjęty do Zakonu Franciszkanów i rozpoczął w Osiecznej nowicjat. Po nowicjacie kontynuował studia teologiczne w Wyższym Seminarium Duchownym OO. Franciszkanów w Panewnikach. Po ukończeniu studiów przeznaczony został do pracy parafialnej jako katecheta w Panewnikach. Wtedy też, po uzyskaniu od Stolicy Apostolskiej półrocznej dyspensy od wymaganego prawem czasu na złożenie profesji uroczystej, złożył ją 19 marca 1980 na ręce ministra prowincjalnego o. Damiana Szojdy w kościele św. Michała Archanioła w Ornontowicach. Bp Bronisław Dąbrowski udzielił mu święceń diakonatu 5 lipca 1980 w kościele św. Antoniego z Padwy w Warszawie. Udał się do klasztoru w Wejherowie w charakterze katechety przy tamtejszej parafii. Tam także, 27 września 1980 w kościele Świętego Krzyża na Kalwarii, otrzymał święcenia prezbiteratu, których mu udzielił bp Bronisław Dąbrowski. Po święceniach został wikariuszem parafii św. Anny w Wejherowie. następnie posługiwał: w Pakości jako wikariusz parafii św. Bonawentury (1981-1982), w Opolu jako rekolekcjonista i spowiednik (1982-1983), w Wieluniu (1983-1984), w Panewnikach jako stacjonariusz (1984-1985), w Kobylinie jako stacjonariusz (1985-1987), we Wschowie jako stacjonariusz (1987-1990). 9 sierpnia 1990 otrzymał zgodę na roczny pobyt poza klasztorem w domu rodzinnym w celu podratowania zdrowia. Po urlopie zamieszkał w klasztorze panewnickiem i był kapelanem Sióstr Służebniczek w Katowicach-Piotrowicach. Od 1994 roku pełnił funkcję rekolekcjonisty i misjonarza ludowego. W 2001 zamieszkał w klasztorze w Rybniku i dalej był rekolekcjonistą. Po świętach Bożego Narodzenia opuścił klasztor i udał się na leczenie do Chorzowa zatrzymując się w tamtejszym klasztorze. Od 2002 stacjonował w klasztorze w Starych Panewnikach. Tam także przydzielono mu opiekę nad niektórymi wspólnotami Franciszkańskiego Zakonu Świeckich w dwóch sekcjach regionu katowickiego. Po dziesięciu latach przeprowadził się w 2012 roku do Opola, gdzie był stacjonariuszem. Ostanie dni swego życia spędził w szpitalu i w hospicjum w Opolu. Tam zmarł 22 sierpnia 2014. Jego pogrzeb odbył się w bazylice w Panewnikach. Spoczął w kwaterze franciszkanów na cmentarzu panewnickim w Ligocie.

Bibliografia

[1] (dostęp: 5.08.2016).