Zakład opiekuńczo-wychowawczy w Bogucicach

Siedziba Zakładu opiekuńczego i wychowawczego w Bogucicach

Zakład powstał z inicjatywy ks. Leopolda Markiefki. Poświęcenie i otwarcie sierocińca nastąpiło 26 marca 1858. W dniu poświęcenia w zakładzie przebywały trzy siostry i trójka dzieci. Początkowo sierociniec prowadziły siostry boromeuszki, które z inicjatywy ks. Leopolda Markiefki tuż przed poświęceniem zakładu przybyły z Nysy. Sierociniec szybko zyskał uznanie i dobrą opinię. Sieroty i opuszczone dzieci mogły być przyjmowane bezpłatnie, o ile pozwalały na to zasoby materialne Fundacji. Z powodu przyjmowania dużej ilości dzieci zaczęto w 1861 roku rozbudowywać sierociniec. W 1854 roku przy zakładzie rozpoczęła działalność szkoła elementarna. W czasie Kulturkampfu, w 1874 roku mianowano inspektora dla sierocińca i znajdujących się w nim placówek. W 1879 siostry boromeuszki zostały zmuszone do opuszczenia zakładu z powodu polityki Kulturkampfu, a kierownictwo w ośrodku objęły osoby świeckie. W 1887 po złagodzeniu ustawy wymierzonej przeciw Kościołowi katolickiemu sprowadzono z Moraw siostry jadwiżanki. W 1895 roku rozpoczęto budowę drugiego piętra budynku, gdyż dotychczasowe budynki stawały się za ciasne. Siostry św. Jadwigi otwarły w 1897 roku ochronkę dla małych dzieci, które jeszcze nie chodziły do szkoły. W 1901 roku znów postanowiono rozbudować budynek, by oddzielić dzieci moralnie zaniedbane od sierot. W latach 1902 – 1917 w ośrodku istniała szkoła specjalna.

W 1923 placówka w Bogucicach stała się siedzibą nowo utworzonej polskiej prowincji Zgromadzenia Sióstr św. Jadwigi. W 1931 roku bp Stanisław Adamski poświęcił kaplicę i dom, do którego przeniesiono klauzurę dla sióstr, nowicjat oraz przedszkole. W 1941 roku siostrom pracującym w zakładzie ks. Leopolda Markiefki i w szkole zakładowej władze niemieckie zaproponowały przejście do stanu świeckiego, siostry jednak odmówiły. 5 września 1941 inwentarz zakładu przeszedł pod zarząd NSV. 14 października 1941 siostry zostały wysiedlone, skąd udawały się do jeszcze istniejących placówek na terenie Prowincji.

Po zakończeniu II wojny światowej, w styczniu 1945 roku przełożona prowincjalna wraz z kilkoma siostrami wróciła do zdewastowanego Domu Prowincjalnego i zakładu. Dwa miesiące później, po uporządkowaniu zdemolowanych pomieszczeń otwarto Dom Dziecka im. Ks. Leopolda Markiefki, wówczas pierwszy sierociniec na terenie miasta Katowice. Uruchomiono też kuchnię ludową i stacje opieki dla uchodźców. W 1949 roku narzucono zakładowi Komitet Opiekuńczy. W 1955 roku władze zlikwidowały prywatne przedszkole sióstr św. Jadwigi. W 1961 roku zmieniono charakter i kierunek zakładu pozbawiając siostry możliwości wychowania i kształcenia młodzieży rozwijającej się normalnie. Siostrom powierzono tylko dzieci upośledzone umysłowo, tym samym powołano przy zakładzie szkołę podstawową specjalną.

Obecnie siostry prowadzą ośrodek wychowawczy dla dzieci i młodzieży, a od 1990 roku także przedszkole. Po przemianach ustrojowych, stało się możliwe ponowne otwarcie przedszkola w Bogucicach. Początkowo na ten cel wyremontowano pomieszczenia po magazynie, dzierżawionym wcześniej przez „Cepelię”. Pracę w placówce rozpoczęły dwie siostry jadwiżanki. We wrześniu 2006 roku przedszkole znalazło nową siedzibę w pomieszczeniach należących wcześniej do ośrodka wychowawczego. Obecnie do przedszkola w Katowicach-Bogucicach uczęszcza 50 dzieci. Część z nich pochodzi z rodzin ubogich materialnie. Ich pobyt w przedszkolu opłaca Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej. Kilkoro przedszkolaków to wychowankowie ośrodka wychowawczego. Poprzez integrację z rówieśnikami mają oni szansę lepszego rozwoju społecznego. Przedszkole dysponuje estetycznymi, spełniającymi wszystkie wymagania, pomieszczeniami i wyposażeniem niezbędnym do realizacji zadań statutowych. Sale urządzone są tak, by maluchy dobrze się tu czuły i były bezpieczne. Kolorowy wystrój wnętrz, miękkie dywany oraz odpowiednio dobrane kąciki zainteresowań, zabawki i książki sprawiają, że dzieci traktują to miejsce jak drugi dom. Placówka posiada własny plac zabaw dla dzieci wyposażony w bezpieczne urządzenia. Przedszkolaki mogą także korzystać z przestronnego ogrodu - parku klasztornego. Przedszkole jest przygotowane do przyjęcia 50 dzieci. Zajęcia odbywają się w dwóch grupach wiekowych. Maksymalna liczba dzieci w oddziale wynosi 25. Każdy oddział posiada szczegółowy rozkład dnia, który spełnia potrzeby dzieci i oczekiwania rodziców. 25 marca 2008 abp Damian Zimoń poświęcił zainstalowane przy klasztorze Okno Życia.

Bibliografia

Halina Domagała, Fundacja opiekuńczo – wychowawcza imienia ks. Leopolda Markiefki w Katowicach – Bogucicach w latach 1858 – 1990, Katowice 1990; [1] (dostęp 17.04.2015); [2] (dostęp 17.04.2015); [3] (dostęp 17.04.2015); [4] (dostęp 17.04.2015).