Wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Różańcowej: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
Linia 10: Linia 10:


==Bibliografia==
==Bibliografia==
H. Hoever, Żywoty Świętych Pańskich na każdy dzień roku, Olsztyn 1991, s. 365-366; W. Zaleski, Święci na każdy dzień, Warszawa 1998, s. 18.
H. Hoever, Żywoty Świętych Pańskich na każdy dzień roku, Olsztyn 1991, s. 365-366; W. Zaleski, Święci na każdy dzień, Warszawa 1998, s. 18; Ewa J.P. Storażyńska, Józef Maria Bartnik SJ, Matka Boża Zwycięska. Cuda Maryi w historii Polski i świata, Wydawnictwo AA, 2012; brewiarz.pl/czytelnia/swieci/10-07a.php3 (dostęp: 7.10.2023); Gość Niedzielny, nr 40, 8 października 2023, s. 2; opracowanie MC
[[Kategoria:Kult maryjny|Różaniec]]
[[Kategoria:Kult maryjny|Różaniec]]
[[Kategoria:Rok liturgiczny|Różaniec]]
[[Kategoria:Rok liturgiczny|Różaniec]]

Wersja z 07:25, 8 paź 2023

Rozaniec dominikanie.jpg

Liturgiczne wspomnienie Matki Bożej Różańcowej to wyraz wdzięczności ze strony Kościoła dla Najświętszej Bożej Rodzicielki za opiekę nad nim za pośrednictwem modlitwy różańcowej. Jak głosi tradycja kult różańca świętego został wyjawiony św. Dominikowi przez Najświętszą Pannę. Jednak dopiero 200 lat później nabożeństwo to powstało dzięki działalności i staraniom bł. Alana de la Roche (1428-1475).

Początkowo święto Matki Bożej Różańcowej było związane z bractwami różańcowymi. 7 października 1571 Don Juan de Austria pokonał flotę turecką pod Lepanto. Odniesione zwycięstwo obroniło wówczas Europę przed inwazją islamu. Don Juan przypisał dane zwycięstwo wstawiennictwu NMP, do której zawsze odmawiał różaniec. Cała chrześcijańska Europa trwała wtedy na modlitwie wraz z Maryją. Na pamiątkę tego wydarzenia 7 marca 1572 papież Pius V ustanowił doroczne święto pod nazwą Najświętszej Maryi Panny Zwycięskiej i nakazał obchodzić je 7 października. Rok później, jego następca papież Grzegorz XIII zmienił nazwę na Najświętszej Maryi Panny Różańcowej i polecił obchodzić je w pierwszą niedzielę października.

W 1716 roku armia austriacka cesarza Karola VI pod dowództwem księcia Eugeniusza Sabaudzkiego odniosła kolejne zwycięstwo nad Turkami. Działo się to w święto NMP Śnieżnej. W tym samym czasie w Rzymie, członkowie bractwa różańcowego modlili się o to zwycięstwo. 21 lipca 1718 Turcy podpisali pokój w Pożarewacu, odstępując Austrii terytoria na Półwyspie Bałkańskim. Papież Klemens XI na pamiątkę tego wydarzenia rozciągnął cześć różańca świętego na cały Kościół Powszechny. Papież Benedykt XIV włączył dane święto do Brewiarza Rzymskiego, a 11 października 1887 papież Leon XIII, szczególny czciciel różańca świętego, podniósł je do rangi święta drugiej klasy, a do Litanii Loretańskiej dodał: Królowo Różańca Świętego, módl się za nami. Ostatecznie w 1913 roku papież Pius X przeniósł je z niedzieli październikowej na dzień 7 października.

Historia uczy, że różaniec okazał się często wielką pomocą w różnych niebezpieczeństwach. Całe ówczesne rycerstwo polskie należało do bractw różańcowych, a w Krakowie przed bitwą odbywały się procesje różańcowe i pod przewodnictwem królowej Marysieńki trwała nieustająca modlitwa różańcowa.

  • Święto: 7 października

Bibliografia

H. Hoever, Żywoty Świętych Pańskich na każdy dzień roku, Olsztyn 1991, s. 365-366; W. Zaleski, Święci na każdy dzień, Warszawa 1998, s. 18; Ewa J.P. Storażyńska, Józef Maria Bartnik SJ, Matka Boża Zwycięska. Cuda Maryi w historii Polski i świata, Wydawnictwo AA, 2012; brewiarz.pl/czytelnia/swieci/10-07a.php3 (dostęp: 7.10.2023); Gość Niedzielny, nr 40, 8 października 2023, s. 2; opracowanie MC