Tomziński Jerzy: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
mNie podano opisu zmian
(dr)
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
==Tomziński Jerzy (1918-), paulin ==
==Tomziński Jerzy OSPPE (1918-2021)==
Urodził się w Przystajni - nieopodal Częstochowy 24 listopada 1918. Pochodził z rodziny wielodzietnej, syn rolników - Piotra i Anny z d.Kulej. Najstarszy mnich pauliński oraz jedyny żyjący w Polsce uczestnik [[Sobór Watykański II|Soboru Watykańskiego II]]. Do zakonu paulinów wstąpił w 1935 roku. W 1944 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk [[Kubina Teodor|bpa Teodora Kubiny]]. Studiował zarówno teologię jak również filozofię w Częstochowie oraz Krakowie, a także prawo kanoniczne w Rzymie na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Pełnił funkcję kustosza sanktuarium na [[Jasna Góra|Jasnej Górze]] między 1945 a 1948 rokiem. Następnie w latach 1949-1951 wypełniał obowiązki przeora oraz proboszcza w Leśnej Podlaskiej. Od roku 1952 do 1957 po raz pierwszy pełnił funkcję przeora sanktuarium jasnogórskiego. W 1957 roku został przeorem klasztoru w Rzymie i aż do 1963 pełnił rolę prokuratora zakonu przy Stolicy Świętej. W latach 1963-1975 był generałem zakonu oraz członkiem Komisji Maryjnej [[Konferencja Episkopatu Polski|Episkopatu Polski]]. W roku 1978 został kronikarzem jasnogórskiego sanktuarium oraz jego rzecznikiem prasowym. Między 1990 a 1993 rokiem ponownie pełnił funkcję przeora klasztoru na Jasnej Górze. Jest autorem książki pod tytułem ''Jasna Góra - informator'' a także licznych artykułów poświęconych tematyce maryjnej. Był redaktorem tygodnika katolickiego „Niedziela”. Dał się poznać wiernym jako wybitny kaznodzieja oraz wspaniały spowiednik. Od pierwszych lat swojej posługi kapłańskiej dało się zaobserwować jego bardzo duże zaangażowanie w pracę  duszpasterską oraz społeczną.  
[[Plik:Tomzinski2.jpg|thumb|150px|left]]
Urodził się w Przystajni - nieopodal Częstochowy 24 listopada 1918. Pochodził z wielodzietnej, rolniczej rodziny Piotra i Anny z d. Kulej. Był najstarszym mnichem paulińskim oraz uczestnikiem [[Sobór Watykański II|Soboru Watykańskiego II]]. Do zakonu paulinów wstąpił w 1935 roku. W 1944 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk [[Kubina Teodor|bpa Teodora Kubiny]]. Studiował zarówno teologię jak również filozofię w Częstochowie oraz Krakowie, a także prawo kanoniczne w Rzymie na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Pełnił funkcję kustosza sanktuarium na [[Jasna Góra|Jasnej Górze]] między 1945 a 1948 rokiem. Następnie w latach 1949-1951 wypełniał obowiązki przeora oraz proboszcza w [[Sanktuarium maryjne w Leśnej Podlaskiej|Leśnej Podlaskiej]]. Od 1952 do 1957 roku po raz pierwszy pełnił funkcję przeora sanktuarium jasnogórskiego. W 1957 roku został przeorem klasztoru w Rzymie i aż do 1963 pełnił rolę prokuratora zakonu przy Stolicy Świętej. W latach 1963-1975 był generałem zakonu oraz członkiem Komisji Maryjnej [[Konferencja Episkopatu Polski|Episkopatu Polski]]. W roku 1978 został kronikarzem jasnogórskiego sanktuarium oraz jego rzecznikiem prasowym. Między 1990 a 1993 rokiem ponownie pełnił funkcję przeora klasztoru na Jasnej Górze. Był autorem książki pod tytułem '' Jasna Góra - informator '' a także licznych artykułów poświęconych tematyce maryjnej. Był redaktorem tygodnika katolickiego „Niedziela”. Dał się poznać wiernym jako wybitny kaznodzieja oraz wspaniały spowiednik. Od pierwszych lat swojej posługi kapłańskiej dało się zaobserwować jego bardzo duże zaangażowanie w pracę  duszpasterską oraz społeczną.  


Podczas swojej posługi duszpasterskiej w Leśnej Podlaskiej organizował młodzieżowe ogniska religijne, co nie uszło uwadze władzom komunistycznym, które ze względu na ów fakt, zmusiły go do opuszczenia podlaskiego sanktuarium. W czasie gdy pełnił  posługę przeora sanktuarium jasnogórskiego, zapoczątkował i jednocześnie prowadził prace konserwatorskie, które miały na celu zachowanie spuścizny sanktuarium narodowego. Wzmocnił integracyjną rolę sanktuarium na Jasnej Górze wobec narodu Polskiego między innymi dzięki jubileuszom 300 lecia obrony jasnogórskiego sanktuarium przed najazdem Szwedów, jak również 300 lecia ślubów króla Jana Kazimierza. To właśnie dzięki O. Jerzemu Tomzińskiemu powstała inicjatywa modlitwy w intencji uwolnienia Prymasa Polski – [[Wyszyński Stefan|Kardynała Stefana Wyszyńskiego]], a dzięki niej powstała tradycja, którą kultywuje wielu Polaków – odprawianie Apelu Jasnogórskiego. Podjął decyzję o utworzeniu kopii Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej – tak zwany Obraz Nawiedzenia, co umożliwiło jego peregrynację na terenie całej Polski. Odegrał główną rolę w zorganizowaniu uroczystości tysiąclecia chrztu Polski, jak również VI Światowego Dnia Młodzieży. Aktualnie jest rezydentem w sanktuarium na Jasnej Górze. W 2006 roku został uhonorowany, poprzez wyróżnienie zainicjowane przez prezydenta Częstochowy Tadeusza Wronę pod nazwą „Tym, co służą MIASTU i OJCZYŹNIE” nadawane co roku w dniu 11 listopada. Wyróżnienie to zostaje przyznawane za kultywowanie wartości patriotycznych oraz tradycji w regionie częstochowskim.
Podczas swojej posługi duszpasterskiej w Leśnej Podlaskiej organizował młodzieżowe ogniska religijne, co nie uszło uwadze władzom komunistycznym, które ze względu na ów fakt, zmusiły go do opuszczenia podlaskiego sanktuarium. W czasie gdy pełnił  posługę przeora sanktuarium jasnogórskiego, zapoczątkował i jednocześnie prowadził prace konserwatorskie, które miały na celu zachowanie spuścizny sanktuarium narodowego. Wzmocnił integracyjną rolę sanktuarium na Jasnej Górze wobec narodu Polskiego między innymi dzięki jubileuszom 300-lecia obrony jasnogórskiego sanktuarium przed najazdem Szwedów, jak również 300-lecia ślubów króla Jana Kazimierza. To właśnie dzięki o. Jerzemu Tomzińskiemu powstała inicjatywa modlitwy w intencji uwolnienia Prymasa Polski – [[Wyszyński Stefan|kard. Stefana Wyszyńskiego]], a dzięki niej powstała tradycja, którą kultywuje wielu Polaków – odprawianie Apelu Jasnogórskiego. Podjął decyzję o utworzeniu kopii Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej – tak zwany Obraz Nawiedzenia, co umożliwiło jego peregrynację na terenie całej Polski. Odegrał główną rolę w zorganizowaniu uroczystości tysiąclecia chrztu Polski, jak również VI Światowego Dnia Młodzieży. Do śmierci był rezydentem w sanktuarium na Jasnej Górze. W 2006 roku został uhonorowany, poprzez wyróżnienie zainicjowane przez prezydenta Częstochowy Tadeusza Wronę pod nazwą „Tym, co służą MIASTU i OJCZYŹNIE” nadawane co roku w dniu 11 listopada. Wyróżnienie to zostaje przyznawane za kultywowanie wartości patriotycznych oraz tradycji w regionie częstochowskim.


O. Jerzy Tomziński niejednokrotnie rozmawiał oraz spotykał się z [[Jan Paweł II|papieżem Janem Pawłem II]]. Miał również zaszczyt poznać osobiście [[Św. Ojciec Pio|Ojca Pio z San Giovanni Rotondo]]. Był obecny na uroczystej koronacji figury Matki Bożej Leśniowskiej, dokonanej przez Prymasa Tysiąclecia. W 2014 roku powstał film opowiadający o życiu ojca  Jerzego Tomzińskiego pod tytułem: ''Światem rządzi Bóg'' w reżyserii Krzysztofa Tadeja.
O. Jerzy Tomziński niejednokrotnie rozmawiał oraz spotykał się z [[Jan Paweł II|papieżem Janem Pawłem II]]. Miał również zaszczyt poznać osobiście [[Św. Ojciec Pio|Ojca Pio]] z [[San Giovanni Rotondo]]. Był obecny na uroczystej koronacji figury [[Leśniów|Matki Bożej Leśniowskiej]], dokonanej przez Prymasa Tysiąclecia. W 2014 roku powstał film opowiadający o życiu ojca  Jerzego Tomzińskiego pod tytułem: '' Światem rządzi Bóg '' w reżyserii Krzysztofa Tadeja.
 
Zmarł 14 listopada 2021 w Częstochowie.


==Bibliografia==
==Bibliografia==
K. Tadej, Blask Świętości, Warszawa 2006.; [http://jasnagora.com/news.php?ID=2203] [dostęp: 11.12.2015]
K. Tadej, Blask Świętości, Warszawa 2006; [http://jasnagora.com/news.php?ID=2203] [dostęp: 11.12.2015]; foto: [https://czestochowskie24.pl/kosciol/zmarl-o-jerzy-tomzinski-wieloletni-przeor-jasnej-gory/]
 
{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - T]]
[[Kategoria:Biografie - T]]
[[Kategoria:Zakonnicy]]
[[Kategoria:Zakonnicy]]
[[Kategoria:Represjonowani]]
[[Kategoria:Kultura]]
[[Kategoria:Społecznicy]]
[[Kategoria:Paulini]]
[[Kategoria:Paulini]]

Aktualna wersja na dzień 13:42, 15 gru 2021

Tomziński Jerzy OSPPE (1918-2021)

Tomzinski2.jpg

Urodził się w Przystajni - nieopodal Częstochowy 24 listopada 1918. Pochodził z wielodzietnej, rolniczej rodziny Piotra i Anny z d. Kulej. Był najstarszym mnichem paulińskim oraz uczestnikiem Soboru Watykańskiego II. Do zakonu paulinów wstąpił w 1935 roku. W 1944 roku przyjął święcenia kapłańskie z rąk bpa Teodora Kubiny. Studiował zarówno teologię jak również filozofię w Częstochowie oraz Krakowie, a także prawo kanoniczne w Rzymie na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim. Pełnił funkcję kustosza sanktuarium na Jasnej Górze między 1945 a 1948 rokiem. Następnie w latach 1949-1951 wypełniał obowiązki przeora oraz proboszcza w Leśnej Podlaskiej. Od 1952 do 1957 roku po raz pierwszy pełnił funkcję przeora sanktuarium jasnogórskiego. W 1957 roku został przeorem klasztoru w Rzymie i aż do 1963 pełnił rolę prokuratora zakonu przy Stolicy Świętej. W latach 1963-1975 był generałem zakonu oraz członkiem Komisji Maryjnej Episkopatu Polski. W roku 1978 został kronikarzem jasnogórskiego sanktuarium oraz jego rzecznikiem prasowym. Między 1990 a 1993 rokiem ponownie pełnił funkcję przeora klasztoru na Jasnej Górze. Był autorem książki pod tytułem Jasna Góra - informator a także licznych artykułów poświęconych tematyce maryjnej. Był redaktorem tygodnika katolickiego „Niedziela”. Dał się poznać wiernym jako wybitny kaznodzieja oraz wspaniały spowiednik. Od pierwszych lat swojej posługi kapłańskiej dało się zaobserwować jego bardzo duże zaangażowanie w pracę duszpasterską oraz społeczną.

Podczas swojej posługi duszpasterskiej w Leśnej Podlaskiej organizował młodzieżowe ogniska religijne, co nie uszło uwadze władzom komunistycznym, które ze względu na ów fakt, zmusiły go do opuszczenia podlaskiego sanktuarium. W czasie gdy pełnił posługę przeora sanktuarium jasnogórskiego, zapoczątkował i jednocześnie prowadził prace konserwatorskie, które miały na celu zachowanie spuścizny sanktuarium narodowego. Wzmocnił integracyjną rolę sanktuarium na Jasnej Górze wobec narodu Polskiego między innymi dzięki jubileuszom 300-lecia obrony jasnogórskiego sanktuarium przed najazdem Szwedów, jak również 300-lecia ślubów króla Jana Kazimierza. To właśnie dzięki o. Jerzemu Tomzińskiemu powstała inicjatywa modlitwy w intencji uwolnienia Prymasa Polski – kard. Stefana Wyszyńskiego, a dzięki niej powstała tradycja, którą kultywuje wielu Polaków – odprawianie Apelu Jasnogórskiego. Podjął decyzję o utworzeniu kopii Obrazu Matki Bożej Częstochowskiej – tak zwany Obraz Nawiedzenia, co umożliwiło jego peregrynację na terenie całej Polski. Odegrał główną rolę w zorganizowaniu uroczystości tysiąclecia chrztu Polski, jak również VI Światowego Dnia Młodzieży. Do śmierci był rezydentem w sanktuarium na Jasnej Górze. W 2006 roku został uhonorowany, poprzez wyróżnienie zainicjowane przez prezydenta Częstochowy Tadeusza Wronę pod nazwą „Tym, co służą MIASTU i OJCZYŹNIE” nadawane co roku w dniu 11 listopada. Wyróżnienie to zostaje przyznawane za kultywowanie wartości patriotycznych oraz tradycji w regionie częstochowskim.

O. Jerzy Tomziński niejednokrotnie rozmawiał oraz spotykał się z papieżem Janem Pawłem II. Miał również zaszczyt poznać osobiście Ojca Pio z San Giovanni Rotondo. Był obecny na uroczystej koronacji figury Matki Bożej Leśniowskiej, dokonanej przez Prymasa Tysiąclecia. W 2014 roku powstał film opowiadający o życiu ojca Jerzego Tomzińskiego pod tytułem: Światem rządzi Bóg w reżyserii Krzysztofa Tadeja.

Zmarł 14 listopada 2021 w Częstochowie.

Bibliografia

K. Tadej, Blask Świętości, Warszawa 2006; [1] [dostęp: 11.12.2015]; foto: [2]