Szulc Alojzy

Szulc Alojzy (1922-1996)

Urodził się 16 lipca 1922 w Dąbrówce Malej w rodzinie Alojzego i Rozalii z d. Piecha. Do szkoły powszechnej uczęszczał (1928-1935) w rodzinnej miejscowości, a od l września 1935 do Prywatnego Gimnazjum Katolickiego im. św. Jacka w Katowicach. Po wybuchu drugiej wojny światowej, po kursie wstępnym uczył się w niemieckim gimnazjum w Katowicach, otrzymując w czerwcu 1942 roku świadectwo dojrzałości. W tym też roku został wcielony do Wehrmachtu. Służbę wojskową odbywał w Zachodnich Niemczech i we Francji, gdzie 31 sierpnia 1944 dostał się do niewoli francuskiej i skierowany do pracy w kopalniach. 14 marca 1945 został uwolniony przez polskich oficerów łącznikowych i oddelegowany do Włoch do II Korpusu Wojska Polskiego. W grudniu 1945 roku wrócił do Polski i po półrocznym kursie (luty - czerwiec 1946) w Miejskim Gimnazjum Męskim w Katowicach zaliczył 1 kl. licealną i gdzie zdał polską maturę. W 1946 roku wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia teologiczne na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia kapłańskie otrzymał 24 czerwca 1951 z rąk bpa H. Bednorza.

Po święceniach przez krótki czas przebywał w rodzinnej Dąbrówce Małej (24 czerwiec - 9 sierpień 1951), po czym usługiwał w kościele ss. wizytek w Siemianowicach Śląskich. W roku szk. 1951/1952 przebywał w Kolegium Teol. dla księży w Katowicach Załężu, gdzie zdał przepisane egzaminy. Po krótkim pobycie w Załężu (19 czerwiec - 31 sierpień 1952) pracował jako wikary (1952-1960) w parafii św. Małgorzaty w Kamienicy i w parafii św. Marii Magdaleny w Bielszowicach (1960-1963). Od 16 stycznia 1963 był rektorem kościoła NSPJ w Siemianowicach Śląskich i kapelanem ss. wizytek. Przebywał tam do przejścia na emeryturę w 1992 roku. Od 6 grudnia 1968 był wizytatorem biskupim ss. służebniczek w Panewnikach. W czasie trwania I Synodu Diecezji Katowickiej przewodniczył pracom Komisji Zakonnej i przygotował jego schemat nt. „Zakony żeńskie w duszpasterstwie diecezji katowickiej". W latach 1979-1987 był spowiednikiem w Śląskim Seminarium Duchownym, gdzie prowadził wykłady De poenitentia. W Sądzie Biskupim był obrońca węzła małżeńskiego, a do 31 marca 1983 Dyrektorem Unii Apostolskiej Kleru DK. Po przejściu w 1992 roku na emeryturę zamieszkał w Siemianowicach. Zmarł 6 września 1996. Pogrzeb jego odbył się 10 września 1996 w kościele ss. wizytek w Siemianowicach Śląskich. Spoczął na tamtejszym cmentarzu.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Alojzego Szulca; GN 1996, nr 38 (22 IX), s. 13; Schematyzm 1970-1995; Skworc, Budownictwo kościołów, s. 160; Śp. ks. Alojzy Szulc, Odszedł do Pana, [Nekrolog], GN 1996, nr 38, (dodatek katowicki), s. 14