Szafranek Józef: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 08:30, 3 lis 2009

Szafranek Józef (1807-1874), proboszcz w Bytomiu

Urodził się 12 lutego 1807 w Gosięcinie (powiat kozielski) w rodzinie młynarza Franciszka i Klary z d. Wolf. Gimnazjum klasyczne ukończył w Głubczycach. W 1827 roku wstąpił na Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 9 marca 1831 we Wrocławiu.

W latach 1831-1832 był wikarym w Grzędzinie, następnie w latach 1832-1839 pełnił funkcję wikarego w Raciborzu, a od 1840 roku - proboszcza parafii NMP w Bytomiu. Udzielał się politycznie: poseł do Zgromadzenia Narodowego (w 1848 roku wybrany z okręgu bytomsko-tarnogórskim, a w 1849 roku w okręgu żorskim i gliwickim). W 1851 roku musiał zrzec się mandatu, a tym samym zakończyć karierę polityczną. Działał w ruchu trzeźwości ks. A. Ficka; w czasie epidemii cholery i tyfusu pod koniec lat 40. opiekował się chorymi, ubogimi i sierotami. Przyczynił się do założenia katolickiego gimnazjum w Bytomiu (1867), szkoły średniej dla dziewcząt (1869) oraz ochronki (1869). Założył pierwszą w Polsce żeńską szkołę zawodową(1853), a w 1839 roku pierwsze w Europie koło czytelnicze w Bytomiu. W 1858 roku zorganizował bibliotekę i wypożyczalnię książek. Był założycielem Ligi Polskiej; współzałożycielem kasyna katolickiego; twórcą Stowarzyszenia Rodzin Chrześcijańskich. Zakładał „szkoły niedzielne”, wprowadził msze św. szkolne, nabożeństwa i kazania dla dzieci; wprowadził zwyczaj częstego przystępowania do Komunii św.; organizował pielgrzymki do Piekar Śląskich i na Górę Świętej Anny. Od 1844 roku wydawał kalendarze; w 1846 roku opracował zbiór polskich i niemieckich pieśni kościelnych; 1850 – Leksykon języka górniczego; 1855 – Żywoty dwóch błogosławionych jezuitów Jana Britto i Andrzeja Boboli.

Bibliografia

M. Pater, Józef Szafranek (biogarm), Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, pod red. M. Petera, Katowice 1996; foto: P. Reinelt, 700-Jahrfeier der "St. Marienkirche" Beuthen, Beuthen [1930].

@@ Linia 3: / Linia 3: @@
 Urodził się 12 lutego 1807 w Gosięcinie (powiat kozielski) w rodzinie młynarza Franciszka i Klary z d. Wolf. Gimnazjum klasyczne ukończył w Głubczycach. W 1827 roku wstąpił na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego]]. Święcenia kapłańskie przyjął 9 marca 1831 we Wrocławiu.
-W latach był 1831-1832 wikarym w Grzędzinie, następnie w latach 1832-1839 był wikarym w Raciborzu, a od 1840 roku - proboszczem parafii NMP w Bytomiu. Udzielał się politycznie: poseł do Zgromadzenia Narodowego: w 1848 roku wybrany z okręgu bytomsko-tarnogórskim, a w 1849 roku z okręgu żorskim i gliwickiego. W 1851 roku musiał zrzec się mandatu a tym samym zakończyć karierę polityczną. Działał w ruchu trzeźwości [[Ficek Alojzy|ks. A. Ficka]]; w czasie epidemii cholery i tyfusu pod koniec lat 40. opiekował się chorymi, ubogimi i sierotami. Przyczynił się do założenia katolickiego gimnazjum w Bytomiu (1867), szkoły średniej dla dziewcząt (1869) oraz ochronki (1869); założył pierwszą żeńską szkołę zawodową(1853). W 1839 roku założył pierwsze w Europie koło czytelnicze w Bytomiu, a w 1858 roku zorganizował bibliotekę i wypożyczalnię książek. Był założycielem Ligi Polskiej; współzałożycielem kasyna katolickiego; twórcą Stowarzyszenia Rodzin Chrześcijańskich. Zakładał „szkoły niedzielne”, wprowadził msze św. szkolne, nabożeństwa i kazania dla dzieci; wprowadził zwyczaj częstego przystępowania do Komunii św.; organizował pielgrzymki do Piekar i na Górę Świętej Anny. Od 1844 roku wydawał kalendarze; w 1846 roku opracował zbiór polskich i niemieckich pieśni kościelnych; 1850 – ''Leksykon języka górniczego''; 1855 – ''Żywoty dwóch błogosławionych jezuitów Jana Britto i Andrzeja Boboli''.
+W latach 1831-1832 był wikarym w Grzędzinie, następnie w latach 1832-1839 pełnił funkcję wikarego w Raciborzu, a od 1840 roku - proboszcza parafii NMP w Bytomiu. Udzielał się politycznie: poseł do Zgromadzenia Narodowego (w 1848 roku wybrany z okręgu bytomsko-tarnogórskim, a w 1849 roku w okręgu żorskim i gliwickim). W 1851 roku musiał zrzec się mandatu, a tym samym zakończyć karierę polityczną. Działał w ruchu trzeźwości [[Ficek Alojzy|ks. A. Ficka]]; w czasie epidemii cholery i tyfusu pod koniec lat 40. opiekował się chorymi, ubogimi i sierotami. Przyczynił się do założenia katolickiego gimnazjum w Bytomiu (1867), szkoły średniej dla dziewcząt (1869) oraz ochronki (1869). Założył pierwszą w Polsce żeńską szkołę zawodową(1853), a w 1839 roku pierwsze w Europie koło czytelnicze w Bytomiu. W 1858 roku zorganizował bibliotekę i wypożyczalnię książek. Był założycielem Ligi Polskiej; współzałożycielem kasyna katolickiego; twórcą Stowarzyszenia Rodzin Chrześcijańskich. Zakładał „szkoły niedzielne”, wprowadził msze św. szkolne, nabożeństwa i kazania dla dzieci; wprowadził zwyczaj częstego przystępowania do Komunii św.; organizował pielgrzymki do Piekar Śląskich i na Górę Świętej Anny. Od 1844 roku wydawał kalendarze; w 1846 roku opracował zbiór polskich i niemieckich pieśni kościelnych; 1850 – ''Leksykon języka górniczego''; 1855 – ''Żywoty dwóch błogosławionych jezuitów Jana Britto i Andrzeja Boboli''.
 == Bibliografia ==