Strzoda Andrzej: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
(dr)
 
(Nie pokazano 6 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
==Andrzej Strzoda (Stredonius) SJ (1598- 1651)==
==Strzoda (Stredonius) Andrzej SJ (1598-1651)==
Urodził się w 1598 roku Gliwicach w rodzinie  burmistrza Marcina Strzody i Barbary  z domu Polednie, siostry jezuity Jerzego Meridies (Polednie); [[Strzoda Marcin|brat Marcina]]. Brat obu zakonników imieniem Jerzy był pretorem w Kutnej Horze i wielkim przyjacielem jezuitów. Andrzej S. w 1616 roku wstąpił do zakonu jezuitow. Cztery śluby złożył jako profes w 1633 roku. W 1623 roku uczył w gimnazjum przy kolegium św. Klemensa w Pradze, gdzie w latach 1625–1626 studiował teologię.  
Urodził się w 1598 roku Gliwicach w rodzinie  burmistrza Marcina Strzody i Barbary  z d. Polednie, siostry jezuity [[Meridies Jerzy|Jerzego Meridies (Polednie)]]; [[Strzoda Marcin|brat Marcina]]. Brat obu zakonników imieniem Jerzy był pretorem w Kutnej Horze i wielkim przyjacielem jezuitów. Andrzej Strzoda wstąpił do [[Jezuici|zakonu jezuitow]] w 1616 roku. Cztery śluby złożył jako profes w 1633 roku. W 1623 roku uczył w gimnazjum przy kolegium św. Klemensa w Pradze, gdzie w latach 1625-1626 studiował teologię.  


W 1627 roku  został wysłany jako misjonarz do Karlsteinu. W 1628 roku powrócił do Jiczyna, gdzie był pierwszym wykładowcą retoryki. W latach 1630–1634 uczył retoryki w Nysie, w 1635 roku był tam ministrem. W 1636 roku został pierwszym kierownikiem filii w Klatovy. W 1642 roku został tam pierwszym rektorem. W 1644 roku został superiorem w Luboszycach. Zmarł 9 sierpnia 1651  w Uszej. Był zdolnym poetą i historykiem. Wydał m. in. „Fama posthuma Episcoporum Wratislaviensium”, rozprawę „De Origine Bohemorum seu Czechorum“ oraz „Fasti gentis Ryzenbergicae seu Schwihoviorum”. Część z jego dzieł została wydana przez o. Bogusława Balbinusa .
W 1627 roku  został posłany jako misjonarz do Karlsteinu. W 1628 roku powrócił do Jiczyna, gdzie był pierwszym wykładowcą retoryki. W latach 1630-1634 uczył retoryki w Nysie, w 1635 roku był tam ministrem. W 1636 roku został pierwszym kierownikiem filii w Klatovy. W 1642 roku został tam pierwszym rektorem. W 1644 roku został superiorem w Luboszycach. Zmarł 9 sierpnia 1651  w Uszej. Był zdolnym poetą i historykiem. Wydał m.in. '' Fama posthuma Episcoporum Wratislaviensium'', rozprawę '' De Origine Bohemorum seu Czechorum'' oraz '' Fasti gentis Ryzenbergicae seu Schwihoviorum''. Część z jego dzieł została wydana przez o. Bogusława Balbinusa .
==Bibliografia==
==Bibliografia==
R. Cop, Stosunki wyznaniowe w archiprezbiteracie gliwickim w XVII wieku, Katowice 2008, pr. mgr Biblioteka WTL.
R. Cop, Stosunki wyznaniowe w archiprezbiteracie gliwickim w XVII wieku, Katowice 2008, pr. mgr Biblioteka WTL.
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - S]]
[[Kategoria:Zakonnicy]]
[[Kategoria:Jezuici]]
[[Kategoria:Jezuici]]
[[Kategoria:Biografie - S]]

Aktualna wersja na dzień 19:40, 18 cze 2020

Strzoda (Stredonius) Andrzej SJ (1598-1651)

Urodził się w 1598 roku Gliwicach w rodzinie burmistrza Marcina Strzody i Barbary z d. Polednie, siostry jezuity Jerzego Meridies (Polednie); brat Marcina. Brat obu zakonników imieniem Jerzy był pretorem w Kutnej Horze i wielkim przyjacielem jezuitów. Andrzej Strzoda wstąpił do zakonu jezuitow w 1616 roku. Cztery śluby złożył jako profes w 1633 roku. W 1623 roku uczył w gimnazjum przy kolegium św. Klemensa w Pradze, gdzie w latach 1625-1626 studiował teologię.

W 1627 roku został posłany jako misjonarz do Karlsteinu. W 1628 roku powrócił do Jiczyna, gdzie był pierwszym wykładowcą retoryki. W latach 1630-1634 uczył retoryki w Nysie, w 1635 roku był tam ministrem. W 1636 roku został pierwszym kierownikiem filii w Klatovy. W 1642 roku został tam pierwszym rektorem. W 1644 roku został superiorem w Luboszycach. Zmarł 9 sierpnia 1651 w Uszej. Był zdolnym poetą i historykiem. Wydał m.in. Fama posthuma Episcoporum Wratislaviensium, rozprawę De Origine Bohemorum seu Czechorum oraz Fasti gentis Ryzenbergicae seu Schwihoviorum. Część z jego dzieł została wydana przez o. Bogusława Balbinusa .

Bibliografia

R. Cop, Stosunki wyznaniowe w archiprezbiteracie gliwickim w XVII wieku, Katowice 2008, pr. mgr Biblioteka WTL.