Starosta Bernard

Starosta Bernard (1932-2022), proboszcz w Łaziskach Średnich

Urodził się 6 sierpnia 1932 w Orzeszu w rodzinie Jana i Emilii z domu Kebsol. Jego ojciec był monterem teletechnicznym i nadzorcą pocztowym. Ochrzczony został 14 sierpnia 1932 w kościele parafialnym pw. Nawiedzenia NMP w Orzeszu. Miał trzech braci i dwie siostry.

Podczas okupacji w latach 1940 – 1944 uczęszczał do niemieckiej szkoły powszechnej w Orzeszu. W kwietniu 1945 roku rozpoczął naukę w Państwowym Gimnazjum i Liceum Koedukacyjnym w Mikołowie. W tym czasie jego ojciec zginął w obozie koncentracyjnym Gusen II. Od 1948 roku kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym w Mikołowie. Egzamin dojrzałości według programu wydziału humanistycznego zdał 2 maja 1950. Był bardzo dobrym i ambitnym uczniem. W parafii był ministrantem i należał do Sodalicji Mariańskiej. Często wygłaszał referaty i podejmował dyskusje na tematy wiary.

Od młodości pragnął być księdzem. Do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie zgłosił się po maturze razem ze starszym bratem Florianem. Studia teologiczne ukończył na Uniwersytecie Jagiellońskim. Święcenia diakonatu otrzymał 3 kwietnia 1955 w kaplicy Seminarium w Krakowie przez posługę bp. Franciszka Jopa. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk bp. Zdzisława Golińskiego 7 września 1955 w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach (wówczas Stalinogrodzie).

Jako wikariusz pracował w parafiach: św. Antoniego w Rybniku (od stycznia do września 1956), św. Józefa w Rudzie Śląskiej (1956-1962), NSPJ w Brzezinach Śląskich (1962-1966), NSPJ w Mysłowicach (1966-1969), Chrystusa Króla w Katowicach (1969-1971). W 1966 roku uzyskał tytuł magistra historii w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Opolu, przedstawiając pracę napisaną pod kierunkiem dr. Leszka Winowskiego, zatytułowaną Mahomet jako organizator i przywódca wspólnoty muzułmańskiej. Pracę proboszczowską napisał na temat: Sobór Watykański II a współczesne wielkie religie niechrześcijańskie.

W marcu 1971 roku został mianowany wikariuszem kooperatorem, a 17 kwietnia tegoż roku proboszczem parafii Męczeństwa św. Jana Chrzciciela w Łaziskach Średnich. W wyremontowanym i zaadaptowanym na cele charytatywne budynku przygotował mieszkanie dla sióstr albertynek. Powstała tam również księgarnia katolicka. Sprowadził do Łazisk także siostry betanki. W latach 1992-1998 był dziekanem dekanatu mikołowskiego. Z własnych środków finansował działalność sióstr albertynek, wspomagał finansowo budowę Domu Księży Emerytów w Katowicach oraz kapłanów misjonarzy pracujących w Rosji. Był katechetą w Szkole Podstawowej nr 6 w Łaziskach Górnych.

W 2000 roku, w związku z przejściem na emeryturę, został zwolniony z urzędu proboszcza, który pełnił przez 29 lat. Jako emeryt prowadził duszpasterstwo przy kaplicy mszalnej pw. św. Brata Alberta w dzielnicy Brada oraz nadal gorliwie angażował się w duszpasterstwo i wyróżniał się otwartością i zainteresowaniem nowymi technologiami, zwłaszcza możliwością ewangelizacji w internecie. W 2002 roku został wybrany ojcem duchownym kapłanów dekanatu Mikołów, a później nowo utworzonego dekanatu Łaziska. Od 2017 roku mieszkał w Domu Księży Emerytów w Katowicach.

Zmarł 19 czerwca 2022 w 90. roku życia i 67. roku kapłaństwa. Pogrzeb odbył się 23 czerwca 2022 w parafii Męczeństwa św. Jana Chrzciciela w Łaziskach Średnich.

Bibliografia

Katalog Archidiecezji Katowickiej, Katowice 1995, s. 659; Katalog..., cz. I, Katowice 2005, s. 343; Katalog..., Katowice 2007, s. 557; Schematyzm..., Katowice 2009, s. 436; www.mb-rozancowa.katowice.opoka.org.pl; www.brada.katowice.opoka.org.pl