Sorek Jan

Sorek Jan (1903-1965)

Urodził się 21 października 1903 w Krasowach. Gimnazjum ukończył w Pszczynie w 1926 roku, a następnie wstąpił do Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Święcenia kapłańskie otrzymał 21 czerwca 1931 w Katowicach.

Jako wikary pracował w Chorzowie-Batorym (1931-1933), Rybnej (1933), Syryni (1933), Pszowie (1933) i Brzezince (1933-1935). W październiku 1938 roku otrzymał instytucję kanoniczną na parafię Międzyrzecze k. Bielska. Podczas okupacji, jesienią 1941 roku, był wielokrotnie wzywany przez gestapo na przesłuchania, w czasie których grożono mu represjami. W liście do Kurii Diecezjalnej prosił o przeniesienie na inną placówkę. W 1942 roku został mianowany administratorem w Mszanie. 10 maja 1942 został aresztowany przez gestapo w Rybniku, a następnie osadzony w Dachau od 15 maja 1942, gdzie przebywał do końca wojny. Powodem aresztowania miały być szykany stosowane przez ks. Sorka wobec parafian, którzy chcieli wpisać się na volkslistę i szukali w tym celu metryk kościelnych. W obozie zachował szlachetną postawę, pomagając słabszym fizycznie przetrwać. Śpiewał często godzinki i pieśni maryjne, których wiele znał na pamięć, odmawiał różaniec na sznurku z węzełków.

Po wyjściu z obozu wrócił do kraju. W latach 1945—50 pracował jako administrator w Brzeźcach k. Pszczyny, następnie w diecezji opolskiej w Cyprzanowie i Straduni. Po powrocie przez pewien czas był kapelanem w klasztorze Sióstr św. Elżbiety w Gorzycach, wreszcie osiadł w rodzinnej miejscowości w Krasowach. 29 maja 1965 zmarł w szpitalu w Mysłowicach. Został pochowany w Krasowach.

Bibliografia

K. Szweda, Nekrolog, WD 1966, nr 1-2, s. 35; Martyrologium s. 205; Nekrolog, GN 1965, nr 45, s. 272, Weiler, s. 618; Monografia parafii św. Antoniego w Syryni, red. P. Kachel, Syrynia 2005, s. 40.