Skórka Paweł: Różnice pomiędzy wersjami
(uzupełnienie - kategoria) |
(dr) |
||
| (Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Skórka Paweł (1784-1857), proboszcz | ==Skórka Paweł (1784-1857), proboszcz parafii św. Marii Magdaleny w Tychach== | ||
Urodził się 14 marca 1784 w Bytomiu-Rozbarku, w rodzinie gospodarza Łukasza i Marii Magdaleny. Był uczniem szkoły cystersów w [[Rudy Raciborskie|Rudach Raciborskich]], a po ukończeniu czterech klas został przeniesiony do szkoły [[Jezuici|jezuitów]] w Opolu. Po zdaniu egzaminu maturalnego rozpoczął [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|studia teologiczne we Wrocławiu]]. Rok przed święceniami studiował w Krakowie, gdzie zapoznał się z polskimi dziejami i literaturą. 23 września 1809, z rąk bpa Rawy-Gawrońskiego, przyjął święcenia kapłańskie. | Urodził się 14 marca 1784 w Bytomiu-Rozbarku, w rodzinie gospodarza Łukasza i Marii Magdaleny. Był uczniem szkoły cystersów w [[Rudy Raciborskie|Rudach Raciborskich]], a po ukończeniu czterech klas został przeniesiony do szkoły [[Jezuici|jezuitów]] w Opolu. Po zdaniu egzaminu maturalnego rozpoczął [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|studia teologiczne we Wrocławiu]]. Rok przed święceniami studiował w Krakowie, gdzie zapoznał się z polskimi dziejami i literaturą. 23 września 1809, z rąk bpa Rawy-Gawrońskiego, przyjął święcenia kapłańskie. | ||
Pierwszą placówką wikariuszowską była parafia w Mikołowie, gdzie pracował jako [[Prebenda|prebendarz]]. 21 sierpnia 1811 został proboszczem parafii w Warszowicach k. Żor. Napotykał tutaj wiele trudności ze strony protestantów, którzy zdominowali parafię. Od 13 lipca 1819 roku starał się o wolną [[Parafia św. Marii Magdaleny w Tychach|parafię w Tychach]]. Jego prośba została wysłuchana 10 października | Pierwszą placówką wikariuszowską była parafia w Mikołowie, gdzie pracował jako [[Prebenda|prebendarz]]. 21 sierpnia 1811 został proboszczem parafii w Warszowicach k. Żor. Napotykał tutaj wiele trudności ze strony protestantów, którzy zdominowali parafię. Od 13 lipca 1819 roku starał się o wolną [[Parafia św. Marii Magdaleny w Tychach|parafię w Tychach]]. Jego prośba została wysłuchana 10 października 1819; pracował tutaj aż do swej śmierci. | ||
W tyskiej parafii uporządkował kancelarię, sporządził pierwszą pieczęć parafii, rozbudował i upiększył kościół. W 1839 roku po zażegnaniu sporu między gospodarzami, rozpoczął budowę szkoły, którą nadzorował i częściowo finansował. 15 czerwca 1840 dokonał uroczystego poświęcenia nowych dzwonów. Uroczystość nabrała charakteru religijnej manifestacji, podczas której uczestniczył zaproszony gość [[Ficek Alojzy|ks. J. Ficek]], proboszcz z [[Parafia Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|Piekar Śląskich]]. W 1831 roku pod jego wpływem, podczas epidemii cholery ks. Skórka niósł pomoc najbardziej potrzebującym i ubogim. Również w 1847 roku w czasie epidemii tyfusu plamistego udzielał pomocy poszkodowanym ( w Tychach zmarło wtedy ok. 500 osób). Troszczył się głównie o sieroty; bał się o ich los kiedy pojawiła się perspektywa wywożenia sierot w głąb Prus. Wygłosił kilka płomiennych kazań o tematyce religijno-polskiej, gdy do Tychów dotarły idee tzw. katolicyzmu niemieckiego głoszonego przez J. Rongego. W roku 1844 założył [[Bractwo Trzeźwości|Towarzystwo Trzeźwości]]. Zaprowadził także zwyczaj świętowania [[Św. Mikołaj|św. Mikołaja]] (bogatsi parafianie przynosili dary, które rozdzielano między ubogich). Przez dziesięć lat, od 1847 roku, pozostawał na urzędzie pierwszego dziekana mikołowskiego. Zmarł 22 lipca 1857 w Tychach i tam został pochowany. | W tyskiej parafii uporządkował kancelarię, sporządził pierwszą pieczęć [[Parafia|parafii]], rozbudował i upiększył kościół. W 1839 roku po zażegnaniu sporu między gospodarzami, rozpoczął budowę szkoły, którą nadzorował i częściowo finansował. 15 czerwca 1840 dokonał uroczystego poświęcenia nowych dzwonów. Uroczystość nabrała charakteru religijnej manifestacji, podczas której uczestniczył zaproszony gość [[Ficek Alojzy|ks. J. Ficek]], proboszcz z [[Parafia Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|Piekar Śląskich]]. W 1831 roku pod jego wpływem, podczas epidemii cholery ks. Skórka niósł pomoc najbardziej potrzebującym i ubogim. Również w 1847 roku w czasie epidemii tyfusu plamistego udzielał pomocy poszkodowanym ( w Tychach zmarło wtedy ok. 500 osób). Troszczył się głównie o sieroty; bał się o ich los kiedy pojawiła się perspektywa wywożenia sierot w głąb Prus. Wygłosił kilka płomiennych kazań o tematyce religijno-polskiej, gdy do Tychów dotarły idee tzw. katolicyzmu niemieckiego głoszonego przez [[Theiner i Ronge|J. Rongego]]. W roku 1844 założył [[Bractwo Trzeźwości|Towarzystwo Trzeźwości]]. Zaprowadził także zwyczaj świętowania [[Św. Mikołaj|św. Mikołaja]] (bogatsi parafianie przynosili dary, które rozdzielano między ubogich). Przez dziesięć lat, od 1847 roku, pozostawał na urzędzie pierwszego dziekana mikołowskiego. Zmarł 22 lipca 1857 w Tychach i tam został pochowany. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
J. Wycisło, Skórka Paweł, [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. M. Pater, Katowice 1996, s. 383-384; J. Tyski, Skórka Paweł (hasło), Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, s. 265. | J. Wycisło, Skórka Paweł, [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. M. Pater, Katowice 1996, s. 383-384; J. Tyski, Skórka Paweł (hasło), [w:] Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, s. 265. | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
Aktualna wersja na dzień 23:16, 5 sty 2021
Skórka Paweł (1784-1857), proboszcz parafii św. Marii Magdaleny w Tychach
Urodził się 14 marca 1784 w Bytomiu-Rozbarku, w rodzinie gospodarza Łukasza i Marii Magdaleny. Był uczniem szkoły cystersów w Rudach Raciborskich, a po ukończeniu czterech klas został przeniesiony do szkoły jezuitów w Opolu. Po zdaniu egzaminu maturalnego rozpoczął studia teologiczne we Wrocławiu. Rok przed święceniami studiował w Krakowie, gdzie zapoznał się z polskimi dziejami i literaturą. 23 września 1809, z rąk bpa Rawy-Gawrońskiego, przyjął święcenia kapłańskie.
Pierwszą placówką wikariuszowską była parafia w Mikołowie, gdzie pracował jako prebendarz. 21 sierpnia 1811 został proboszczem parafii w Warszowicach k. Żor. Napotykał tutaj wiele trudności ze strony protestantów, którzy zdominowali parafię. Od 13 lipca 1819 roku starał się o wolną parafię w Tychach. Jego prośba została wysłuchana 10 października 1819; pracował tutaj aż do swej śmierci.
W tyskiej parafii uporządkował kancelarię, sporządził pierwszą pieczęć parafii, rozbudował i upiększył kościół. W 1839 roku po zażegnaniu sporu między gospodarzami, rozpoczął budowę szkoły, którą nadzorował i częściowo finansował. 15 czerwca 1840 dokonał uroczystego poświęcenia nowych dzwonów. Uroczystość nabrała charakteru religijnej manifestacji, podczas której uczestniczył zaproszony gość ks. J. Ficek, proboszcz z Piekar Śląskich. W 1831 roku pod jego wpływem, podczas epidemii cholery ks. Skórka niósł pomoc najbardziej potrzebującym i ubogim. Również w 1847 roku w czasie epidemii tyfusu plamistego udzielał pomocy poszkodowanym ( w Tychach zmarło wtedy ok. 500 osób). Troszczył się głównie o sieroty; bał się o ich los kiedy pojawiła się perspektywa wywożenia sierot w głąb Prus. Wygłosił kilka płomiennych kazań o tematyce religijno-polskiej, gdy do Tychów dotarły idee tzw. katolicyzmu niemieckiego głoszonego przez J. Rongego. W roku 1844 założył Towarzystwo Trzeźwości. Zaprowadził także zwyczaj świętowania św. Mikołaja (bogatsi parafianie przynosili dary, które rozdzielano między ubogich). Przez dziesięć lat, od 1847 roku, pozostawał na urzędzie pierwszego dziekana mikołowskiego. Zmarł 22 lipca 1857 w Tychach i tam został pochowany.
Bibliografia
J. Wycisło, Skórka Paweł, [w:] Słownik biograficzny katolickiego duchowieństwa śląskiego XIX i XX wieku, red. M. Pater, Katowice 1996, s. 383-384; J. Tyski, Skórka Paweł (hasło), [w:] Słownik biograficzny ziemi pszczyńskiej, s. 265.
| |||||