Schliwa Teodor

Schliwa Teodor (1869-1913), proboszcz parafii Bożego Ciała w Jankowicach Rybnickich

Urodził się 15 maja 1869 w Sobiszowicach pod Gliwicami. Święcenia przyjął 11 czerwca 1894. Następnie był wikarym w Lipinach, Roździeniu, administratorem w Szopienicach, Dobrodzieniu, Tychach, proboszczem w Szczodrowie oraz administratorem w Ostrowinach. Dekretem kurii biskupiej we Wrocławiu z dnia 19 grudnia 1898 został pierwszym proboszczem parafii Bożego Ciała w Jankowicach Rybnickich. Formalna tradycja, na skutek choroby proboszcza rybnickiej parafii ks. Edwarda Bolika oraz dziekana żorskiego Józefa Rasima odbyła się dopiero 20 lipca 1899 roku. W 1909 roku założył cmentarz. Za czasów proboszcza Schliwy zostały kanonicznie erygowane: Sodalicja Mariańska Młodzieńców (22 marca 1900), Sodalicja Mariańska Panien (22 marca 1900), Bractwo Najświętszego Sakramentu (26 marca 1900), Bractwo Wstrzemięźliwości (10 kwietnia 1901), Stacje Drogi Krzyżowej (1 marca 1903) - wykonane przez o. Engelberta Mierzowskiego z Góry Św. Anny oraz III Zakon św. Franciszka (25 grudnia 1905). W 1901 roku odbyły się w parafii pierwsze misje święte. Prowadzili je misjonarze pochodzący z Góry św. Anny.

Jako proboszcz, zatroszczył się o sprawy socjalne swoich parafian. Założył Związek Oszczędności i Pożyczek. W 1900 roku, wyszedł z inicjatywą budowy nowego kościoła. Zbiórkę pieniędzy na ten cel rozpoczął od wydania broszurki Parafia Jankowicka i jej pamiątki według źródeł historycznych i podania ludowego napisanej przez ks. Władysława Długołęckiego. Przybliżała ona historię wsi, podkreślając znaczenie Najświętszego Sakramentu. We wstępie proboszcz jasno określa cel jej wydania: Dziś zdaję się prosić i parafian i obcych, by gdy Jankowice oddzielone od Rybnika, nową się stały parafią, o innym pomyśleli domu Bożym, piękniejszym i obszerniejszym, godnym Boga i tych miejsc pamiątkami uświęconych, aby każdy według możliwości do wystawienia nowego kościoła się przyczynił. Aby to zadanie ułatwić (…) zachęcam każdego do niesienia skromnych datków, by niebawem pomyśleć było można o nowej świątyni, godnej Boga i tych miejsc świętych, jakie wam opisać zamierzam. Dodatkowo za zgodą ks. dziekana Fuchsa, ustanowiono adorację w pierwsza niedzielę miesiąca, w godzinach od 6 do 18. W kolejnych latach proboszcz powoli rezygnował z budowy nowego kościoła, przeznaczając część funduszy na remont starego kościoła. Pomimo to, jego działania okazały się sukcesem gdyż w Jankowicach zaczął rozkwitać ruch pielgrzymkowy.

Ks. Schliwa był członkiem partii Centrum. Aktywnie działał na rzecz tego ugrupowania podczas kampanii wyborczych w latach 1902-1912. W 1910 roku, uczestniczył w strajku na kopalni Donnersmarck w Chwałowicach, gdzie wraz z ks. Hasse z Rybnika pełnił rolę mediatora pomiędzy władzami kopalni a pracownikami (w dużej mierze swoimi parafianami). Nieustannie apelował o przerwanie przedłużającego się strajku, który doprowadził wielu mieszkańców do ubóstwa. Strajk zakończył się po ok. 2 miesiącach. Zmarł 14 sierpnia 1913 we Wrocławiu. Pochowany został w Jankowicach przy kościele. Na pomniku jego grobowca widnieją między innymi trzy wyjątki z Biblii: w języku łacińskim: Sługo dobry i wierny wejdź do radości pana Twego (Mt 20, 21); w języku niemieckim: Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Jeśli ktoś we mnie wierzy choćby i umarł, żyć będzie (J 11, 25); po polsku: Ojcze w ręce Twoje polecam ducha mojego (Łk 23, 46).

Bibliografia

100-lecie parafii pw. Bożego Ciała w Jankowicach Rybnickich, Jankowice 1997, s. 19; N. Niestolik, Zabytki Jankowic na tle dziejów wsi, Rybnik-Jankowice 1996, s. 76-77; [1]; Schematismus 1900, s. 73; F. Maroń, Kronika Jankowic Rybnickich. Tom I: Od początków aż do sierpnia 1973 r.; A. Mrowiec, Szkice z nowszych dziejów ziemi rybnickiej, Katowice 1962, s. 54-55; W. Długołęcki, Parafia Jankowicka i jej pamiątki według źródeł historycznych i podania ludowego, s. 25; A. Nowack, Historia parafii wiejskich Archiprezbiteratu Żory na Górnym Śląsku, Opole 2011, s. 109.