Reginek Kasper

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 21:42, 8 lut 2021 autorstwa Mira (dyskusja | edycje) (dr)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Reginek Kasper (1892-1961)

Urodził się 3 stycznia 1892 w Wielkim Dobrzyniu w powiecie opolskim, w rodzinie rolniczej Jakuba i Magdaleny z d. Gabriel. Jego starszy brat Tomasz był także kapłanem. Po ukończeniu szkoły ludowej uczył się w gimnazjum w Bytomiu, gdzie w 1912 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego, a następnie studiował teologię na uniwersytetach w Münster i Monachium. W czasie studiów przez rok pełnił obowiązki nauczyciela gimnazjum męskiego w Głogówku. W tym czasie interesował się również filologiami: polską, francuską i czeską. Święcenia kapłańskie z rąk kard. A. Bertrama przyjął 20 czerwca 1920 we Wrocławiu.

Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: Kraft, św. Jakuba w Skorogoszczy, św. Marii Magdaleny w Lubomi, Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach. Pozostawał wikarym również w dwóch rybnickich parafiach - Matki Bożej Bolesnej i św. Antoniego z Padwy. Tam odprawiał nabożeństwa dla głuchoniemych, po odbyciu w 1925 roku kursu specjalistycznego w Zakładzie dla Głuchoniemych w Raciborzu.

W 1926 roku przez Ministerstwo Pracy i Opieki Społecznej został wydelegowany, jako opiekun Żydów emigrujących do Palestyny na statku „Sinaia”. Do jego obowiązków należało zbadanie warunków ich podróży oraz opieka nad emigrantami. W październiku 1926 roku został mianowany lokalistą, a następnie kuratusem w Golejowie, gdzie w przeciągu kilku miesięcy wybudował kościół. W 1927 roku otrzymał prawo noszenia pelerynki proboszczowskiej. Duszpasterzując w Golejowie opiekował się także mieszkańcami Grabowni i Ochojca. Został mianowany administratorem, a następnie proboszczem - 1 grudnia 1937 - w parafii św. Marii Magdaleny w Lubomi. Dbał również o kościół filialny pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Bukowie. W 1939 roku krótko pełnił obowiązki administratora excurrendo w parafii św. Bartłomieja w Pogrzebieniu. Zmarł 29 sierpnia 1961 w Lubomi i tam został pochowany.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Kaspra Reginka; RAA 1923, nr 6, s. 32; 1923, nr 9, s. 42; WD 1926, nr 12, s. 76; 1927, nr 6, s. 41; 1961, nr 11-12, s. 232; Schematyzm 1947.