Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Bukowie

Z e-ncyklopedia
Bukow1.jpg
Bukow2.jpg
Buków - kaplica

Położony w dolinie Odry Buków po raz pierwszy był wzmiankowany w 1303 roku. Wieś należała do parafii Lubomia. Pierwotnie Msze św. sprawowano w kaplicy z 1770 roku. Gdy ta jednak okazała się za mała dla 350 parafian, w latach 1931-1933 wybudowano nowy, murowany, jednonawowy kościół. Jego konsekracji 9 sierpnia 1933 dokonał ks. infułat Wilhelm Kasperlik. Stanowił filię parafii Lubomia. Obraz na ścianie absydy powstał w pracowni Ludwika Konarzewskiego w Lubomi. Przedstawia Matkę Boską Nieustającej Pomocy oraz świętych Floriana i Jana Nepomucena. Osobny duszpasterz w Bukowie, ksiądz-komorant, został ustanowiony w 1957 roku. 1 lutego 1959 Buków stał się ekspozyturą, a 15 marca 1981 parafią.

Drewniana kaplica została wzniesiona w 1770 roku - data wycięta w nadprożu wejścia - w centrum wsi, na tzw. Kaczym Rynku. Orientowana, na planie prostokąta, od wschodu zamknięta trójbocznie. Przykryta dwuspadowym, gontowym dachem, od wschodu przechodzącym w wielospadowy i półszczytowy. Kalenica zwieńczona sześcioboczną sygnaturką z latarnią i baniastą kopułką. Na szczycie kula z blaszanym kogutem. Drzwi wejściowe posiadają okucia kowalskie. Jednoprzestrzenne wnętrze nakryte stropem płaskim. W środku skrzyniowy ołtarz z obrazem patronki kaplicy Matki Bożej Różańcowej i polichromowaną figurą św. Izydora. W 1930 roku kaplica została podwyższona i posadowiona na murowanym cokole. To miało zapobiegać podtopieniom. Częściowo została zniszczona podczas wielkiej powodzi w 1997 roku.

Proboszczowie

Bibliografia

Dekret erekcji parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Bukowie, WD 1981, nr 6, s. 136-137; A. Burda-Szostek, Jak wakacje to w Bukowie. Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Bukowie, GN 2006, nr 35, (dodatek katowicki), s. 14-15; Katalog zabytków sztuki w Polsce, red. J. Samek, I. Rejduch-Samkowa, t. VI, z. 14; Warszawa 1960, s. 1; www.parafia.bukow.pl