Reginek Kasper: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
|||
| (Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Reginek Kasper (1892-1961) == | == Reginek Kasper (1892-1961) == | ||
Urodził się 3 stycznia 1892 w Wielkim Dobrzyniu w powiecie opolskim | Urodził się 3 stycznia 1892 w Wielkim Dobrzyniu w powiecie opolskim, w rodzinie rolniczej Jakuba i Magdaleny z d. Gabriel. Jego [[Reginek Tomasz|starszy brat Tomasz]] był także kapłanem. Po ukończeniu szkoły ludowej uczył się w gimnazjum w Bytomiu, gdzie w 1912 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego]], a następnie studiował teologię na uniwersytetach w Münster i Monachium. W czasie studiów przez rok pełnił obowiązki nauczyciela gimnazjum męskiego w Głogówku. W tym czasie interesował się również filologiami: polską, francuską i czeską. Święcenia kapłańskie z rąk [[Bertram Adolf|kard. A. Bertrama]] przyjął 20 czerwca 1920 we Wrocławiu. | ||
Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: | Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: Kraft, św. Jakuba w Skorogoszczy, św. Marii Magdaleny w Lubomi, [[Parafia Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach|Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach]]. Pozostawał wikarym również w dwóch rybnickich parafiach - [[Parafia Matki Bożej Bolesnej w Rybniku|Matki Bożej Bolesnej]] i [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Rybniku|św. Antoniego z Padwy]]. Tam odprawiał nabożeństwa dla głuchoniemych, po odbyciu w 1925 roku kursu specjalistycznego w Zakładzie dla Głuchoniemych w Raciborzu. | ||
W 1926 roku | W 1926 roku przez Ministerstwo Pracy i Opieki Społecznej został wydelegowany, jako opiekun Żydów emigrujących do Palestyny na statku „Sinaia”. Do jego obowiązków należało zbadanie warunków ich podróży oraz opieka nad emigrantami. W październiku 1926 roku został mianowany [[Lokalia|lokalistą]], a następnie [[Kuracja|kuratusem]] w [[Parafia Chrystusa Króla w Golejowie|Golejowie]], gdzie w przeciągu kilku miesięcy wybudował kościół. W 1927 roku otrzymał prawo noszenia pelerynki proboszczowskiej. Duszpasterzując w Golejowie opiekował się także mieszkańcami Grabowni i Ochojca. Został mianowany administratorem, a następnie proboszczem - 1 grudnia 1937 - w [[Parafia św. Marii Magdaleny w Lubomi|parafii św. Marii Magdaleny w Lubomi]]. Dbał również o [[Parafia Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Bukowie|kościół filialny pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Bukowie]]. W 1939 roku krótko pełnił obowiązki administratora excurrendo w [[Parafia św. Bartłomieja Apostoła w Pogrzebieniu|parafii św. Bartłomieja w Pogrzebieniu]]. Zmarł 29 sierpnia 1961 w Lubomi i tam został pochowany. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
AAKat, Akta personalne ks. Kaspra Reginka; RAA 1923, nr 6 | AAKat, Akta personalne ks. Kaspra Reginka; RAA 1923, nr 6, s. 32; 1923, nr 9, s. 42; WD 1926, nr 12, s. 76; 1927, nr 6, s. 41; 1961, nr 11-12, s. 232; Schematyzm 1947. | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - R]] | [[Kategoria:Biografie - R]] | ||
[[Kategoria:Budowniczy]] | |||
Aktualna wersja na dzień 22:42, 8 lut 2021
Reginek Kasper (1892-1961)
Urodził się 3 stycznia 1892 w Wielkim Dobrzyniu w powiecie opolskim, w rodzinie rolniczej Jakuba i Magdaleny z d. Gabriel. Jego starszy brat Tomasz był także kapłanem. Po ukończeniu szkoły ludowej uczył się w gimnazjum w Bytomiu, gdzie w 1912 roku zdał egzamin dojrzałości. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego, a następnie studiował teologię na uniwersytetach w Münster i Monachium. W czasie studiów przez rok pełnił obowiązki nauczyciela gimnazjum męskiego w Głogówku. W tym czasie interesował się również filologiami: polską, francuską i czeską. Święcenia kapłańskie z rąk kard. A. Bertrama przyjął 20 czerwca 1920 we Wrocławiu.
Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: Kraft, św. Jakuba w Skorogoszczy, św. Marii Magdaleny w Lubomi, Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach. Pozostawał wikarym również w dwóch rybnickich parafiach - Matki Bożej Bolesnej i św. Antoniego z Padwy. Tam odprawiał nabożeństwa dla głuchoniemych, po odbyciu w 1925 roku kursu specjalistycznego w Zakładzie dla Głuchoniemych w Raciborzu.
W 1926 roku przez Ministerstwo Pracy i Opieki Społecznej został wydelegowany, jako opiekun Żydów emigrujących do Palestyny na statku „Sinaia”. Do jego obowiązków należało zbadanie warunków ich podróży oraz opieka nad emigrantami. W październiku 1926 roku został mianowany lokalistą, a następnie kuratusem w Golejowie, gdzie w przeciągu kilku miesięcy wybudował kościół. W 1927 roku otrzymał prawo noszenia pelerynki proboszczowskiej. Duszpasterzując w Golejowie opiekował się także mieszkańcami Grabowni i Ochojca. Został mianowany administratorem, a następnie proboszczem - 1 grudnia 1937 - w parafii św. Marii Magdaleny w Lubomi. Dbał również o kościół filialny pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Bukowie. W 1939 roku krótko pełnił obowiązki administratora excurrendo w parafii św. Bartłomieja w Pogrzebieniu. Zmarł 29 sierpnia 1961 w Lubomi i tam został pochowany.
Bibliografia
AAKat, Akta personalne ks. Kaspra Reginka; RAA 1923, nr 6, s. 32; 1923, nr 9, s. 42; WD 1926, nr 12, s. 76; 1927, nr 6, s. 41; 1961, nr 11-12, s. 232; Schematyzm 1947.
| |||||