Rduch Henryk: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
(dr) |
||
| (Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
== Rduch Henryk (1878-1931) == | == Rduch Henryk (1878-1931) == | ||
Urodził się 24 lipca 1878 w Jastrzębiu Górnym | Urodził się 24 lipca 1878 w Jastrzębiu Górnym w rodzinie Ludwika i Ludwiny z d. Posłuszny. Po ukończeniu szkoły ludowej uczył się w gimnazjum w Bytomiu. Egzamin dojrzałości zdał w marcu 1901 roku. W tym samym roku rozpoczął studia na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wrocławskiego]]. Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1905 we Wrocławiu. Jego pierwszymi placówkami wikariuszowskimi były parafie: św. Jadwigi w Roździeniu i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gościęcinie. Od grudnia 1907 roku pełnił przez kilka miesięcy obowiązki administratora w [[Parafia św. Jakuba Apostoła w Sośnicowicach|parafii św. Jakuba w Sośnicowicach]]. Następnie znów w charakterze wikariusza duszpasterzował w parafiach: Trójcy Świętej w Rachowicach, św. Franciszka z Asyżu w Zaborzu, Trójcy Świętej w Leśnicy, [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bytomiu|Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bytomiu]] i [[Parafia św. Piotra i Pawła w Świętochłowicach|św. Piotra i Pawła w Świętochłowicach]]. | ||
W październiku 1918 roku został mianowany lokalistą w Ostrowinie, a kilka miesięcy później we wrześniu 1919 roku lokalistą w Makoszowach. W 1922 roku, po utworzeniu w Makoszowach kuracji pod wezwaniem świętych Jana i Pawła, ks. Rduch otrzymał tytuł kuratusa. W 1923 roku za zgodą | W październiku 1918 roku został mianowany [[Lokalia|lokalistą]] w Ostrowinie, a kilka miesięcy później we wrześniu 1919 roku lokalistą w Makoszowach. W 1922 roku, po utworzeniu w [[Parafia św. Jana i Pawła Męczenników w Makoszowach|Makoszowach]] kuracji pod wezwaniem świętych Jana i Pawła, ks. Rduch otrzymał tytuł [[Kuracja|kuratusa]]. W 1923 roku za zgodą [[Hlond August|ks. Augusta Hlonda]], opuścił Makoszowy oraz szeregi duchowieństwa nowo utworzonej [[Administracja Apostolska dla Śląska Górnego|Administracji Apostolskiej Polskiego Śląska]] i został przez [[Bertram Adolf|kard. Adolfa Bertrama]] ponownie inkardynowany do [[Diecezja wrocławska|diecezji wrocławskiej]]. Od listopada 1923 roku był duszpasterzem kuracji pod wezwaniem św. Anny w Goleszowicach. We wrześniu 1926 roku kard. Bertram mianował go administratorem, a kilka miesięcy później proboszczem w parafii św. Marii Magdaleny w Racławiczkach. Zmarł 30 listopada 1931 w Racławiczkach i tam został pochowany. | ||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
L. Musioł, Makoszowy. Z dziejów gminy i parafii, Zabrze 1998, s.56. | L. Musioł, Makoszowy. Z dziejów gminy i parafii, Zabrze 1998, s. 56. | ||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - R]] | [[Kategoria:Biografie - R]] | ||
Aktualna wersja na dzień 21:48, 5 mar 2018
Rduch Henryk (1878-1931)
Urodził się 24 lipca 1878 w Jastrzębiu Górnym w rodzinie Ludwika i Ludwiny z d. Posłuszny. Po ukończeniu szkoły ludowej uczył się w gimnazjum w Bytomiu. Egzamin dojrzałości zdał w marcu 1901 roku. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1905 we Wrocławiu. Jego pierwszymi placówkami wikariuszowskimi były parafie: św. Jadwigi w Roździeniu i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gościęcinie. Od grudnia 1907 roku pełnił przez kilka miesięcy obowiązki administratora w parafii św. Jakuba w Sośnicowicach. Następnie znów w charakterze wikariusza duszpasterzował w parafiach: Trójcy Świętej w Rachowicach, św. Franciszka z Asyżu w Zaborzu, Trójcy Świętej w Leśnicy, Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bytomiu i św. Piotra i Pawła w Świętochłowicach.
W październiku 1918 roku został mianowany lokalistą w Ostrowinie, a kilka miesięcy później we wrześniu 1919 roku lokalistą w Makoszowach. W 1922 roku, po utworzeniu w Makoszowach kuracji pod wezwaniem świętych Jana i Pawła, ks. Rduch otrzymał tytuł kuratusa. W 1923 roku za zgodą ks. Augusta Hlonda, opuścił Makoszowy oraz szeregi duchowieństwa nowo utworzonej Administracji Apostolskiej Polskiego Śląska i został przez kard. Adolfa Bertrama ponownie inkardynowany do diecezji wrocławskiej. Od listopada 1923 roku był duszpasterzem kuracji pod wezwaniem św. Anny w Goleszowicach. We wrześniu 1926 roku kard. Bertram mianował go administratorem, a kilka miesięcy później proboszczem w parafii św. Marii Magdaleny w Racławiczkach. Zmarł 30 listopada 1931 w Racławiczkach i tam został pochowany.
Bibliografia
L. Musioł, Makoszowy. Z dziejów gminy i parafii, Zabrze 1998, s. 56.
| |||||