Rduch Henryk

Rduch Henryk (1878-1931)

Urodził się 24 lipca 1878 w Jastrzębiu Górnym w rodzinie Ludwika i Ludwiny z d. Posłuszny. Po ukończeniu szkoły ludowej uczył się w gimnazjum w Bytomiu. Egzamin dojrzałości zdał w marcu 1901 roku. W tym samym roku rozpoczął studia na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1905 we Wrocławiu. Jego pierwszymi placówkami wikariuszowskimi były parafie: św. Jadwigi w Roździeniu i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gościęcinie. Od grudnia 1907 roku pełnił przez kilka miesięcy obowiązki administratora w parafii św. Jakuba w Sośnicowicach. Następnie znów w charakterze wikariusza duszpasterzował w parafiach: Trójcy Świętej w Rachowicach, św. Franciszka z Asyżu w Zaborzu, Trójcy Świętej w Leśnicy, Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Bytomiu i św. Piotra i Pawła w Świętochłowicach.

W październiku 1918 roku został mianowany lokalistą w Ostrowinie, a kilka miesięcy później we wrześniu 1919 roku lokalistą w Makoszowach. W 1922 roku, po utworzeniu w Makoszowach kuracji pod wezwaniem świętych Jana i Pawła, ks. Rduch otrzymał tytuł kuratusa. W 1923 roku za zgodą ks. Augusta Hlonda, opuścił Makoszowy oraz szeregi duchowieństwa nowo utworzonej Administracji Apostolskiej Polskiego Śląska i został przez kard. Adolfa Bertrama ponownie inkardynowany do diecezji wrocławskiej. Od listopada 1923 roku był duszpasterzem kuracji pod wezwaniem św. Anny w Goleszowicach. We wrześniu 1926 roku kard. Bertram mianował go administratorem, a kilka miesięcy później proboszczem w parafii św. Marii Magdaleny w Racławiczkach. Zmarł 30 listopada 1931 w Racławiczkach i tam został pochowany.

Bibliografia

L. Musioł, Makoszowy. Z dziejów gminy i parafii, Zabrze 1998, s. 56.