Parafia Najświętszej Maryi Panny Matki Zbawiciela w Mikołowie: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
m (→Proboszczowie) |
||
| (Nie pokazano 22 wersji utworzonych przez 6 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Historia parafii Najświętszej Marii Panny Matki Zbawiciela w Mikołowie od początku istnienia jest związana z | [[Plik:Mikolow zbawiciela1.jpg|thumb|right]] | ||
[[Plik:Mikolow zbawiciela2.jpg|thumb|right]] | |||
Historia parafii Najświętszej Marii Panny Matki Zbawiciela w Mikołowie od początku istnienia jest związana z działalnością [[Salwatorianie|salwatorianów]] (SDS). Budynek kościoła początkowo pełnił funkcję sali gimnastycznej [[Małe Seminarium Duchowne Księży Salwatorianów w Mikołowie| małego seminarium zakonu]]. Już w okresie międzywojennym, salwatorianie chcieli utworzyć na Górnym Śląsku punkt o charakterze wychowawczym. 21 lipca 1930 zarząd prowincji polskiej zakonu zdecydował o umieszczeniu kolegium wychowawczego na terenie Mikołowa. Początkowo planowano jego utworzenie w Pszczynie. Jednak tamtejszy proboszcz odmówił pomocy przy wznoszeniu nowego ośrodka wychowawczego. Zmieniono więc lokalizację na Mikołów, gdzie było duże zapotrzebowanie na katechetów. Kolejnym krokiem do urzeczywistnienia tego planu było uzyskanie zgody władz kościelnych, Kuria Biskupia w Katowicach udzieliła takowej zgody 12 stycznia 1931. Po ośmiu miesiącach (23 sierpnia) poświęcono kamień węgielny. Dokonał tego proboszcz mikołowski [[Skowroński Aleksander| ks. Aleksander Skowroński]] . Budynek został ukończony i uroczyście poświęcony 20 sierpnia 1933. Przy dalszej rozbudowie budynku uwzględniono miejsce na kaplicę, którą poświęcono 9 września 1934. | |||
W czasie II wojny światowej salwatorianie musieli opuścić budynek, a w 1945 roku | W czasie II wojny światowej salwatorianie musieli opuścić budynek, a w 1945 roku zajęła go Armia Czerwona przeznaczając na szpital. Odzyskano go dopiero w roku 1946. | ||
Wraz z rozwojem małego seminarium, niezbędne stało się rozszerzenie opieki duszpasterskiej. I tak we wrześniu 1950 roku pomieszczenie, które do tej pory pełniło funkcję sali gimnastycznej przebudowano na kościół pw. Najświętszej Maryi Panny Matki Zbawiciela; od 15 stycznia 1951 funkcjonuje jako samodzielna stacja duszpasterska wydzielona z terenów [[ Parafia św. Wojciecha w Mikołowie|parafii św. Wojciecha w Mikołowie]] i [[Parafia św. Wawrzyńca w Mokrem|parafii św. Wawrzyńca w Mokrem]]. W połowie 1952 roku władze państwowe zlikwidowały małe seminarium, a jego budynki zostały zaadoptowane na szpital. W maju 1959 roku teren parafii Najświętszej Marii Panny Matki Zbawiciela został powiększony przez tereny wydzielone z parafii św. Wojciecha. W 1982 roku rozpoczęto budowę domu parafialnego w dzielnicy Śmiłowice należącej do terenu parafii. 1 stycznia 1991 erygowano [[Parafia Matki Bożej Częstochowskiej w Śmiłowicach|parafię Matki Bożej Częstochowskiej w Śmiłowicach]] . W 1994 roku, w wyniku reorganizacji parafii część terenów przydzielono do [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Recie - Goju|parafii św. Antoniego Padewskiego]]. Od 1956 roku, starano się o założenie na terenie należącym do salwatorianów parafialnego cmentarza. Jednak wobec sprzeciwu władz państwowych było to możliwe dopiero w latach 90. XX wieku. 1 listopada 1996 miejsce pochówku poświęcił [[Bernacki Gerard|bp Gerard Bernacki]]. | |||
W wyniku adaptacji szkolnego budynku sali gimnastycznej do celów sakralnych ustawiono dwa boczne ołtarze | W wyniku adaptacji szkolnego budynku sali gimnastycznej do celów sakralnych ustawiono w 1957 roku dwa boczne ołtarze: z lewej strony z wizerunkiem[[ św. Barbara| św. Barbary]], natomiast z prawej związany z kultem Najświętszego Serca Pana Jezusa i [[Św. Małgorzata Maria Alacoque|św. Małgorzatą Marią Alacoque]]. Szczególnym elementem wystroju kościoła jest mozaika na ścianie prezbiterium przedstawiająca patronkę parafii. Wykonano ją w 1967 roku. | ||
Sposób organizacji pracy duszpasterskiej salwatorianów nie różni się w szczególny sposób od tej organizowanej w parafiach prowadzonych przez księży diecezjalnych. Szczególną troską obejmuje się dzieci i młodzież. Na terenie parafii działają wspólnoty: [[Dzieci Maryi]], [[Ruch Światło-Życie]], Ruch Młodzieży Salwatoriańskiej, Dziecięca Schola, Liturgiczna Wspólnota Ołtarza, poza tymi młodzieżowymi wspólnotami, działa [[Straż Honorowa Najświętszego Serca Pana Jezusa]], Wspólnota Miłosierdzia i Niepokalanej oraz [[Żywy Różaniec|Róże Różańcowe]]. Specyfiką parafii Najświętszej Marii Panny Matki Zbawiciela są ''Muzyczne Wieczory u Salwatorianów'' organizowane przy współpracy parafii z Urzędem Miasta w Mikołowie. | |||
==Proboszczowie== | ==Proboszczowie== | ||
*[[Olszówka Wojciech|ks. Wojciech Olszówka SDS]] kuratus (1951-1957) | *[[Olszówka Wojciech|ks. Wojciech Olszówka SDS]] kuratus (1951-1957) | ||
*[[Więzik Joachim|ks. Joachim Więzik SDS]] substytut (1957-158) | *[[Więzik Joachim|ks. Joachim Więzik SDS]] substytut (1957-158) | ||
*[[Filas Szczepan|ks. Szczepan Filas SDS]] substytut (1958-1963) | *[[Filas Szczepan|ks. Szczepan Filas SDS]] substytut (1958-1963) | ||
*[[Kożuch Jan|ks. Jan Kożuch SDS]] substytut(1963-1970) | *[[Kożuch Jan|ks. Jan Kożuch SDS]] substytut (1963-1970) | ||
*[[Madlewski Marian|ks. Marian Madlewski SDS]] (1970-1972) | *[[Madlewski Marian|ks. Marian Madlewski SDS]] (1970-1972) | ||
*[[Jarząbek Piotr|ks. Piotr Jarząbek SDS]] wikariusz ekonom (1972-1974), proboszcz (1974-1987) | *[[Jarząbek Piotr|ks. Piotr Jarząbek SDS]] wikariusz ekonom (1972-1974), proboszcz (1974-1987) | ||
*[[Kondziołka Jan|ks. Jan Kondziołka SDS | *[[Kondziołka Jan|ks. Jan Kondziołka SDS]] (1987-2000) | ||
*[[Cebula Antoni|ks. Antoni Cebula SDS]] (2000-2006) | *[[Cebula Antoni|ks. Antoni Cebula SDS]] (2000-2006) | ||
*[[Baron Józef SDS|ks. Józef Baron SDS]] (2006-nadal) | *[[Baron Józef SDS|ks. Józef Baron SDS]] (2006-2009) | ||
*[[Grucela Jacek|ks. Jacek Grucela SDS]] (2009-2015) | |||
*[[Starużyk Tomasz|ks. Tomasz Starużyk SDS]] administrator (2015-2016), proboszcz (2016-2019) | |||
*[[Żydek Piotr|ks. Piotr Żydek SDS]] administrator (2019-2022), proboszcz (2022-nadal) | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Informacja o zmianie granic parafii, WD 1959, nr 6-8, s. 167; A. Kiełbasa, Działalność dydaktyczno-wychowawcza salwatorianów w Mikołowie, | Informacja o zmianie granic parafii, WD 1959, nr 6-8, s. 167; A. Kiełbasa, Działalność dydaktyczno-wychowawcza salwatorianów w Mikołowie, [w:] Kultura edukacyjna na Górnym Śląsku; Instytut Górnośląski, Katowice, 2002, s. 158–167; Katalog archidiecezji katowickiej 2005, cz. 2, Dekanaty i parafie; E. Bremer, Duszpasterstwo zwyczajne, [w:] Salwatorianie w Polsce 1900–1975; wyd. Salwatorianów, Rzym–Kraków 1975, s. 258–259; [http://www.mikolow.sds.pl/], [dostęp: 17.04.2010]. | ||
{{Dekanaty}} | {{Dekanaty}} | ||
[[Kategoria:Parafie - M|Mikołów]] | [[Kategoria:Parafie - M|Mikołów]] | ||
[[Kategoria:Dekanat Mikołów|Mikołów]] | [[Kategoria:Dekanat Mikołów|Mikołów]] | ||
[[Kategoria:Mikołów]] | |||
Aktualna wersja na dzień 11:25, 10 paź 2022
Historia parafii Najświętszej Marii Panny Matki Zbawiciela w Mikołowie od początku istnienia jest związana z działalnością salwatorianów (SDS). Budynek kościoła początkowo pełnił funkcję sali gimnastycznej małego seminarium zakonu. Już w okresie międzywojennym, salwatorianie chcieli utworzyć na Górnym Śląsku punkt o charakterze wychowawczym. 21 lipca 1930 zarząd prowincji polskiej zakonu zdecydował o umieszczeniu kolegium wychowawczego na terenie Mikołowa. Początkowo planowano jego utworzenie w Pszczynie. Jednak tamtejszy proboszcz odmówił pomocy przy wznoszeniu nowego ośrodka wychowawczego. Zmieniono więc lokalizację na Mikołów, gdzie było duże zapotrzebowanie na katechetów. Kolejnym krokiem do urzeczywistnienia tego planu było uzyskanie zgody władz kościelnych, Kuria Biskupia w Katowicach udzieliła takowej zgody 12 stycznia 1931. Po ośmiu miesiącach (23 sierpnia) poświęcono kamień węgielny. Dokonał tego proboszcz mikołowski ks. Aleksander Skowroński . Budynek został ukończony i uroczyście poświęcony 20 sierpnia 1933. Przy dalszej rozbudowie budynku uwzględniono miejsce na kaplicę, którą poświęcono 9 września 1934.
W czasie II wojny światowej salwatorianie musieli opuścić budynek, a w 1945 roku zajęła go Armia Czerwona przeznaczając na szpital. Odzyskano go dopiero w roku 1946. Wraz z rozwojem małego seminarium, niezbędne stało się rozszerzenie opieki duszpasterskiej. I tak we wrześniu 1950 roku pomieszczenie, które do tej pory pełniło funkcję sali gimnastycznej przebudowano na kościół pw. Najświętszej Maryi Panny Matki Zbawiciela; od 15 stycznia 1951 funkcjonuje jako samodzielna stacja duszpasterska wydzielona z terenów parafii św. Wojciecha w Mikołowie i parafii św. Wawrzyńca w Mokrem. W połowie 1952 roku władze państwowe zlikwidowały małe seminarium, a jego budynki zostały zaadoptowane na szpital. W maju 1959 roku teren parafii Najświętszej Marii Panny Matki Zbawiciela został powiększony przez tereny wydzielone z parafii św. Wojciecha. W 1982 roku rozpoczęto budowę domu parafialnego w dzielnicy Śmiłowice należącej do terenu parafii. 1 stycznia 1991 erygowano parafię Matki Bożej Częstochowskiej w Śmiłowicach . W 1994 roku, w wyniku reorganizacji parafii część terenów przydzielono do parafii św. Antoniego Padewskiego. Od 1956 roku, starano się o założenie na terenie należącym do salwatorianów parafialnego cmentarza. Jednak wobec sprzeciwu władz państwowych było to możliwe dopiero w latach 90. XX wieku. 1 listopada 1996 miejsce pochówku poświęcił bp Gerard Bernacki.
W wyniku adaptacji szkolnego budynku sali gimnastycznej do celów sakralnych ustawiono w 1957 roku dwa boczne ołtarze: z lewej strony z wizerunkiem św. Barbary, natomiast z prawej związany z kultem Najświętszego Serca Pana Jezusa i św. Małgorzatą Marią Alacoque. Szczególnym elementem wystroju kościoła jest mozaika na ścianie prezbiterium przedstawiająca patronkę parafii. Wykonano ją w 1967 roku.
Sposób organizacji pracy duszpasterskiej salwatorianów nie różni się w szczególny sposób od tej organizowanej w parafiach prowadzonych przez księży diecezjalnych. Szczególną troską obejmuje się dzieci i młodzież. Na terenie parafii działają wspólnoty: Dzieci Maryi, Ruch Światło-Życie, Ruch Młodzieży Salwatoriańskiej, Dziecięca Schola, Liturgiczna Wspólnota Ołtarza, poza tymi młodzieżowymi wspólnotami, działa Straż Honorowa Najświętszego Serca Pana Jezusa, Wspólnota Miłosierdzia i Niepokalanej oraz Róże Różańcowe. Specyfiką parafii Najświętszej Marii Panny Matki Zbawiciela są Muzyczne Wieczory u Salwatorianów organizowane przy współpracy parafii z Urzędem Miasta w Mikołowie.
Proboszczowie
- ks. Wojciech Olszówka SDS kuratus (1951-1957)
- ks. Joachim Więzik SDS substytut (1957-158)
- ks. Szczepan Filas SDS substytut (1958-1963)
- ks. Jan Kożuch SDS substytut (1963-1970)
- ks. Marian Madlewski SDS (1970-1972)
- ks. Piotr Jarząbek SDS wikariusz ekonom (1972-1974), proboszcz (1974-1987)
- ks. Jan Kondziołka SDS (1987-2000)
- ks. Antoni Cebula SDS (2000-2006)
- ks. Józef Baron SDS (2006-2009)
- ks. Jacek Grucela SDS (2009-2015)
- ks. Tomasz Starużyk SDS administrator (2015-2016), proboszcz (2016-2019)
- ks. Piotr Żydek SDS administrator (2019-2022), proboszcz (2022-nadal)
Bibliografia
Informacja o zmianie granic parafii, WD 1959, nr 6-8, s. 167; A. Kiełbasa, Działalność dydaktyczno-wychowawcza salwatorianów w Mikołowie, [w:] Kultura edukacyjna na Górnym Śląsku; Instytut Górnośląski, Katowice, 2002, s. 158–167; Katalog archidiecezji katowickiej 2005, cz. 2, Dekanaty i parafie; E. Bremer, Duszpasterstwo zwyczajne, [w:] Salwatorianie w Polsce 1900–1975; wyd. Salwatorianów, Rzym–Kraków 1975, s. 258–259; [1], [dostęp: 17.04.2010].
| ||||||||||