Wersja z 09:16, 30 lis 2010

Czerwionka jest miastem położonym na Płaskowyżu Rybnickim. Decyzją Rady Ministów z 1991 roku, z dniem 1 stycznia 1992 została wprowadzona nazwa Czerwionka-Leszczyny. Gmina obejmuje cztery dzielnice miejskie ( Czerwionka, Leszczyny, Czuchów, Dębieńsko) oraz sześć wiejskich (Bełk, Przegędza, Palowice, Książenice, Szczejkowice, Stanowice). W samej Czerwionce mieszka ponad 34 tys. osób. Do 2000 roku największym zakładem na terenie miasta była Kopalnia Węgla Kamiennego "Dębieńsko", która zatrudniała ponad 2500 mieszkańców.

Od XIII wieku Czerwionka należała do parafii św. Jerzego w Dębieńsku. 2 listopada 1898 została tutaj jednak uruchomiona kopalnia, co spowodowało gwałtowny wzrost liczby mieszkańców. Stąd też podjęto starania o utworzenie własnej parafii. Od 1907 roku niedzielne nabożeństwa sprawowano w kopalnianej cechowni, po czym w 1915 roku przeniesiono je do prawego skrzydła nowo wybudowanej Szkoły Ludowej im. Chrystusa Króla. Decyzją Kurii Administracji Apostolskiej w Katowicach 1 lutego 1923 została utworzona w Czerwionce kuracja, zaś dekretem z 1 sierpnia 1925 erygowano parafię. W 1926 roku pomiędzy władzami kościelnymi a koncernem Zjednoczone Huty "Królewska" i "Laura" - właścicielem kopalni "Dubensko" - została podpisana umowa o przekazaniu na cele liturgiczne domu robotniczego (noclegowni). Prace adaptacyjne rozpoczęto w marcu 1926 roku, zakończono zaś po dwóch latach. Był to jednak kościół tymczasowy, stąd też pierwszy proboszcz ks. Jan Komraus podjął starania o budowę nowej, neogotyckiej świątyni. Jej makieta została wystawiona w 1937 roku. W realizacji zamierzenia przeszkodził wybuch II wojny światowej, a czasy powojenne nie sprzyjały budownictwu sakralnemu. Dlatego zgromadzone materiały zostały przekazane na budowę katedry Chrystusa Króla w Katowicach. Kolejna szansa na własny kościół pojawiła się na przełomie lat 50. i 60. ubiegłego wieku. Świątynia miała stanąć przy ul. 3 Maja. Jednak i tym razem projekt nie doczekał się realizacji. Dzięki staraniom ks. Komrausa oraz kierownika miejscowej szkoły w 1927 roku do parafii przybyły cztery Siostry Elżbietanki. Ich placówka została umieszczona w stanowiącej własność kopalni Szkole Gospodarstwa Domowego. Zakonnice organizowały różnego rodzaju kursy, pracowały w ambulatorium, prowadziły kuchnię dla ubogich oraz ochronkę. W wigilię uroczystości św. Elżbiety Siostry zostały wysiedlone przez przez władze okupacyjne, znajdując schronienie w domu państwa Szymurów. Placówka została reaktywowana w 1947 roku. Przeniesiono ją wówczas do budynku przy ul. 3 Maja.

Od 1948 roku administratorem, a w latach 1957 - 1975 proboszczem parafii pozostawał ks. Eryk Juraszek. W latach 1958-1961 prowadził on budowę probostwa . W 1962 roku , za zgodą kurii w pobliżu kościoła kręcono zdjęcia do filmu "Wzórze 35", traktującego o powstaniach śląskich. W 1971 roku obok świątyni została postawiona dzwonnica, na której zawieszono dzwon noszący imię św. Barbary. Jego poświęcenia 16 sierpnia tegoż roku dokonał bp. Czesław Domin. W 7 lat później podjęto decyzję o przebudowie prezbiterium. Projekt opracował Józef Kołodziejczyk z Chorzowa.

Od kwietnia 2010 roku trwają prace związane z budową nowego kościoła. Miesiąc wcześniej, 4 marca poświęcenia placu budowy dokonał bp Gerard Bernacki. Świątynia powstaje według projektu arch. Grzegorza Tkacza. Wspólnota parafialna liczy 5300 wiernych. Pochodzi z niej 7 księży. Przy parafii istnieją następujące grupy: Ministranci, Dzieci Maryi, Ruch Światło – Życie, Franciszkański Zakon Świeckich, Wspólnota Krwi Chrystusa, Żywy Różaniec, Akcja Katolicka, Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci, Nadzwyczajni Szafarze Komunii Św. Działa Klub Koleżeński "Praca". Wydawany jest również parafialny miesięcznik „Nowe Serce”. Tradycją stały się majówki farskie organizowane dla dzieci w przyparafialnym ogrodzie oraz coroczny Turniej Piłki Nożnej Ministrantów o Puchar Dziekana.

Proboszczowie =

ks. Jan Komraus kuratus (1923-1925), proboszcz (1925-1948)
ks. Eryk Juraszek administrator (1948-1957), proboszcz (1957-1975)
ks. Justyn Oleś (1975-1980)
ks. Feliks Hanusek (1980-2000)
ks. Antoni Szczypka (2000-nadal)

Bibliografia

Ustanowienie parafji Czerwionka, RAA 1925, nr 28, s. 150; A. Matura, Rzymsko-katolicka parafia Czerwionka, mps w Bibliotece WTL UŚ w Katowicach; 75 lat parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa; Gość Niedzielny, nr.32, 8 VIII 1937; Katalog Archidiecezji Katowickiej 2009, Drukarnia Archidiecezjalna, Katowice 2009; A.Gudzik, Czerwionka. Zarys dziejów (książka w przygotowaniu)

@@ Linia 3: / Linia 3: @@
 Czerwionka  jest miastem położonym na Płaskowyżu Rybnickim. Decyzją Rady Ministów z 1991 roku, z dniem 1 stycznia 1992 została wprowadzona nazwa Czerwionka-Leszczyny. Gmina obejmuje cztery dzielnice miejskie ( Czerwionka, Leszczyny, Czuchów, Dębieńsko)  oraz sześć wiejskich (Bełk, Przegędza, Palowice, Książenice, Szczejkowice, Stanowice).  W samej Czerwionce mieszka ponad 34 tys. osób. Do 2000 roku największym zakładem na terenie miasta była Kopalnia Węgla Kamiennego "Dębieńsko", która zatrudniała ponad 2500 mieszkańców.
-Od XIII wieku Czerwionka należała do [[Parafia św. Jerzego w Dębieńsku|parafii św. Jerzego w Dębieńsku]].  2 listopada 1898  została   tutaj jednak uruchomiona kopalnia, co spowodowało gwałtowny wzrost liczby mieszkańców. Stąd też podjęto starania o utworzenie własnej parafii. Od 1907  roku niedzielne nabożeństwa sprawowano w kopalnianej cechowni, po czym w 1915 roku przeniesiono je do prawego skrzydła  nowo wybudowanej Szkoły Ludowej  im. Chrystusa Króla.  Decyzją Kurii Administracji Apostolskiej w Katowicach 1 lutego 1923 została utworzona w Czerwionce kuracja, zaś dekretem z 1 sierpnia 1925 erygowano  parafię.  W 1926 roku pomiędzy władzami kościelnymi a koncernem Zjednoczone Huty "Królewska" i "Laura" - właścicielem kopalni "Dubensko" - została podpisana umowa o przekazaniu na cele liturgiczne domu robotniczego (noclegowni). Prace adaptacyjne rozpoczęto w marcu 1926 roku,  zakończono  zaś po dwóch latach. Był to jednak kościół tymczasowy, stąd też pierwszy proboszcz [[Komraus Jan| ks. Jan Komraus]] podjął starania budowę  nowej, neogotyckiej świątyni.  Jej makieta została wystawiona w 1937 roku. W realizacji zamierzenia przeszkodził wybuch II wojny światowej, a czasy powojenne nie sprzyjały budownictwu sakralnemu. Dlatego zgromadzone materiały zostały przekazane na budowę katedry Chrystusa Króla w Katowicach. Kolejna szansa na własny kościół pojawiła się na przełomie lat 50. i 60. ubiegłego wieku. Świątynia miała stanąć przy ul. 3 Maja. Jednak i tym razem projekt nie doczekał się realizacji.
+Od XIII wieku Czerwionka należała do [[Parafia św. Jerzego w Dębieńsku|parafii św. Jerzego w Dębieńsku]].  2 listopada 1898  została   tutaj jednak uruchomiona kopalnia, co spowodowało gwałtowny wzrost liczby mieszkańców. Stąd też podjęto starania o utworzenie własnej parafii. Od 1907  roku niedzielne nabożeństwa sprawowano w kopalnianej cechowni, po czym w 1915 roku przeniesiono je do prawego skrzydła  nowo wybudowanej Szkoły Ludowej  im. Chrystusa Króla.  Decyzją Kurii Administracji Apostolskiej w Katowicach 1 lutego 1923 została utworzona w Czerwionce kuracja, zaś dekretem z 1 sierpnia 1925 erygowano  parafię.  W 1926 roku pomiędzy władzami kościelnymi a koncernem Zjednoczone Huty "Królewska" i "Laura" - właścicielem kopalni "Dubensko" - została podpisana umowa o przekazaniu na cele liturgiczne domu robotniczego (noclegowni). Prace adaptacyjne rozpoczęto w marcu 1926 roku,  zakończono  zaś po dwóch latach. Był to jednak kościół tymczasowy, stąd też pierwszy proboszcz [[Komraus Jan| ks. Jan Komraus]] podjął starania o budowę  nowej, neogotyckiej świątyni.  Jej makieta została wystawiona w 1937 roku. W realizacji zamierzenia przeszkodził wybuch II wojny światowej, a czasy powojenne nie sprzyjały budownictwu sakralnemu. Dlatego zgromadzone materiały zostały przekazane na budowę katedry Chrystusa Króla w Katowicach. Kolejna szansa na własny kościół pojawiła się na przełomie lat 50. i 60. ubiegłego wieku. Świątynia miała stanąć przy ul. 3 Maja. Jednak i tym razem projekt nie doczekał się realizacji.
 Dzięki staraniom ks. Komrausa oraz kierownika miejscowej szkoły w 1927 roku do  parafii przybyły cztery [[Elżbietanki| Siostry Elżbietanki]]. Ich  placówka została umieszczona w stanowiącej własność kopalni  Szkole Gospodarstwa Domowego. Zakonnice organizowały różnego rodzaju  kursy, pracowały w  ambulatorium, prowadziły  kuchnię dla ubogich oraz ochronkę.  W wigilię uroczystości [[św. Elżbieta|św. Elżbiety]]  Siostry zostały wysiedlone przez przez władze okupacyjne, znajdując schronienie w domu      państwa Szymurów. Placówka została reaktywowana w 1947 roku. Przeniesiono ją wówczas do budynku przy ul. 3 Maja.
 Od 1948 roku administratorem, a w latach 1957 - 1975  proboszczem parafii pozostawał [[Juraszek Eryk| ks. Eryk Juraszek]]. W latach 1958-1961 prowadził on budowę probostwa . W 1962 roku , za zgodą kurii w pobliżu kościoła kręcono zdjęcia do filmu "Wzórze 35", traktującego o powstaniach śląskich. W 1971 roku obok świątyni została postawiona dzwonnica, na której zawieszono dzwon noszący imię ''św. Barbary''. Jego poświęcenia 16 sierpnia tegoż roku dokonał [[Domin Czesław| bp. Czesław Domin]].  W 7 lat później podjęto decyzję o przebudowie  prezbiterium. Projekt opracował Józef Kołodziejczyk z Chorzowa.
-Od kwietnia 2010 roku  trwają  prace związane z budową nowego  kościoła.  Miesiąc wcześniej, 4 marca poświęcenia placu budowy dokonał bp Gerard Bernacki. Świątynia powstaje według projektu arch. Grzegorza Tkacza. Wspólnota parafialna liczy 5300 wiernych. Pochodzi  z niej 7 księży. Przy parafii działają następujące grupy: Ministranci, [[Dzieci Maryi]], [[Ruch Światło – Życie]], [[Trzeci Zakon Franciszkański|Franciszkański Zakon Świeckich]], Wspólnota Krwi Chrystusa, [[Żywy Różaniec]], Akcja Katolicka, Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci.  W parafii działają Nadzwyczajni Szafarze Komunii Św. Wydawany jest również parafialny miesięcznik „Nowe Serce”.
+Od kwietnia 2010 roku  trwają  prace związane z budową nowego  kościoła.  Miesiąc wcześniej, 4 marca poświęcenia placu budowy dokonał bp Gerard Bernacki. Świątynia powstaje według projektu arch. Grzegorza Tkacza. Wspólnota parafialna liczy 5300 wiernych. Pochodzi  z niej 7 księży. Przy parafii istnieją następujące grupy: Ministranci, [[Dzieci Maryi]], [[Ruch Światło – Życie]], [[Trzeci Zakon Franciszkański|Franciszkański Zakon Świeckich]], Wspólnota Krwi Chrystusa, [[Żywy Różaniec]], Akcja Katolicka, Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci,  Nadzwyczajni Szafarze Komunii Św. Działa Klub Koleżeński "Praca". Wydawany jest również parafialny miesięcznik „Nowe Serce”. Tradycją stały się majówki farskie organizowane dla dzieci w przyparafialnym ogrodzie oraz coroczny Turniej Piłki Nożnej Ministrantów o Puchar Dziekana.
 = Proboszczowie ==
 *[[Komraus Jan|ks. Jan Komraus]] kuratus (1923-1925), proboszcz (1925-1948)